Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 735/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Bolesławcu z dnia 5 września 2024r. sygn. akt II K 528/23

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1

R. G.

Choroba i niepełnosprawność matki oskarżonego K. G.

Karta informacyjna leczenia szpitalnego, zaświadczenie lekarskie, wyniki badań

171 - 180

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

Karta informacyjna leczenia szpitalnego, zaświadczenie lekarskie, wyniki badań

Są to dokumenty sporządzone w trakcie procedur medycznych związanych z chorobą matki oskarżonego. Brak jest jakichkolwiek podstaw aby kwestionować ich prawdziwość.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Na podstawie art. 425 § 1 i 2 k.p.k. w zw. z art. 444 k.p.k., obrońca oskarżonego zaskarżył powyższy wyrok na korzyść oskarżonego, w całości (co do winy).

Na zasadzie art. 427 § 1 i 2 i art. 438 pkt 2 oraz 4 k.p.k. wyrokowi temu zarzucił:

1. Naruszenie przepisów postępowania, a to art. 4, art. 5 § 2 oraz art. 7 k.p.k. oraz wynikający stąd błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał istotny wpływ na poczynienie tych ustaleń, poprzez dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny dowodu:

a) z nagrania z monitoringu ze sklepu (...) w K. na płycie CD wraz z protokołem oględzin i na tej podstawie przyjęcie za udowodnione okoliczności, że to oskarżony kierował pojazdem S. (...) nr. Rej. (...) na parkingu sklepu (...) w momencie zdarzenia, pomimo istnienia nie dających się usunąć wątpliwości, PODCZAS GDY z nagrania tego, a także z pozostałego zgromadzonego w toku prowadzonego postępowania materiału dowodowego nie wynikało, że to oskarżony kierował tym pojazdem w czasie zdarzenia.

b) z częściowych wyjaśnień oskarżonego i na tej podstawie przyjęcie za udowodnione okoliczności, że to oskarżony dokonał zarzuconego mu czynu, PODCZAS GDY oskarżony następnie odwołał inkryminujące go wyjaśnienia, zaprzeczył im, przedstawił przyczyny, dla których pierwotnie złożył niezgodne z prawdą wyjaśnienia, a jego uzasadnienie tych przyczyn było spójne, a także korelowało z innym dowodami zgromadzonymi w sprawie tzn. m.in. z opinią sądowo psychiatryczno-psychologiczną (k.96-98), która tłumaczyła jego odbiegający od normy stan psychiczny w trakcie składania tych wyjaśnień.

c) z opinii sądowo psychiatryczno-psychologicznej oskarżonego i na tej podstawie przyjęcie, że oskarżony w trakcie zdarzenia miał zachowaną zdolność rozpoznania swojego czynu oraz pokierowania swoim postępowaniem PODCZAS GDY z opinii tej wynika, że oskarżony cierpi m.in. na zaburzenia depresyjne i lękowe, a także z pozostałych okoliczności zdarzenia wynika, że w trakcie zdarzenia oskarżony zachowywał się w sposób mogący świadczyć o sytuacji kryzysowej oraz o epizodzie związanym z nagłym pogorszeniem się jego zaburzeń psychicznych, co mogło również skutkować naruszeniem art. 31 §1 albo §2 k.k. poprzez ich niezastosowanie.

2. Naruszenie przepisów postępowania, a to to art. 7 k.p.k., art. 167 k.p.k., 170§ 1 pkt 4 k.pk., art. 366 § 1 k.p.k., art. 410 k.p.k. polegającą na nieprzeprowadzeniu postępowania dowodowego w niezbędnym zakresie, a w tym na oddaleniu wniosku dowodowego o przesłuchanie świadka P. M., PODCZAS GDY był to jedyny naoczny świadek zdarzenia, a jego wiedza była kluczowa dla ustalenia przebiegu zdarzenia, a zwłaszcza dla ustalenia faktu kto kierował pojazdem S. (...) nr. Rej. (...) na parkingu sklepu (...) w momencie zdarzenia, pomimo istnienia nie dających się usunąć wątpliwości w tym zakresie.

Ewentualnie z ostrożności procesowej zarzucił:

3. Rażącą niewspółmierność orzeczonej wobec oskarżonego kary w stosunku do stopnia winy oskarżonego oraz społecznej szkodliwości zarzucanego mu czynu polegającą na wymierzeniu mu kary 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności, bez dostatecznego uwzględnienia ustawowych zasad wymiaru kary określonych w art. 53 k.k. i bez rozważenia wszystkich istotnych okoliczności świadczących na korzyść oskarżonego, takich jak właściwości, warunki osobiste, a także nieznaczny rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, pomimo iż wszystkie wskazane powyżej okoliczności skutkować winny wymierzeniem oskarżonemu kary o nieizolacyjnym charakterze.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Dokonana przez sąd meriti ocena zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie jest dotknięta wadą. Sąd ten przeanalizował zebrane dowody zgodnie z kryteriami zawartymi w przepisie art. 7 k.p.k. W ocenie sądu odwoławczego apelacja obrońcy oskarżonego w tym zakresie ma charakter czysto polemiczny. Skarżący bowiem nie wskazał jakim kryteriom ocen wymienionym w przepisie art. 7 k.p.k. nie odpowiada ocena dokonana przez sąd rejonowy.

W pisemnych motywach zaskarżonego wyroku sąd rejonowy w sposób wnikliwy przeanalizował wszystkie przeprowadzone w toku postepowania dowody, w tym również zapis z monitoringu sprzed sklepu (...). Wbrew twierdzeniom autora apelacji nagranie jest dobrej jakości i niewątpliwie pozawala na rozpoznanie osoby kierującego pojazdem tym bardziej, że oskarżony inkryminowanego dnia ubrany był w charakterystyczną bluzę z białym poziomym napisem na rękawach. Dowód ten koreluje z zeznaniami świadków P. S. i K. K., którzy zapobiegli dalszej jeździe oskarżonego i dokonali tzw. obywatelskiego zatrzymania.

Wreszcie należy zauważyć, że oskarżony R. G. w swoich wyjaśnieniach złożonych w postepowaniu przygotowawczym przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Nie są przekonujące twierdzenia złożone na rozprawie, że przyznał się on dlatego tylko, że obiecano mu niższy wyrok oraz że czuł presję. Takie bowiem zachowanie ( przyznanie się do popełnienia zarzucanego czynu, którego się nie popełniło ) jest całkowicie sprzeczne z naturą człowieka i podstawowym odruchem obronnym. Chyba że za przyznaniem się idą jakieś bliżej nie sprecyzowane korzyści w tym dla innych osób, których to okoliczności w niniejszym postępowaniu sąd okręgowy nie dostrzega. Oskarżony był już przecież wcześniej karany sądownie i nie był to jego pierwszy kontakt z policją ani z organami wymiaru sprawiedliwości.

Stąd też nie sposób zarzucić sądowi I instancji, ze dokonał dowolnej oceny dowodu w postaci wyjaśnień oskarżonego.

Nie widzi sąd odwoławczy również podstaw do kwestionowani opinii psychiatryczno psychologicznej oskarżonego. Została sporządzona przecież przez biegłych specjalistów, co do których brak jest jakichkolwiek podstaw do kwestionowania ich wiedzy i fachowości. Wskazane przez autora apelacji zaburzenia depresyjne i lekowe zostały przez biegłych dostrzeżone co wynika wprost z treści opinii i jak z niej wynika pozostawały one bez wpływu orzeczniczego dla sprawy.

Prawidłowo sąd rejonowy oddalił wniosek obrońcy oskarżonego o przesłuchanie w charakterze świadka P. M. gdyż z uwagi na to że nie było znane miejsce jego pobytu nie dało się tego świadka doprowadzić na rozprawę . Stad też sąd ten nie naruszył przepisów wskazanych w zarzucie z pkt 2 apelacji.

Odnosząc się zaś do zarzutu rażącej, niewspółmiernej surowości wymierzonej oskarżonemu kary stwierdzić należy, że również ten zarzut nie zasługiwał na uwzględnienie. Oskarżony był już uprzednio karany sądownie w tym na karę bezwzględnego pozbawienia wolności. Pomimo to ponownie wszedł w konflikt z prawem. Świadczy to o tym iż proces jego resocjalizacji nie przebiega w sposób prawidłowy. Trudno sobie zatem wyobrazić, że wymierzenie mu w niniejszym postepowaniu kary innej niż pozbawienie wolności osiągnie wobec niego właściwy skutek. Jeżeli weźmiemy pod uwagę stan nietrzeźwości w jakim znajdował się oskarżony, to że poruszał się w tym stanie samochodem w środku dnia, zajechał na parking pod często uczęszczany market to należy uznać, że wymierzona mu kara oscylująca przecież w dolnej granicy ustawowego zagrożenia z całą pewności nie jest karą rażąco niewspółmiernie surową. Do tego jeszcze przecież kara poza odziaływaniem na osobę samego sprawcy musi oddziaływać we właściwy sposób na ogół społeczeństwa pełnić role odstraszającą i zniechęcać potencjalnych sprawców do takich zachowań.

Wniosek

Na zasadzie art. 427 § 1 i 437 § 1 KPK obrońca oskarżonego wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez:

1. Uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu.

Ewentualnie (z ostrożności procesowej) w przypadku nieuwzględnienia wniosku ad.1

2. O zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie wobec oskarżonego kary w dolnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego za zarzucany oskarżonemu czyn o nieizolacyjnym charakterze w oparciu o art. 37a. §1 k.k. .

Ewentualnie, w przypadku nieuwzględnienia w/w wniosków:

3. O uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy do Sądowi Rejonowemu w Bolesławcu do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

We wcześniejszym fragmencie uzasadnienia przedstawiono powody, dla których sąd odwoławczy nie uznał za zasadne zarzuty zawarte w apelacji obrońcy oskarżonego. Stąd też również zawarty w niej wniosek nie zasługiwał na uwzględnienie.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot utrzymania w mocy

Zaskarżony wyrok w całości

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wcześniej już przedstawiono powody nie uwzględnienia apelacji obrońcy oskarżonego. Nie dostrzegł też sąd odwoławczy jakichkolwiek uchybień branych pod rozwagę z urzędu.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Na podstawie art. 636§1 k.p.k. sąd okręgowy zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za postepowanie odwoławcze w kwocie 200 zł. w tym 180 zł. opłaty za drugą instancję ( art. 2 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 8 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych ) albowiem nie uwzględnił apelacji wniesionej w jego imieniu.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Sprawstwo i wina oskarżonego odnośnie zarzucanego mu czynu

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana