VI Ka 693/24 - wyrok Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze z 2024-12-05
Sygn. akt VI Ka 693/24
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 5 grudnia 2024 r.
Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:
Przewodniczący – Sędzia Andrzej Tekieli (spr.)
Sędzia Robert Bednarczyk
Sędzia Tomasz Skowron
Protokolant Joanna Szmel
przy udziale prokuratora Prokuratury Rejonowej w Bolesławcu S. G.
po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2024 roku
sprawy K. P. ur. (...) w L.
s. A., B. z domu B.
oskarżonego z art. 190a § 1 kk i art. 190 § 1 kk i art. 217 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk
z powodu apelacji wniesionej przez oskarżonego
od wyroku Sądu Rejonowego w Bolesławcu
z dnia 26 lipca 2024 r. sygn. akt II K 1208/23
I. zmienia zaskarżony wyrok wobec oskarżonego K. P. w ten sposób, że w pkt I części dyspozytywnej w miejsce orzeczonej kary pozbawienia wolności na podstawie art. 190a § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. i przy zastosowaniu art. 37a § 1 k.k. wymierza oskarżonemu karę 400 (czterystu) stawek dziennych grzywny przyjmując wysokość jednej stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych;
II. w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;
III. zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, obciążając nimi Skarb Państwa.
UZASADNIENIE |
||||||||||||||||||||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
VI Ka 693/24 |
||||||||||||||||||
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
|||||||||||||||||||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
||||||||||||||||||||
1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
Wyrok Sądu Rejonowego w Bolesławcu z dnia 26 lipca 2022 r. sygn. akt II K 1208/23 |
||||||||||||||||||||
1.2. Podmiot wnoszący apelację |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel posiłkowy |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel prywatny |
||||||||||||||||||||
☐ obrońca |
||||||||||||||||||||
☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||
☐ inny |
||||||||||||||||||||
1.3. Granice zaskarżenia |
||||||||||||||||||||
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||||||||||||||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||||||||||||||||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||||||||||||||||||
☐ |
co do kary |
|||||||||||||||||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||||||||||||||||
1.3.2. Podniesione zarzuty |
||||||||||||||||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||||||||||||||||
☐ |
||||||||||||||||||||
☒ |
brak zarzutów |
|||||||||||||||||||
1.4. Wnioski |
||||||||||||||||||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
|||||||||||||||||
2. Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy |
||||||||||||||||||||
2.1. Ustalenie faktów |
||||||||||||||||||||
2.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||
1. |
K. P. |
Choroba tkanki łącznej u oskarżonego polegająca na ograniczonej ruchomości i zaburzeniach krążenia krwi w palcach |
Pismo (...) w Niemczech |
k. 308, tłumaczen.k.334 |
||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||
2. |
K. P. |
Domaganie się przez oskarżonego zapłaty odszkodowania w związku z chorobą |
Pismo oskarżonego |
k. 309, tłumaczen.k.336 |
||||||||||||||||
2.2. Ocena dowodów |
||||||||||||||||||||
2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
||||||||||||||||||
1. |
- Pismo (...) w Niemczech - Pismo oskarżonego dotyczące odszkodowania |
Kserokopie dokumentów przedłożonych przez oskarżonego, niekwestionowane w toku postępowania. |
||||||||||||||||||
2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
||||||||||||||||||
------------------ |
------------------------------------- |
--------------------------------------------------------------------------- |
||||||||||||||||||
. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||||||||||||||||||||
Lp. |
Zarzut |
|||||||||||||||||||
, |
Oskarżony w apelacji nie sformułował zarzutów w rozumieniu art. 438 k.p.k. i art. 439 k.p.k., w uzasadnieniu środka odwoławczego zawarł sformułowanie „odwołuję się od wyroku Sądu Rejonowego w Bolesławcu gdyż jestem niewinny”, co należy interpretować jako kwestionowanie winy, przy czym w takiej sytuacji apelację należy uznać za zwróconą przeciwko całości wyroku ( art. 447 § 2 k.p.k. ), a więc także rozstrzygnięciu o karze. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☐ niezasadny |
||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||||||||||||||||||||
Apelacja w zakresie kwestionowania sprawstwa i winy nie zasługiwała na uwzględnienie, skutkowała jednak uznaniem iż wymierzona oskarżonemu przez Sąd I instancji kara pozbawienia wolności jest rażąco surowa. Sąd Rejonowy co do zasady prawidłowo przeanalizował materiał dowodowy zgromadzony w sprawie, w szczególności trafnie uznał, że przeprowadzone w sprawie dowody jednoznacznie wskazują iż oskarżony wyczerpał ustawowe znamiona zarówno strony przedmiotowej jak i strony podmiotowej zarzucanego mu czynu z art. 190a § 1 k.k. i art. 190 § 1 k.k. i art. 217 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. Działając w ramach zasady swobodnej oceny dowodów, dysponując na rozprawie głównej walorem bezpośredniości Sąd Rejonowy władny był dać wiarę dowodom w postaci m.in. zeznań pokrzywdzonej M. P., zeznań świadków Z. P., R. P., S. S., bilingów, wydruków rozmów pomiędzy oskarżonym i pokrzywdzoną oraz jej rodzicami, informacji policji o interwencjach w miejscu zamieszkania pokrzywdzonej, odmówić zaś wiarygodności dowodom przeciwnym, w tym wyjaśnieniom oskarżonego K. P. i częściowo zeznaniom świadka A. P. (1). Swoje stanowisko w tym przedmiocie Sąd ten obszernie i przekonywująco przedstawił w pisemnym uzasadnieniu wyroku. Z dowodów uznanych przez Sąd I instancji za wiarygodne jednoznacznie wynika, że oskarżony nękał pokrzywdzoną poprzez wielokrotnie próby nawiązywania kontaktów telefonicznych wbrew jej woli, także poprzez sms- y i komunikatory internetowe, również poprzez notoryczne przyjeżdżanie pod dom w którym pokrzywdzona zamieszkiwała z ich wspólnym synem i do jej pracy, nieproszone wchodzenie na teren jej posesji, wyzywanie wulgarnymi słowami, grożenie pozbawieniem życia, jak również w jednym wypadku naruszeni nietykalności cielesnej pokrzywdzonej. Tego rodzaju zachowania słusznie nie zostały uznane przez Sąd Rejonowy za zgodne z prawem domaganie się przez oskarżonego umożliwienia mu utrzymywania kontaktów z synem A. P. (2), co eksponował on w swoich wyjaśnieniach a także w głosach stron na rozprawie odwoławczej. Trafnie ocenił Sąd Rejonowy, że działaniem tym oskarżony dążył do zwrócenia na siebie uwagi pokrzywdzonej z którą był na etapie rozwodu, zmuszenia jej do postępowania zgodnie z jego wolą, a gdy to się nie udawało, do uprzykrzenia jej życia. W ocenie Sądu Okręgowego, niezależnie od negatywnej oceny zachowania oskarżonego wobec pokrzywdzonej, wymierzona mu przez Sąd Rejonowy kara 2 lat pozbawienia wolności jest rażąco surowa. Z akt sprawy wynika, że przestępstwo popełnione przez oskarżonego w niniejszej sprawie było pierwszym dokonanym na szkodę pokrzywdzonej M. P.. Oskarżony był dotychczas karany przez sądy w Polsce i Niemczech 3 – krotnie, za każdym razem za przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, zawsze na kary wolnościowe ( dane o karalności k. 273 – 274 ). Nie bagatelizując popełnianych przez oskarżonego wcześniej przestępstw wskazać jednak należy, że są one całkowicie różne od występku popełnionego w niniejszej sprawie. Sąd Rejonowy uzasadniając wymierzoną karę, poza uprzednią karalnością wskazuje m.in. na popełnienie przestępstwa z zamiarem bezpośrednim, działanie w sposób prowadzący do upokorzenia pokrzywdzonej, uporczywość i długotrwałość jego zachowania, godzenie przestępstwem w różne dobra prawne i wyczerpanie znamion trzech przepisów ustawy. W części jednak okoliczności te należą do ustawowych znamion przypisanego przestępstwa, długotrwałość działania oskarżonego jest wątpliwa dotyczy bowiem kilku miesięcy 2023 r., zaś samo zakwalifikowanie czynu z trzech przepisów kodeksu karnego, w tym dwóch dotyczących przestępstw przeciwko wolności, w przekonaniu Sądu Okręgowego nie uzasadnia wymierzenia tak surowej kary. Oskarżony i pokrzywdzona byli niegdyś osobami bliskimi, obecnie są w trakcie rozwodu, istnieje między nimi głęboki konflikt co rzutuje na kontakty oskarżonego z synem, z kserokopii dokumentów ze sprawy opiekuńczej i sprawy o rozwód wynika że to pokrzywdzona daje lepsze gwarancje wykonywania władzy rodzicielskiej, oskarżony zaś jest emocjonalny, roszczeniowy, trudny we współpracy ( k. 240 – 255, m.in. opinia lekarza psychiatry na potrzeby sprawy rozwodowej ), co zbieżne jest z ustaleniami poczynionymi w niniejszej sprawie. Niemniej na podstawie zgromadzonych dowodów Sąd I instancji ustalił także, że pokrzywdzona nie jest bez winy w ich wzajemnych napiętych relacjach, w szczególności odnośnie utrudniania oskarżonemu kontaktów z dzieckiem ( str. 10 uzasadnienia, k. 296 odwrót akt ). Ponadto wskazać należy na stan zdrowia oskarżonego wynikający ze wskazanego wyżej dokumentu dopuszczonego jako dowód w postępowaniu odwoławczym. Wszystkie powyższe okoliczności wskazują, że oskarżony nie jest osobą wymagającą resocjalizacji w zakładzie karnym, kara wolnościowa wymierzona oskarżonemu będzie wystarczająca dla zrealizowania jej celów zapobiegawczych i wychowawczych. W ocenie Sądu Okręgowego brak jest natomiast podstaw do ingerowania w treść zaskarżonego wyroku odnośnie rozstrzygnięcia o środku kompensacyjnym i środku karnym, z pewnością te rozstrzygnięcia nie są rażąco surowe. |
||||||||||||||||||||
Wniosek |
||||||||||||||||||||
Oskarżony w apelacji nie sformułował wniosku, niemniej z jej treści wynika że chodzi mu o zmianę wyroku poprzez uniewinnienie go od popełnienia zarzuconego mu czynu. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||||||||||||||||||||
Żądanie uniewinnienia jest niezasadne, o czym świadczy cała argumentacja przedstawiona powyżej. |
||||||||||||||||||||
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
||||||||||||||||||||
--------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
||||||||||||||||||||
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
||||||||||||||||||||
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
||||||||||||||||||||
5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
Przedmiot utrzymania w mocy |
||||||||||||||||||||
Sąd Okręgowy utrzymał w mocy zaskarżony wyrok wobec K. P. w znacznej części tj. co do sprawstwa, winy, kwalifikacji prawnej czynu, środka karnego i środka kompensacyjnego oraz kosztów sądowych. |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
||||||||||||||||||||
Mając na uwadze argumentację przedstawioną powyżej zaskarżony wyrok w powyższej części należało utrzymać w mocy. |
||||||||||||||||||||
5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
Przedmiot i zakres zmiany |
||||||||||||||||||||
Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok wobec oskarżonego K. P. w ten sposób że w miejsce kary pozbawienia wolności na podstawie art. 190a § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. przy zastosowaniu art. 37a § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 400 stawek dziennych grzywny przyjmując wysokość jednej stawki na kwotę 20 złotych. |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach zmiany |
||||||||||||||||||||
Zważywszy na argumentację przedstawioną powyżej kara 2 lat pozbawienia wolności jest rażąco surowa, potencjalna kara pozbawienia wolności nie powinna być surowsza od roku, przy czym zważywszy na treść art. 69 § 1 k.k. i uprzednie skazanie na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania za przestępstwo z art. 177 § 2 k.k. nie było możliwe ponowne orzeczenie warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności. Zdaniem Sądu Okręgowego zaistniały podstawy do wymierzenia oskarżonemu karę grzywny przy zastosowaniu art. 37a § 1 k.k., przy czym aby kara ta spełniła swoje cele została wymierzona w relatywnie dużej wysokości, uwzględniającej jednak możliwości oskarżonego tj. w przeliczeniu ze stawek dziennych – w kwocie 8.000 złotych. Dodać należy, że w zaskarżonym wyroku orzeczono wobec oskarżonego środek karny z art. 41a § 1, 4 i 6 k.k. i środek kompensacyjny z art. 46 § 2 k.k. |
||||||||||||||||||||
5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
||||||||||||||||||||
1.1. |
Bezwzględna przyczyna odwoławcza |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ |
||||||||||||||||||||
2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||
------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
||||||||||||||||||||
3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
||||||||||||||||||||
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ |
||||||||||||||||||||
4.1. |
Zasada ne peius |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ |
||||||||||||||||||||
5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
||||||||||||||||||||
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
||||||||||||||||||||
5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||
---------------------- |
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
|||||||||||||||||||
6. Koszty Procesu |
||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||
III |
Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. mając na uwadze sytuację majątkową oskarżonego, a także orzeczone obciążenia finansowe w postaci grzywny i nawiązki, Sąd Okręgowy zwolnił go od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze obciążając nimi Skarb Państwa. |
|||||||||||||||||||
7. PODPIS |
||||||||||||||||||||
1.3. Granice zaskarżenia |
||||||
Kolejny numer załącznika |
1 |
|||||
Podmiot wnoszący apelację |
Oskarżony |
|||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
Całość rozstrzygnięcia. |
|||||
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||||
☐ |
co do kary |
|||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||
1.3.2. Podniesione zarzuty |
||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||
☐ |
||||||
☒ |
brak zarzutów |
|||||
1.4. Wnioski |
||||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze
Osoba, która wytworzyła informację: Sędzia Andrzej Tekieli, Robert Bednarczyk , Tomasz Skowron
Data wytworzenia informacji: