VI Ka 637/24 - wyrok Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze z 2024-11-14

Sygn. akt VI Ka 637/24

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 listopada 2024 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Andrzej Tekieli

Protokolant Dominika Cieślak

przy udziale prokuratora Prokuratury Okręgowej w Jeleniej Górze M. K.

po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2024r.

sprawy P. T. ur. (...) w L.

s. J. i H.

oskarżonego z art. 288 § 1 kk i art. 245 kk

z powodu apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim

z dnia 29 maja 2024 r. sygn. akt II K 176/22

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok wobec oskarżonego P. T.;

II.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za postępowanie odwoławcze w kwocie 320 złotych, w tym wymierza mu opłatę 300 złotych za drugą instancję.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 637/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim z dnia 29 maja 2024 r. sygn. akt II K 176/22

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

----------------------

--------------------------------------------------------------

--------------

--------------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

-------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-------------------------------------

.

---------------------------------------------------------------------------

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1

obraza przepisów postępowania która miała wpływ na treść orzeczenia, a to jest art. 7 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k. poprzez dowolna ocenę zebranego materiału dowodowego, wbrew wskazaniom wiedzy i doświadczenia życiowego, skutkującą nieprawidłowym uznaniem, że P. T. popełnił przypisane mu czynu, w szczególności poprzez uznanie za niewiarygodne wyjaśnień oskarżonego co do okoliczności faktycznych zdarzenia, a także zeznań Ł. M.;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

2

błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na treść tego orzeczenia polegający na nieprawidłowym przyjęciu, że oskarżony P. T. w dniu 14 stycznia 2022 r. w miejscowości K. przy pomocy młotka dokonał umyślnego uszkodzenia mienia w samochodzie osobowym marki V. (...) poprzez uszkodzenie drzwi tylnych prawych, a także zbicie szyby w tych drzwiach, wybicie szyby pokrywy bagażnika czym także spowodował uszkodzenie pokrywy bagażnika , wybicie szyby w drzwiach tylnych lewych, jak i błędnym przyjęciu że w dniu 4 marca 2022 r. w G. działając w celu wywarcia wpływu na świadka Ł. P. w rozmowie ze świadkiem A. S. groził za jego pośrednictwem Ł. P. popełnieniem przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu obciążających oskarżonego w dochodzeniu RSD – 48/22 prowadzonym przez Komisariat Policji w G. w sprawie przestępstwa z art. 288 § 1 k.k.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

3

rażąca niewspółmierność orzeczonej wobec oskarżonego kary 1 roku ograniczenia wolności polegającej na obowiązku wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym, kary 6 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na obowiązku wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym, a także wymierzonej oskarżonemu kary łącznej oraz w zakresie wysokości nawiązki wymierzonej na rzecz pokrzywdzonego Ł. P. i obowiązku naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonej K. D..

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad. 1 -2

Zarzuty naruszenia przepisów postępowania i błędu w ustaleniach faktycznych dotyczą w istocie tej samej kwestii tj. sprawstwa i winy oskarżonego które skarżący obrońca kwestionuje, dlatego omówione zastaną łącznie. Zarzuty te okazały się niezasadne.

Przypomnieć należy, że przekonanie Sądu o wiarygodności jednych dowodów i niewiarygodności innych pozostaje pod ochroną prawa procesowego, a więc mieści się w ramach swobodnej oceny dowodów wtedy gdy: 1.jest poprzedzone ujawnieniem w toku rozprawy całokształtu okoliczności i to w sposób podyktowany obowiązkiem dochodzenia prawdy; 2.stanowi wynik rozważenia wszystkich okoliczności przemawiających zarówno na korzyść jak i na niekorzyść oskarżonego; 3.jest wyczerpująco i logicznie, z uwzględnieniem wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego argumentowane w uzasadnieniu ( wyrok SN z 9.11.1990 r., WRN 149/90; OSNKW 7-9/1991 poz. 41 ). Wymogom tym w sposób dostateczny sprostał Sąd I instancji.

Sąd Rejonowy w sposób jasny i klarowny wskazał w pisemnym uzasadnieniu wyroku na jakich dowodach oparł swoje rozstrzygnięcie, którym dowodom dał wiarę i którym odmówił wiarygodności. Dysponując na rozprawie głównej walorem bezpośredniości, działając w ramach zasady swobodnej oceny dowodów Sąd ten władny był dać wiarę zeznaniom pokrzywdzonych Ł. P., K. D.a także zeznaniom innych świadków m.in. D. R., A. S., również P. K., K. Z. czy A. M., odmówić zaś co do zasady wiarygodności dowodom przeciwnym tj. wyjaśnieniom oskarżonego P. T. i zeznaniom świadka Ł. M.. Swoje stanowisko Sąd Rejonowy przekonywująco argumentował w uzasadnieniu. Stanowisko to Sąd Okręgowy w pełni akceptuje. Skarżący obrońca w istocie nie przedstawił kontrargumentów podważających tą argumentację, ograniczył się jedynie do twierdzenia, że jest ona dowolna i błędna. Powtórzyć więc jedynie należy za Sądem Rejonowym, że z zeznań, w szczególności Ł. P. i D. R. popartych innymi dowodami jednoznacznie wynika, że oskarżony P. T. uderzając młotkiem umyślnie uszkodził samochód V. (...) o numerach rejestracyjnych wskazanych w wyroku należący do pokrzywdzonej K. D., wybijając szyby, uszkadzając drzwi i pokrywę bagażnika, powodując szkodę w wysokości podanej w wyroku. Oskarżony także

w rozmowie z A. S. groził Ł. P. popełnieniem przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu na jego szkodę, jeżeli nie „wycofa” on zeznań obciążających oskarżonego w sprawie zniszczenia wyżej wymienionego mienia, co jednoznacznie wynika z zeznań A. S. i Ł. P..

Ad. 3

Wymierzone oskarżonemu P. T. wolnościowe kary ograniczenia wolności, tak jednostkowe jak i kara łączna nie są rażąco surowe. Wymierzając je Sąd Rejonowy wziął pod uwagę z jednej strony dotychczasową niekaralność oskarżonego, z drugiej zaś okoliczności dla niego obciążające takie jak wysoki stopień szkodliwości czynów, działanie o wysokim natężeniu agresji w stosunku do atakowanego mienia, nieustępliwość i determinację działania, godzenie w istotne dobro prawem chronione tj. prawidłowe funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości. W tym stanie rzeczy wymiar orzeczonej kary ograniczenia wolności, w szczególności podlegającej wykonaniu kary łącznej 1 roku i 3 miesięcy polegającej na obowiązku wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym, z pewnością nie razi surowością. Sąd Okręgowy nie znalazł także podstaw do odstąpienia od nałożenia na oskarżonego obowiązku na prawienia szkody na rzecz K. D.i do obniżenia wysokości orzeczonej wobec oskarżonego nawiązki na rzecz Ł. P..

Wniosek

o zmianę zaskarżonego orzeczenia poprzez uniewinnienie oskarżonego, ewentualnie z ostrożności procesowej wymierzenie oskarżonemu kary w łagodniejszym wymiarze.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Mając na uwadze całą argumentację przedstawioną powyżej brak było podstaw do uwzględnienia tak pierwszego jak i drugiego wniosku apelacji.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Sąd Okręgowy utrzymał zaskarżony wyrok w mocy wobec oskarżonego P. T..

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Mając na uwadze niezasadność zarzutów i wniosków apelacji, a także brak podstaw do ingerencji w treść wyroku z urzędu, należało wyrok Sądu I instancji utrzymać w mocy.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

----------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

Zasada ne peius

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

----------------------

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Na podstawie art. 636 § 1 k.p.k. Sąd Okręgowy zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za postępowanie odwoławcze w kwocie 320 zł., na którą to kwotę składa się opłata za II instancję w kwocie 300 zł. i ryczałt za doręczenia w kwocie 20 zł. Sąd Okręgowy uznał że brak jest podstaw do zwolnienia oskarżonego od uiszczenia kosztów sądowych, o co wnioskował skarżący obrońca w apelacji.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Całość rozstrzygnięcia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Anna Potaczek
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Andrzej Tekieli
Data wytworzenia informacji: