Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 621/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Zgorzelcu z dnia 27 czerwca 2024 r. w sprawie o sygn. akt II K 952/23

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca oskarżonego

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

------------------

--------------------------------------------------

----------------

---------

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

------------------

--------------------------------------------------

--------------

---------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

------------------------------

--------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

---------------

------------------------------

--------------------------------------------------------------

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

W wywiedzionej apelacji obrońca oskarżonego zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:

- rażącą niewspółmierności kary wymierzonej oskarżonemu za przypisane mu czyny objęte art., 91 par .11 k.k. jakich miał dopuścić się w okresie od końca maja 2023 r . do września 2023r., o znamionach występków z art. 244 k.k. w stosunku do jego nierealności w dotychczas za czyny z art., 244k.k., niespornego łamania zakazu sądowego przy jednoczesny faktycznym nie naruszaniu przepisów ruchu drogowego w zakresie bezpieczeństwa na drodze publicznej , postawy oskarżonego w zakresie przyznania się do zarzucanego mu czynu i jego szczerej skruchy wraz z deklarowaną gotowością dobrowolnego poddania się odpowiedzialności, co znalazło aprobatę oskarżyciela publicznego, skutkiem czego wymierzona mu zaskarżonym wyrokiem kara bezwzględna pozbawienia wonności jawi się jako niewspółmiernie surowa i w sposób chybiony pomijająca garnitur kar od kary grzywny w wymiarze dolegliwie surowym w oparciu o art. 37a kk ,poprzez karę ograniczenia wolności ,które w sposób decydowanie skuteczniejszy wychowawczo oddziaływałby na oskarżonego aniżeli polegająca na osadzeniu tego sprawy na 4 miesiące w zakładzie karnym, gdyż nie sposób w ten sposób zadziałać na niego „szokowo” zważywszy na kilkakroć przywoływaną przez Sąd I instancji w pisemnym uzasadnieniu przedmiotowego orzeczenia –jego karalności z przeszłości ,także w postaci wykonanych kara pozbawienia wolność

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelujący nie kwestionował winy i sprawstwa oskarżonego w zakresie przypisanych mu czynów, które w świetle zgromadzonych dowodów o jednoznacznej wymowie pozostawały w niniejszej sprawie bezsporne. Podniesiony w apelacji zarzut odnosił się jedynie do rażąco surowego wymiaru kary, koncentrując się przy tym na wykazaniu zasadności orzeczenia kary o charakterze wolnościowym.

Na wstępie niniejszych rozważań zaznaczyć należy, że zarzut niewspółmierności kary, aby był zasadny, musi dotyczyć rażącej niewspółmierności, a więc nienadającej się do zaakceptowania. Niewspółmierność rażąca to znaczna, "bijąca w oczy" różnica między karą wymierzoną a karą sprawiedliwą, zasłużoną. (por. wyr. SN z 1.12.1994 r., III KRN 120/94, OSP 1995, Nr 6, poz. 138; wyr. SA we Wrocławiu z 14.3.2001 r., II AKA 55/01, OSProk. i Pr. 2001, Nr 10, poz. 21; wyr. SA w Krakowie z 14.9.2005 r., II AKA 165/05, KZS 2005, Nr 10, poz. 32; wyr. SA w Lublinie z 16.1.2007 r., II AKA 350/06, KZS 2007, Nr 9, poz. 51; wyr. SN z 20.3.2007 r., WA 12/07, OSNwSK 2007, Nr 1, poz. 652). Okoliczność taka zaistniała w przedmiotowej sprawie.

Oskarżonemu w zaskarżonym wyroku przypisano winę i sprawstwo w zakresie czynów z art. 244 k.k. przy przyjęciu, iż zostały one popełnione w ramach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk. Czyn przypisany oskarżonemu zagrożony jest karą pozbawienia wolności w wymiarze od 3 miesięcy do 5 lat, przy czym działanie oskarżonego w ramach ciągu przestępstw sprawia, że w przedmiotowej sprawie górna granica wymiaru kary została zwiększona o połowę. Orzeczona kara pozbawienia wolności w wymiarze 4 miesięcy nie może zatem zostać uznana za rażąco surową, mieści się ona bowiem w okolicach zbliżonych do ustawowego minimum. Przy jej orzekaniu sąd rejonowy prawidłowo zastosował dyrektywy wymiaru kary wyrażone w art. 53 k.k. dostrzegając, iż po stronie oskarżonego istotną okolicznością obciążającą pozostaje jego liczna uprzednia karalność jak również ilość popełnionych czynów zabronionych
w rozpoznawanej sprawie. Ponadto społeczna szkodliwość przypisanych czynów jest większa niż próbował wykazać to obrońca oskarżonego w wywiedzionej apelacji, oskarżony bowiem w lekceważący sposób wielokrotnie naruszył dobro prawnie chronione jakim jest wymiar sprawiedliwości. Przyznanie się oskarżonego do popełnionych czynów w niniejszej sprawie również zostało dostrzeżone przy wymiarze kary jako okoliczność łagodząca, choć trafnie sąd pierwszej instancji w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku podkreślił jej marginalne znacznie, bowiem każdorazowo był on zatrzymywany na gorącym uczynku . W świetle powyższych okoliczności zaproponowany wymiar kary jawi się jako odpowiedni względem stopnia winy
i społecznej szkodliwości czynów przypisanych oskarżonemu.

Apelujący w stawianym zarzucie próbował wykazać stosowność orzeczenia
w niniejszej sprawie kary o charakterze wolnościowym przy zastosowaniu art. 37a § 1 k.k. Dyspozycja zawarta w przywołanym artykule ma charakter fakultatywny
i każdorazowo orzekający sąd ma całkowitą wolność w zakresie jego wyboru
w konkretnym akcie orzekania. W zaistniałym układzie procesowym nie zaistniała jednak stosowność orzekania kary o charakterze wolnościowym, rozwiązanie takie sprzeciwiałoby się bowiem ustawowym celom kary. Po stronie oskarżonego istniały wspomniane wcześniej istotne okoliczności obciążające. Orzeczenie kary
o charakterze wolnościowym stanowiłoby nieuzasadniony wyraz pobłażliwości wobec oskarżonego, zwłaszcza w świetle jego uprzedniej karalności. W ocenie sądu okręgowego kara pozbawienia wolności w orzeczonym w zaskarżonym wyroku wymiarze stanowi adekwatny środek represji karnej pozwalający na wdrożenie oskarżonego do przestrzegania porządku prawnego. Zaaprobować należy stanowczość sądu rejonowego w zakresie w jakim orzekł karę o charakterze izolacyjnym, trafnie również kreując przy tym jej wymiar w granicach ustawowego minimum, co jednoznacznie wyklucza aby orzeczenie to było surowe w rażącym stopniu.

Mając na względzie powyższe okoliczności zaskarżone orzeczenie o karze uznać należy za trafne i uzasadnione, co czyni stawiany w tym zakresie zarzut niezasadnym.

Wniosek

Rozważenie zmiany zaskarżonego wyroku w zakresie kary orzeczonej względem tego oskarżonego i w miejsce kary izolacyjnej wymierzenie mu jak najbardziej adekwatnej i celowo wychowawczo kary dolegliwej samoistnej grzywny lub kary ograniczenia wolności przy zachowaniu niekwestionowanych pozostałych orzeczeń w tej sprawie

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Mając na względzie argumentację wyrażoną w poprzedniej części uzasadnienia stwierdzić należy, że wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku był niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zaskarżony wyrok w całości utrzymany w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

W sytuacji, gdy zarówno ustalenia faktyczne przyjęte za podstawę zaskarżonego wyroku nie nasuwają zastrzeżeń co do ich prawidłowości, gdy wątpliwości nie budzi prawidłowość przyjętej przez sąd rejonowy kwalifikacji prawnej przypisanych czynów, a orzeczona kara jest adekwatna do społecznej szkodliwości czynu i stopnia winy oskarżonego i zastrzeżeń nie budzi prawidłowość pozostałych orzeczeń zawartych
w zaskarżonym orzeczeniu wyrok jako prawidłowy i słuszny należało – w myśl art. 437 § 1 k.p.k. – utrzymać w mocy. Ponadto, w sprawie brak jest okoliczności podlegających uwzględnieniu z urzędu na podstawie art. 435 k.p.k., art. 439 § 1 k.p.k., art. 440 k.p.k. i art. 455 k.p.k.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

---------------

Zwięźle o powodach zmiany

-----------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

---------------------------------------------------------------------

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

---------------------------------------------------------------------

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

--------------

-------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Sąd odwoławczy na postawie art. 636 § 1 k.p.k. zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za postępowanie odwoławcze w kwocie 140 złotych, na które złożyła się określona na podstawie art. 8 w zw. z art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych opłata w kwocie 120 złotych oraz ryczałt za doręczenie wyzwań innych pism w postępowaniu odwoławczym w wysokości 20 złotych, zgodnie z regulacją zawartą w § 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

rażąco surowy wymiar orzeczonej kary

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana