Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 568/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Zgorzelcu z dnia 13 czerwca 2024r. sygn. akt II K 454/23

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1

Błąd w ustaleniach faktycznych przyjęty za podstawę orzeczenia poprzez przyjęcie, wyłącznie w oparciu o zeznania świadka M. S. (2), złożone w postepowaniu przygotowawczym, że oskarżony w dniu 24.01.2021r. prowadził wbrew orzeczonemu zakazowi samochód, nie zatrzymując się do kontroli w sytuacji gdy D. G. od samego początku nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, zaś w przedmiotowej sprawie brak jest innych, wiarygodnych dowodów potwierdzających jego sprawstwo.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Faktycznie zgodzić się należy ze skarżącym, iż jedynym bezpośrednim dowodem sprawstwa oskarżonego odnośnie zarzucanego mu czynu są zeznania świadka M. S. (2). Warto jednak zauważyć, że zeznania te korespondują z zebranym w sprawie materiałem dowodowym. Świadek K. W. – funkcjonariusz policji, który prowadził pościg za samochodem marki O., który nie zatrzymał się do kontroli zeznał, iż pasażerka tego samochodu – M. S. (2) powiedziała kto kierował przedmiotowym pojazdem – D. G.. Druga z pasażerek – I. S. potwierdziła słowa córki. Oskarżony w swoich wyjaśnieniach złożonych na rozprawie wskazał, iż zna właścicielkę przedmiotowego samochodu S. C. i nieraz jeździł jej samochodem. Podobnie potwierdził znajomość z obiema paniami S.. Co istotne oskarżony wskazując swoje alibi podał, iż nie mógł kierować samochodem w dniu zdarzenia gdyż w tym dniu przebywał w zakładzie karnym, gdzie odbywał zastępczą karę pozbawienia wolności. Z przeprowadzonego dowodu z informacji sytemu NOE-SAD wynika, że oskarżony w tym dniu nie przebywał w żadnym zakładzie karnym.

W tej sytuacji stwierdzić należy, że zebrany w sprawie materiał dowodowy został oceniony przez sąd meriti w sposób prawidłowy. Brak jest jakichkolwiek podstaw do twierdzenia, że świadek M. S. (2) w swoich zeznaniach podała nieprawdę celowo obciążając oskarżonego, narażając się tym samym na ewentualną odpowiedzialność karną za składanie fałszywych zeznań.

W rezultacie na skutek prawidłowo dokonanej oceny dowodów sąd rejonowy poczynił wbrew twierdzeniom skarżącego prawidłowe ustalenia faktyczne.

Należy podkreślić, że zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku jest słuszny tylko wówczas, gdy zasadność ocen i wniosków, wyprowadzonych przez sąd orzekający z okoliczności ujawnionych w toku przewodu sądowego, nie odpowiada prawidłowości logicznego rozumowania. Zarzut ten nie może sprowadzać się do samej polemiki z ustaleniami sądu, lecz musi prowadzić do wykazania jakich konkretnie uchybień w zakresie zasad logicznego rozumowania dopuścił się Sąd I instancji w ocenie zebranego materiału dowodowego. Sama możliwość przeciwstawienia ustaleniom Sądu I instancji odmiennego poglądu nie może zaś prowadzić do wniosku o popełnieniu przez ten Sąd błędu w ustaleniach faktycznych. (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 lutego 1975r. w sprawie II KR 355/4, OSNPG 1975/9/84). Zarzut błędu w ustaleniach faktycznych nie może również sprowadzać się wyłącznie do odmiennej oceny materiału dowodowego. Jak wyżej zostało to podkreślone powinien polegać na wykazaniu, jakich uchybień w świetle wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego dopuścił się sąd w dokonanej przez siebie ocenie materiału dowodowego. (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 stycznia 1975 r., I KR 197/74, OSNKW 1975 r., z. 5, poz. 58). Zawarty w apelacji zarzut błędu w ustaleniach faktycznych w rzeczywistości ma charakter polemiczny. Stanowi on polemikę z dokonana przez sąd meriti oceną dowodów, która jak już wyżej wskazano odpowiada kryteriom art. 7 k.p.k., uwzględnia całość materiału dowodowego a w związku z tym jest niepodważalna.

Tym samym zawarty zatem w apelacji obrońcy oskarżonego zarzut nie zasługiwał na uwzględnienie.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Powyżej przedstawiono już powody, dla których sąd okręgowy nie podzielił argumentów zawartych w apelacji. Stad też zawarty w niej wniosek nie zasługiwał na uwzględnienie.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot utrzymania w mocy

Zaskarżony wyrok w całości

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wszystkie argumenty, dla których sąd odwoławczy nie uwzględnił złożonej apelacji i zaskarżony wyrok utrzymał w mocy zostały przedstawione już wcześniej. Sąd odwoławczy nie znalazł też uchybień branych pod uwagę z urzędu ani też nie dostrzegł okoliczności z art. 440 k.p.k. wskazujących na rażącą niesprawiedliwość orzeczenia.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

III

Z uwagi na fakt, że oskarżony w postepowaniu odwoławczym korzystał z pomocy obrońcy ustanowionego z urzędu a koszty tej obrony nie zostały opłacone na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982r. prawo o adwokaturze Sąd Okręgowy zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. S. (1) kwotę 840zł oraz 193,20zł. podatku od towarów i usług.

Z uwagi na trudną sytuację materialną oskarżonego, który jest pozbawiony wolności na podstawie art. 624§1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. Sąd Okręgowy zwolnił go od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze obciążając nimi Skarb Państwa.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Sprawstwo i wina oskarżonego odnośnie zarzucanego mu czynu

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☐

zmiana