Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 558/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 29 maja 2024r. w sprawie II K 1809/23

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

naruszenie przepisów prawa materialnego, a mianowicie art. 66 § 1 kk polegające na jego niezastosowaniu wobec oskarżonego w sytuacji, w której wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy niekaranego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut, zawarty w apelacji obrońcy nie jest zasadny. Już na wstępie stwierdzić należy, że użyte w art. 66 § 1 kk sformułowanie "sąd może" oznacza, że zastosowanie instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego w wypadku spełnienia wszystkich przewidzianych przez ustawę przesłanek jest prawem, ale nie obowiązkiem sądu. Ujęcie to ma istotne znaczenie z punktu widzenia możliwości postawienia zarzutu obrazy przepisów prawa w postępowaniach apelacyjnym (art. 438 pkt 1 k.p.k.). Niezastosowanie tej instytucji nie stanowi zatem obrazy prawa materialnego (por. wyrok SA w Gdańsku z dnia 24 lutego 2021 r., II AKa 390/20, LEX nr 3284786, wyrok SA w Warszawie z dnia 7 lipca 2020 r., II AKa 236/19, LEX nr 3053716). Niezależnie jednak od formalnoprawnej poprawności tego zarzuty podnieść należy, że zgodnie ze wskazanym przepisem determinantami zastosowania żądanej przez obrońcę instytucji jest kumulatywne wystąpienie przesłanek w postaci niekaralności sprawcy za przestępstwo umyślne, pozytywna prognoza kryminologiczna, stopień społecznej szkodliwości popełnionego czynu, jaki nie jest znaczny i usytuowany na tym samym poziomie stopień winy. Ów stopień winy determinują natomiast rozpoznawalność sytuacji oraz jej prawnej oceny, możliwość przeprowadzenia prawidłowego procesu motywacyjnego i podjęcia decyzji o postąpieniu zgodnym z prawem oraz zdolność do pokierowania zachowaniem. Okoliczności umniejszające winę są zatem pochodne względem okoliczności wyłączających winę. W przedmiotowej sprawie W. M. bez trudu mógł i powinien rozpoznać zagrożenie tym bardziej, że to nie on a pokrzywdzony wprowadził pojazd do garażu a jako osoba obeznana z zasadami korzystania z samochodu, wyposażonego w automatyczną skrzynię biegów miał pełną świadomość w zakresie ryzyka pozostawienia go w pozycji załączonego biegu, umożliwiającego ruch. Jednocześnie widząc stojącego przed maska pojazdu pokrzywdzonego miał on zachowaną w pełni rozpoznawalność sytuacji oraz jej oceny prawnej. Nic także nie stało na przeszkodzie możliwości przeprowadzenia przezeń prawidłowego procesu motywacyjnego i podjęcia właściwej decyzji, ani też zdolności pokierowania swoim zachowaniem. Nie miała miejsca sytuacja działania na rozkaz, bowiem skierowana przez D. S. prośba o uruchomienie zapłonu rozkazem takim nie była, co jak się wydaje jest oczywiste. Skoro tak, to nie sposób zasadnie wywodzić, że stopień winy oskarżonego nie był znaczny a już tylko ten element wyklucza możliwość warunkowego umorzenia postepowania.

Z kolei zgodnie z art. 115 § 2 kk przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu sąd bierze pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego lub zagrożonego dobra, rozmiary wyrządzonej lub grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, wagę naruszonych przez sprawcę obowiązków, jak również postać zamiaru, motywację sprawcy, rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia. Bez wątpienia rozmiar wyrządzonej szkody, przede wszystkim jej nieodwracalny charakter i rodzaj naruszonego dobra prawem chronionego to elementy wyłączające możliwość uznania, że stopień społecznej szkodliwości czynu nie jest znaczny. To samo spostrzeżenie dotyczy i stopnia naruszenia reguł ostrożności, za czym przemawia dostrzeżona przez sprawcę obecność na niewielkiej przestrzeni przed pojazdem pokrzywdzonego. Skoro tak, to i szkodliwość społeczna czynu oceniana musi być na poziomie znacznej. Odwołać się należy do trafnego wyroku Sądu Najwyższego z dnia 20 sierpnia 2014 r. (IV KK 35/14, LEX nr 1498501), w jakim wskazane zostało, że w wypadku przestępstwa zagrożonego karą nie przekraczającą 5 lat pozbawienia wolności pojednanie stron jest nieodzowne dla możliwości warunkowego umorzenia postępowania. Do takiego pojednania się wszak nie doszło, zaś w apelacji nie zostało stwierdzone, by oskarżony podjął działania ukierunkowane na choćby próbę zadośćuczynienia członkom rodziny zmarłego wyrządzonej im krzywdy.

Okoliczności, podawane przez obrońcę w apelacji w postaci niekaralności oskarżonego, nieumyślnego charakteru popełnionego przestępstwa, wyrażonej skruchy i dotychczasowego sposobu życia W. M. w pełni uzasadniają natomiast jego pozytywna prognozę kryminologiczną, czemu jednak Sąd Rejonowy dał wyraz warunkowo zawieszając wykonanie mieszczącej się w dolnych granicach ustawowego zagrożenia kary pozbawienia wolności. W ocenie Sądu brak jest podstaw do dalszego łagodzenia wymiaru kary oraz modyfikacji orzeczonych środków o charakterze kompensacyjnym i probacyjnym.

Wniosek

zmiana wyroku przez warunkowe umorzenie postępowania karnego wobec oskarżonego W. M. na okres próby w wymiarze ustalonym przez Sąd.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Podniesiony w apelacji zarzut nie okazał się zasadny a co za tym idzie również zawarty w niej, korelujący z zarzutem wniosek zasadny nie jest.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1Zaskarżony wyrok został utrzymany w mocy w całości.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wyrok Sądu I instancji jest wolny w tym zakresie od uchybień, opisanych w apelacji i nie zawiera on również uchybień, o jakich mowa w art. 439 kpk i art. 440 kpk..

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Podstawę rozstrzygnięcia o kosztach zastępstwa procesowego oskarżycieli posiłkowych w postępowaniu odwoławczym stanowi przepis art. 627 kpk w zw. z art. 634 kpk.

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Podstawę rozstrzygnięcia o kosztach procesu za postępowanie odwoławcze stanowi przepis art. 636 § 1 k.p.k. Sąd nie stwierdził podstaw faktycznych, uzasadniających odstąpienie od obciążania oskarżonego tymi należnościami.

7.  PODPIS

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana