Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 552/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 20 czerwca 2023 r. w sprawie o sygn. akt
II K 960/22

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca oskarżonego

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

------------------

--------------------------------------------------

----------------

---------

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

------------------

--------------------------------------------------

--------------

---------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

------------------------------

--------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

---------------

------------------------------

--------------------------------------------------------------

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

obrazy przepisów postępowania mającą wpływ na treść orzeczenia – art. 7 k.p.k. poprzez dowolną, a nie swobodną ocenę materiału dowodowego polegającą na dowolnym uznaniu przez sąd I Instancji wbrew zasadom prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy, że oskarżony nie popełnił zarzucanego mu czynu z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 270 § 2a k.k., podczas gdy prawidłowa analiza zebranego w sprawie całokształtu materiału dowodowego uwzględniająca wskazania wiedzy
i doświadczenia życiowego, zasady prawidłowego rozumowania prowadzi do wniosku przeciwnego, tj. do uznania, że oskarżony dopuścił się przestępstwa określonego w art. 270 § 1 k.k.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wbrew stanowisku skarżącego, zgromadzony w niniejszej sprawie materiał dowodowy został poddany szczegółowej analizie, jego ocena miała charakter całościowy i dokonana została z zachowaniem zasad wiedzy, logiki i doświadczenia życiowego, a zatem
w sposób odpowiadający wymogom art. 7 k.p.k.

Wskazać należy, że Sąd I instancji poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne w sprawie. Materiał dowodowy był jednoznaczny w kwestii przyjęcia, że oskarżony w dniu
6 sierpnia 2021 r. we W. odebrał zestaw hydrauliczny poświadczając protokół zdawczo-odbiorczy własnym podpisem oraz pieczątką, którą posługiwał się będąc do
dnia 5 czerwca 2021 r. prezesem (...) w Ś.. Ponadto jak wynika z materiału dowodowego oskarżony będąc obecnym na walnym zgromadzeniu wskazanego stowarzyszenia miał świadomość, że został odwołany z pełnienia funkcji prezesa. Powyższe okoliczności nie były kwestionowane w toku procesu, potwierdził je w złożonych wyjaśnieniach również oskarżony. Bezsporną kwestią pozostaje także ustalenie, że protokół zdawczo-odbiorczy stanowi dokument w rozumieniu art. 115 § 14 k.k., albowiem jest on dowodem zaistniałego stosunku prawnego. Skarżący, co wynika z treści apelacji, ustaleń faktycznych ani też oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego nie kwestionował, negował natomiast- jak należy z treści apelacji domniemywać- błędne w jego ocenie uznanie, że zachowaniem swoim oskarżony nie wyczerpał ustawowych znamion czynu zabronionego. Skoro tak, to właściwie sformułowany zarzut powinien być oparty o treść art. 438 pkt 1 kpk. Zgodnie z brzmieniem art. 433 § 1 kpk i art. 434 § 1 pkt 3 kpk już ta okoliczność eliminuje możliwość uznania apelacji za zasadną. Traktując jednak środek odwoławczy jako integralna całość podnieść należy, że ustawodawca do bytu przestępstwa art. 270 § 1 k.k. przewidział konieczność zaistnienia czynności sprawczej w postaci podrobienia lub przerobienia dokumentu albo posłużenia się dokumentem podrobionym lub przerobionym. Oskarżyciel publiczny dopatrywał się wypełniania znamion omawianego przestępstwa w posłużeniu się przez oskarżonego pieczęcią prezesa (...) w Ś., pomimo uprzedniego odwołania go z pełnionej funkcji. Nie sposób jednak podzielić prezentowanego stanowiska. W niniejszej sprawie oskarżony działał wprawdzie bez należytego umocowania, brak jest jednak dowodów wskazujących, że dokonał on ingerencji w treść dokumentu, zaś protokół odbioru pokwitował własnoręcznym podpisem. Jego działanie nie wypełniło zatem ustawowych znamion przestępstwa fałszerstwa materialnego, bowiem nie wykazano aby dokonał on jakiegokolwiek podrobienia lub przerobienia dokumentu. Wobec niemożności stwierdzenia podrobienia czy przerobienia przez oskarżonego protokołu zdawczo-odbiorczego brak jest również podstaw do stwierdzenia dalszego posługiwania się nim. Przyjąć zatem należy, że działanie oskarżonego nie wypełniło elementów wymaganej czynności sprawczej. Odnośnie omawianej kwestii Sąd Najwyższy słusznie wskazał iż: nie wyczerpuje znamion czynu z art. 270 § 1 k.k. odzwierciedlenie w dokumencie nieprawdy, jeśli nie jest on przerobiony lub podrobiony (wyrok SN z 5.04.2016 r., IV KK 405/15, LEX nr 2019574), np. sporządzenie przez stronę umowy niezgodnej ze stanem faktycznym (wyrok SN z 19.01.2011 r., IV KK 373/10, LEX nr 688706). Omawiana okoliczność może mieć co najwyżej znaczenie w przypadku innego, podobnego przestępstwa, tj. fałszerstwa intelektualnego stypizowanego w art. 271 § 1 k.k., jednak kwestia ta jednak również została zweryfikowania przez Sąd I instancji, do czego Sąd ten- choć skrótowo- odniósł się w treści uzasadnienia zaskarżonego wyroku. Stanowisko to nie zostało zakwestionowane przez skarżącego i należy je zaaprobować.

Apelujący w treści wniesionego środka zaskarżenia powołał się ponadto na okoliczność niezwrócenia uwagi przez Sąd Rejonowy na okoliczność przetrzymywania przez oskarżonego odebranego sprzętu, sugerując iż w niniejszej sprawie mogło dojść do wypełnienia znamion przestępstwa przywłaszczenia. Akt oskarżenia, jako skarga zasadnicza, nie tylko inicjuje postępowanie sądowe, ale także zakreśla jego ramy, co ściśle łączy się z problematyką tożsamości czynu zarzucanego i przypisanego sprawcy. Ram tych nie wyznacza jednak przyjęty w akcie oskarżenia opis czynu zarzucanego oskarżonemu, ani też wskazana tam kwalifikacja prawna. Granice oskarżenia wyznacza bowiem zdarzenie historyczne, na którym zasadza się oskarżenie. Istotna jest zatem tożsamość czynu wyznaczona faktycznymi ramami tegoż zdarzenia (Postanowienie SN z dnia 19 października 2010 r., sygn. akt III KK 97/10). W niniejszej sprawie akt oskarżenia w swej treści nie odnosił się do kwestii posiadania ani dysponowania przez oskarżonego odebranym sprzętem, a jedynie do sporządzenia protokołu odbioru. Przedmiotem niniejszego postępowania było zatem zweryfikowanie czy działanie oskarżonego wypełniło znamiona fałszerstwa materialnego lub innego czynu zabronionego, lecz w granicach opisanych aktem oskarżenia, to jest w zakresie posłużenia się na konkretnym dokumencie konkretą pieczątką. . Sąd I instancji zbadał jednak możliwość wypełnienia przez oskarżonego tym swoim zachowaniem innych przestępstw i zasadnie możliwość tę wyeliminował. Wyrażona przez apelującego sugestia pozostaje zatem nietrafna i może zostać zweryfikowana w odrębnym postępowaniu.

Apelujący nie wykazał istnienia podstaw faktycznych i prawnych wykazujących niesłuszność stanowiska Sądu Rejonowego. Poczynione ustalenia prowadzą do wniosku, że podniesiony w apelacji zarzut obrazy przepisów postępowania mającą wpływ na treść orzeczenia tj. art. 7 k.p.k. był całkowicie nietrafny. Wywiedziona apelacja ma polemiczny charakter i bezpodstawnie neguje prawidłowe ustalenia Sądu Rejonowego, który przeprowadził ocenę dowodów sposób odpowiadający prawu
i w konsekwencji słusznie uniewinnił oskarżonego od popełniania zarzucanego mu czynu. To samo spostrzeżenie dotyczy i przeprowadzonej przez Sąd I instancji subsumpcji inkryminowanego działania A. D..

Wniosek

o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

W konsekwencji uznania podniesionego w apelacji zarzutu za niezasadny wniosek
o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania nie mógł zostać uwzględniony. Sąd Odwoławczy nie dopatrzył się z urzędu także zaistnienia okoliczności wskazanych w art. 439 § 1 k.p.k. lub w art. 454 k.p.k. a także konieczności przeprowadzenia na nowo przewodu sądowego
w całości.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

---------------

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

-----------------

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

---------------

Zwięźle o powodach zmiany

-----------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

---------------------------------------------------------------------

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

---------------------------------------------------------------------

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

--------------

-------------------------------------------------------------------------------------------

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II, III

W związku z utrzymaniem w mocy wyroku uniewinniającego kosztami procesu za postępowanie odwoławcze obciążono Skarb Państwa, zaś na podstawie art. 636 § 1 k.p.k. w zw. z art. 616 § 1 pkt 2 k.p.k. zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz oskarżonego kwotę 840 zł tytułem zwrotu kosztów obrony w postępowaniu odwoławczym.

PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Oskarżyciel publiczny

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Uniewinnienie oskarżonego

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana