Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 447/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 9 marca 2023r. w sprawie II K 1150/22

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1. obraza przepisów postępowania, mającą wpływ na treść wyroku, tj. art. art. 439 § 1 pkt 9 k.p.k. w zw. z art. 17 § 1 pkt 9 k.p.k. i art. 14 § 1 k.p.k., poprzez uznanie go za winnego tego, że 6 października 2020 r. groził pobiciem K. D., A. W. (1) i K. K. mimo tego, że czyn ten nie został objęty aktem oskarżenia, a wcześniejsze zawiadomienie zostało wycofane przez pokrzywdzone, które nie domagały się ścigania sprawcy co oznacza, że brak jest skargi uprawnionego oskarżyciela w zakresie tego zdarzenia;

2. rażąca niewspółmierność kary, polegającej na orzeczeniu wobec oskarżonego kary 200 stawek dziennych, ustalając jedną stawkę na 10 złotych oraz 1.000 zł tytułem zadośćuczynienia, podczas gdy kara ta jawi się jako zbyt surowa z uwagi na nieznaczny stopień społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu, a zwłaszcza wymagania co do społecznego oddziaływania sankcji karnej wskazują na konieczność zastosowywania wobec oskarżonego kary łagodniejszej, która w należyty sposób spełni cel społecznego oddziaływania oraz zadania represyjno-wychowawcze wobec oskarżonego.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zasadny jest sformułowany w apelacji obrońcy zarzut 1.Racje ma skarżący co do tego, że Sąd Rejonowy, przypisując oskarżonemu sprawstwo przestępstwa na szkodę K. D., A. W. (2) i K. K. wyszedł poza granice skargi uprawnionego oskarżyciela a tym samym nie ustrzegł się naruszenia art. 14 § 1 kpk. Podnieść w tym zakresie należy, że wyznacznikiem przedmiotowej tożsamości czynu jest zdarzenie historyczne, przy czym jego ramy mogą być określane w sposób stosunkowo szeroki a sąd orzekający jest uprawniony do modyfikacji zarzutu i kwalifikacji prawnej. Możliwe jest zatem i nie będzie stanowić wyjścia poza granice skargi ustalenie odmiennego czasu, miejsca, sposobu działania i następstwa popełnienia czynu będącego przedmiotem rozpoznania, jak też dokonanie odmiennych ustaleń faktycznych dotyczących zarówno strony przedmiotowej, jak i podmiotowej a nawet ustalenie innej, aniżeli w zarzucie osoby pokrzywdzonej. Istotne jest jednak wyrażenie przez właściwego oskarżyciela woli ścigania danego zdarzenia historycznego. Zasada skargowości oznacza zatem, że to żądanie podmiotu uprawnionego do wniesienia oskarżenia zakreśla granice postępowania sądowego (por. wyrok SN z 6.04.2017 r., V KK 330/16, LEX nr 2270908). W przedmiotowej sprawie prokurator woli takiej nie wyraził, skoro czyn, o jakim mowa nie został zawarty w akcie oskarżenia, zaś oskarżonemu nie został w toku postepowania przygotowawczego przedstawiony taki zarzut. Co więcej, za elementy wyznaczające tożsamość zdarzenia historycznego należy przyjąć: identyczność przedmiotu zamachu, identyczność kręgu podmiotów oskarżonych o udział w zdarzeniu, tożsamość miejsca i czasu zdarzenia, jak też zachowanie choćby części wspólnych znamion w opisie czynu zarzuconego i przypisanego, które winny się ze sobą pokrywać, mając jakiś obszar wspólny (por. wyrok SA we Wrocławiu z dnia 21. 11 2018r. (II AKa 332/2018, LEX nr 2609065). W realiach sprawy słusznie Sąd Rejonowy uznał, że zachowanie, o jakim mowa stanowi odrębny czyn, aniżeli działanie sprawcy na szkodę B. G.. Dokonane zostało ono na szkodę innych osób, w wykonaniu odrębnego zamiaru a także w innym miejscu i czasie. Wszak P. S. zamachu na wolność i nietykalność cielesną B. G. dokonał już po zdarzeniu z udziałem pozostałych, opisanych wyżej osób a powodem jego działań było to, że pokrzywdzona podjęła próbę zapamiętania numeru rejestracyjnego samochodu sprawcy, związaną z jego poprzednim działaniem na szkodę K. D., A. W. (2) i K. K.. Działania sprawcze oskarżonego co do obu tych zdarzeń były przy tym całkowicie odrębne i w żadnym stopniu się nie pokrywały. Jak słusznie stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 16 marca 2021 r. IV KK 617/19, LEX nr 3245406 - wyrok przyjęcie w wyroku - oprócz znamion czynu zarzucanego w akcie oskarżenia - ponadto innych zdarzeń lub znamion czynu przez rozszerzenie jego zakresu w stosunku do czynu zarzucanego albo zastąpienie go zupełnie innymi znamionami stanowi niedopuszczalne wyjście poza ramy oskarżenia. Taka sytuacja ma miejsce w realiach sprawy. Sąd Rejonowy przypisał bowiem oskarżonemu sprawstwo czynu poprzedzającego czyn zarzucony i choć był on w istocie popełniony w niewielkim odstępie czasowym i w niewielkiej odległości, to jednak różnice te a także odrębne działania sprawcze, skierowane przeciwko dobrom osobistym różnych osób i w wyniku całkiem odrębnej motywacji wykluczają możliwość uznania wszystkich tych zachowań jako tożsamego zdarzenia historycznego.

Bezzasadny jest zawarty w apelacji obrońcy jako chronologicznie drugi zarzut. Okoliczności, jakie skłoniły Sąd Rejonowy do wymierzenia P. S. samoistnej grzywny zostały w sposób wyczerpujący przedstawione w pisemnym uzasadnieniu zaskarżonego wyroku i z tej racji zbędne jest ich uzupełnianie. Racje ma Sąd I instancji powołując się na uprzednią karalność sprawcy, chuligański charakter popełnionego przezeń czynu i wyczerpanie ustawowych znamion dwóch różnych przepisów. Orzeczona kara z pewnością unaoczni oskarżonemu niedopuszczalność i brak akceptacji podjętych na szkodę B. G. działań i spełni cele, o jakich mowa w art. 53 § 1 i 2 kk. Dla ich realizacji wymierzenie kary , jaka orzekł Sąd I instancji jest niezbędne.

Wniosek

zmiana zaskarżonego wyroku w pkt I i II poprzez uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu a w pkt III i IV i wymierzenie kary w łagodniejszym wymiarze, bądź zastosowanie wobec niego warunkowego umorzenia postępowania lub odstąpienie od wymierzenia względem niego kary.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Zawarty w apelacji, dotyczący czynu na szkodę K. D., A. W. (2) i K. K. wniosek nie tylko przystaje do treści zarzutu, ale jest merytorycznie wadliwy. Brak w tym zakresie skargi uprawnionego oskarżyciela to bezwzględna ujemna przesłanka procesowa, obligująca z mocy art. 17 § 1 pkt 9 kpk do umorzenia postepowania w tym zakresie i nie jest prawnie dopuszczalne wydanie innego rozstrzygnięcia. Z kolei zarzut 2 nie okazał się słuszny, co wyłącza możliwość uwzględnienia korelujących z nim wniosków. Uprzednia karalność oskarżonego wprost przy tym wyłącza możliwość zastosowania wobec niego instytucji warunkowego umorzenia postepowania.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zaskarżony wyrok został utrzymany w mocy w zakresie rozstrzygnięć, zawartych w punktach IIIi IV części rozstrzygającej..

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wyrok Sądu I instancji jest w powyższym zakresie wolny od uchybień, opisanych w apelacji i nie zawiera on również uchybień, o jakich mowa w art. 439 kpk i art. 440 kpk..

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zaskarżony wyrok został zmieniony w części, dotyczącej kosztów sądowych.

Zwięźle o powodach zmiany

Jako że rozwiązaniu uległa orzeczona przez Sąd Rejonowy kara łączna, to wysokość wymierzonej opłaty należało dostosować do wymiaru utrzymanej w mocy kary.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☒ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

Zaskarżony wyrok został uchylony w zakresie rozstrzygnięć, opisanych w punktach I i II części dyspozytywnej.. Motywy zostały przedstawione wyżej.

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V, VI

Wywiedziona przez obrońcę apelacja okazała się w znacznej części zasadna.. W tej sytuacji, zgodnie z unormowaniami, zawartymi w art. 633 kpk i art. 636 § 2 kpk zasadne jest zwolnienie oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

Z kolei podstawą zasądzenia od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego należności z tytułu zastępstwa procesowego jest art. 634 kpk w zw. z art. 627 kpk.

PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana