VI Ka 377/24 - wyrok Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze z 2024-07-12
Sygn. akt VI Ka 377/24
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 12 lipca 2024 r.
Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:
Przewodniczący – Sędzia Tomasz Skowron
Protokolant Joanna Szmel
przy udziale prokurator Prokuratury Okręgowej w Jeleniej Górze Małgorzaty Kopczyńskiej
po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2024r.
sprawy P. K. ur. (...) w Z.
s. F., T. z domu B.
oskarżonego z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii
z powodu apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego
od wyroku Sądu Rejonowego w Zgorzelcu
z dnia 18 marca 2024 r. sygn. akt II K 586/23
I. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok wobec oskarżonego P. K.;
II. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. G. kwotę 840 zł tytułem nieopłaconej obrony oskarżonego z urzędu w postępowaniu odwoławczym i kwotę 193 zł 20 gr tytułem podatku od towarów i usług oraz dalsze 151,11 zł tytułem zwrotu kosztów dojazdu;
III. zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, obciążając nimi Skarb Państwa.
UZASADNIENIE |
||||||||||||||||||||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
VI Ka 377/24 |
||||||||||||||||||
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
|||||||||||||||||||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
||||||||||||||||||||
1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
Wyrok Sądu Rejonowego w Zgorzelcu z dnia 18 marca 2024r. sygn. akt II K 586/23 |
||||||||||||||||||||
1.2. Podmiot wnoszący apelację |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel posiłkowy |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel prywatny |
||||||||||||||||||||
☒ obrońca |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||
☐ inny |
||||||||||||||||||||
1.3. Granice zaskarżenia |
||||||||||||||||||||
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||||||||||||||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||||||||||||||||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||||||||||||||||||
☐ |
co do kary |
|||||||||||||||||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||||||||||||||||
1.3.2. Podniesione zarzuty |
||||||||||||||||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||||||||||||||||
☐ |
||||||||||||||||||||
☐ |
brak zarzutów |
|||||||||||||||||||
1.4. Wnioski |
||||||||||||||||||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
|||||||||||||||||
2. Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy |
||||||||||||||||||||
2.1. Ustalenie faktów |
||||||||||||||||||||
2.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||
2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||
2.2. Ocena dowodów |
||||||||||||||||||||
2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
||||||||||||||||||
2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
||||||||||||||||||
. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||||||||||||||||||||
Lp. |
Zarzut |
|||||||||||||||||||
1) Obraza przepisów postępowania mających wpływ na treść orzeczenia, a mianowicie art. 201 k.p.k. oraz art. 7 k.p.k. w zw. z art. 167 k.p.k. poprzez oparcie ustaleń faktycznych ( bez zasięgnięcia opinii uzupełniającej biegłego ) na podstawie wniosków zawartych w opinii biegłego z zakresu chemii z dnia 06.06.2023r. pomimo, iż jest ona niepełna i sprzeczna z faktami powszechnie znanymi, a w konsekwencji dokonanie na jej podstawie błędnych ustaleń faktycznych poprzez przyjęcie, iż najmniejsza porcja handlowa, tzw. „działka” ziela konopii innych niż włókniste ma masę ok. 0,1 g podczas gdy faktem powszechnie znanym jest, iż najmniejsza porcja handlowa wynosi 1 gram co w konsekwencji determinuje przyjęcie kwalifikacji prawnej czynu z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, 2) Z ostrożności procesowej, w przypadku nie uwzględnienia zarzutów wskazanych powyżej zarzuca obrazę przepisów prawa materialnego, tj. naruszenie art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii poprzez przyjęcie, że oskarżony posiadał w rozumieniu tego przepisu znaczną ilość środków odurzających w postaci suszu konopii innych niż włókniste, podczas gdy prawidłowa wykładnia przepisu i utrwalony pogląd orzecznictwa determinuje zakwalifikowanie popełnionego czynu przez oskarżonego jako występku z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||||||||||||||||||||
Zgodzić się należy ze skarżącą, iż budzi wątpliwość określona w opinii z przeprowadzonych badań z zakresu chemii ( k. 38 – 40 ) wielkość jednej porcji handlowej ( „działki” ) marihuany. Biegła przyjęła bowiem, że wynosi ona 0,1g. Tymczasem w orzecznictwie sądów powszechnych, jak i Sądu Najwyższego powszechnie przyjmuje się, że w przypadku marihuany jedną porcję („działkę”) stanowi masa od 0,2 do 1 grama (zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 24 kwietnia 2023r., II AKa 529/22, wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 23.03.2016 r., II AKa 63/16; wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 11.04.2013 r., II AKa 45/13, wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 14.02.2013 r., II AKa 1/13, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 3 grudnia 2020 r., I KK 167/20 ) W realiach niniejszej sprawy uchybienie to nie miało żadnego wpływu na treść orzeczenia. Oskarżonemu P. K. przedstawiono bowiem zarzut posiadania środków odurzających w postaci suszu ziela konopii innych niż włókniste o łącznej wadze 122,698 gramów. Przy przyjęciu zatem nawet, że jedna porcja marihuany wynosi 1 gram to posiadana przez oskarżonego ilość wystarczała do odurzenia ponad 100 osób. Jest wiec to ilość znaczna w rozumieniu przepisu art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Za znaczną ilość przyjmuje się ilość wystarczającą do odurzenia co najmniej kilkudziesięciu osób, przy czym w przypadku marihuany tzw. "działka konsumpcyjna" pozwalająca na odurzenie wynosi 0,5 do 1 grama. (zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 24 kwietnia 2023r., II AKa 529/22, LEX nr 3647220 ) Ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, która mogłaby jednorazowo zaspokoić potrzeby co najmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych, jest znaczną ilością. ( zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 12 maja 2022r., sygn. II AKa 35/22, LEX nr 3566980 ). Uwzględniając tezy wyżej wskazanych orzeczeń w żadnym razie nie można zgodzić się z zarzutem zawartym w pkt 2 apelacji, iż utrwalony pogląd orzecznictwa pozwala na przyjęcie, ze posiadana przez oskarżonego ilość środka odurzającego pozwala na zakwalifikowanie tego czynu jako występku z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii. W rezultacie stwierdzić należy, że zarzuty apelacji wywiedzionej przez obrończynię oskarżonego nie zasługiwały na uwzględnienie. |
||||||||||||||||||||
Wniosek |
||||||||||||||||||||
O zmianę kwalifikacji prawnej czynu na art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii i wymierzenie oskarżonemu za ten czyn przy zastosowaniu art. 37a k.k. kary grzywny. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||||||||||||||||||||
Powyżej już wskazano dlaczego sąd odwoławczy nie uznał za zasadne zarzuty zawarte w apelacji. Zagrożenie przewidziane przez przepis art. 62 ust 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii nie pozwala na skorzystanie z rozwiązań zawartych w art. 37a k.k. |
||||||||||||||||||||
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
||||||||||||||||||||
1. |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
||||||||||||||||||||
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
||||||||||||||||||||
5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
Przedmiot utrzymania w mocy |
||||||||||||||||||||
Całość zaskarżonego wyroku |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
||||||||||||||||||||
Ustalenia faktyczne poczynione przez sąd I instancji w zasadzie nie budzą wątpliwości. Przyjęta przez ten sąd kwalifikacja prawna czynu przypisanego oskarżonemu również nie budzi wątpliwości. Oskarżonemu została wymierzona kara pozbawienia wolności praktycznie najniższa z możliwych ( o 1 miesiąc wyższa niż najniższe zagrożenie ustawowe ) co przy uwzględnieniu, ze był on uprzednio karany sądownie nie pozwala uznać tej kary za rażąco niewspółmiernie surową. Zaskarżony wyrok zatem jako słuszny należało utrzymać w mocy. Ponadto zważyć należy, iż w niniejszej sprawie brak jest okoliczności podlegających uwzględnieniu z urzędu na podstawie art. 439§1 k.p.k., art. 440 k.p.k. czy art. 455 k.p.k. |
||||||||||||||||||||
5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
Przedmiot i zakres zmiany |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach zmiany |
||||||||||||||||||||
5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
||||||||||||||||||||
1.1. |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||
2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||
3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
||||||||||||||||||||
4.1. |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||
5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
||||||||||||||||||||
5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||
6. Koszty Procesu |
||||||||||||||||||||
P unkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||
II III |
W związku z tym, że w postępowaniu przed sądem okręgowym oskarżony korzystał z pomocy obrońcy ustanowionego z urzędu a koszty tej obrony nie zostały opłacone sąd na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982r. prawo o adwokaturze zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. G. kwotę 840zł. i dalsze 193,20zł. tytułem podatku od towarów i usług. Zasądził też kwotę 151,11zł. jako zwrot niezbędnych wydatków ( koszt dojazdu do siedziby Sądu Okręgowego ). Z uwagi na ciężką sytuację materialną oskarżonego sąd okręgowy zwolnił go od ponoszenia kosztów sądowych za postepowanie odwoławcze obciążając nimi Skarb Państwa – art. 624§1 k.p.k. w zw. z art. 634§1 k.p.k. |
|||||||||||||||||||
7. PODPIS |
||||||||||||||||||||
1.3. Granice zaskarżenia |
||||||
Kolejny numer załącznika |
1 |
|||||
Podmiot wnoszący apelację |
Obrońca oskarżonego |
|||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
Ustalenia faktyczne co do ilości porcji środka odurzającego i kwalifikacja prawna |
|||||
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||||
☐ |
co do kary |
|||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||
1.3.2. Podniesione zarzuty |
||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||
☒ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||
☐ |
||||||
☐ |
brak zarzutów |
|||||
1.4. Wnioski |
||||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
1.3. Granice zaskarżenia |
||||||
Kolejny numer załącznika |
1 |
|||||
Podmiot wnoszący apelację |
Obrońca oskarżonego |
|||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
Ustalenia faktyczne co do ilości porcji środka odurzającego i kwalifikacja prawna |
|||||
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||||
☐ |
co do kary |
|||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||
1.3.2. Podniesione zarzuty |
||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||
☒ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||
☐ |
||||||
☐ |
brak zarzutów |
|||||
1.4. Wnioski |
||||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze
Osoba, która wytworzyła informację: Sędzia Tomasz Skowron
Data wytworzenia informacji: