Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VI Ka 377/24 - wyrok Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze z 2024-07-12

Sygn. akt VI Ka 377/24

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 lipca 2024 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Tomasz Skowron

Protokolant Joanna Szmel

przy udziale prokurator Prokuratury Okręgowej w Jeleniej Górze Małgorzaty Kopczyńskiej

po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2024r.

sprawy P. K. ur. (...) w Z.

s. F., T. z domu B.

oskarżonego z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii

z powodu apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Zgorzelcu

z dnia 18 marca 2024 r. sygn. akt II K 586/23

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok wobec oskarżonego P. K.;

II.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. G. kwotę 840 zł tytułem nieopłaconej obrony oskarżonego z urzędu w postępowaniu odwoławczym i kwotę 193 zł 20 gr tytułem podatku od towarów i usług oraz dalsze 151,11 zł tytułem zwrotu kosztów dojazdu;

III.  zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, obciążając nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 377/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Zgorzelcu z dnia 18 marca 2024r. sygn. akt II K 586/23

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1)  Obraza przepisów postępowania mających wpływ na treść orzeczenia, a mianowicie art. 201 k.p.k. oraz art. 7 k.p.k. w zw. z art. 167 k.p.k. poprzez oparcie ustaleń faktycznych ( bez zasięgnięcia opinii uzupełniającej biegłego ) na podstawie wniosków zawartych w opinii biegłego z zakresu chemii z dnia 06.06.2023r. pomimo, iż jest ona niepełna i sprzeczna z faktami powszechnie znanymi, a w konsekwencji dokonanie na jej podstawie błędnych ustaleń faktycznych poprzez przyjęcie, iż najmniejsza porcja handlowa, tzw. „działka” ziela konopii innych niż włókniste ma masę ok. 0,1 g podczas gdy faktem powszechnie znanym jest, iż najmniejsza porcja handlowa wynosi 1 gram co w konsekwencji determinuje przyjęcie kwalifikacji prawnej czynu z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii,

2)  Z ostrożności procesowej, w przypadku nie uwzględnienia zarzutów wskazanych powyżej zarzuca obrazę przepisów prawa materialnego, tj. naruszenie art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii poprzez przyjęcie, że oskarżony posiadał w rozumieniu tego przepisu znaczną ilość środków odurzających w postaci suszu konopii innych niż włókniste, podczas gdy prawidłowa wykładnia przepisu i utrwalony pogląd orzecznictwa determinuje zakwalifikowanie popełnionego czynu przez oskarżonego jako występku z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zgodzić się należy ze skarżącą, iż budzi wątpliwość określona w opinii z przeprowadzonych badań z zakresu chemii ( k. 38 – 40 ) wielkość jednej porcji handlowej ( „działki” ) marihuany. Biegła przyjęła bowiem, że wynosi ona 0,1g. Tymczasem w orzecznictwie sądów powszechnych, jak i Sądu Najwyższego powszechnie przyjmuje się, że w przypadku marihuany jedną porcję („działkę”) stanowi masa od 0,2 do 1 grama (zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 24 kwietnia 2023r., II AKa 529/22, wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 23.03.2016 r., II AKa 63/16; wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 11.04.2013 r., II AKa 45/13, wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 14.02.2013 r., II AKa 1/13, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 3 grudnia 2020 r., I KK 167/20 )

W realiach niniejszej sprawy uchybienie to nie miało żadnego wpływu na treść orzeczenia. Oskarżonemu P. K. przedstawiono bowiem zarzut posiadania środków odurzających w postaci suszu ziela konopii innych niż włókniste o łącznej wadze 122,698 gramów. Przy przyjęciu zatem nawet, że jedna porcja marihuany wynosi 1 gram to posiadana przez oskarżonego ilość wystarczała do odurzenia ponad 100 osób. Jest wiec to ilość znaczna w rozumieniu przepisu art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

Za znaczną ilość przyjmuje się ilość wystarczającą do odurzenia co najmniej kilkudziesięciu osób, przy czym w przypadku marihuany tzw. "działka konsumpcyjna" pozwalająca na odurzenie wynosi 0,5 do 1 grama. (zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 24 kwietnia 2023r., II AKa 529/22, LEX nr 3647220 )

Ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, która mogłaby jednorazowo zaspokoić potrzeby co najmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych, jest znaczną ilością. ( zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 12 maja 2022r., sygn. II AKa 35/22, LEX nr 3566980 ).

Uwzględniając tezy wyżej wskazanych orzeczeń w żadnym razie nie można zgodzić się z zarzutem zawartym w pkt 2 apelacji, iż utrwalony pogląd orzecznictwa pozwala na przyjęcie, ze posiadana przez oskarżonego ilość środka odurzającego pozwala na zakwalifikowanie tego czynu jako występku z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

W rezultacie stwierdzić należy, że zarzuty apelacji wywiedzionej przez obrończynię oskarżonego nie zasługiwały na uwzględnienie.

Wniosek

O zmianę kwalifikacji prawnej czynu na art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii i wymierzenie oskarżonemu za ten czyn przy zastosowaniu art. 37a k.k. kary grzywny.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Powyżej już wskazano dlaczego sąd odwoławczy nie uznał za zasadne zarzuty zawarte w apelacji. Zagrożenie przewidziane przez przepis art. 62 ust 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii nie pozwala na skorzystanie z rozwiązań zawartych w art. 37a k.k.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot utrzymania w mocy

Całość zaskarżonego wyroku

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Ustalenia faktyczne poczynione przez sąd I instancji w zasadzie nie budzą wątpliwości. Przyjęta przez ten sąd kwalifikacja prawna czynu przypisanego oskarżonemu również nie budzi wątpliwości. Oskarżonemu została wymierzona kara pozbawienia wolności praktycznie najniższa z możliwych ( o 1 miesiąc wyższa niż najniższe zagrożenie ustawowe ) co przy uwzględnieniu, ze był on uprzednio karany sądownie nie pozwala uznać tej kary za rażąco niewspółmiernie surową. Zaskarżony wyrok zatem jako słuszny należało utrzymać w mocy. Ponadto zważyć należy, iż w niniejszej sprawie brak jest okoliczności podlegających uwzględnieniu z urzędu na podstawie art. 439§1 k.p.k., art. 440 k.p.k. czy art. 455 k.p.k.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

III

W związku z tym, że w postępowaniu przed sądem okręgowym oskarżony korzystał z pomocy obrońcy ustanowionego z urzędu a koszty tej obrony nie zostały opłacone sąd na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982r. prawo o adwokaturze zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. G. kwotę 840zł. i dalsze 193,20zł. tytułem podatku od towarów i usług. Zasądził też kwotę 151,11zł. jako zwrot niezbędnych wydatków ( koszt dojazdu do siedziby Sądu Okręgowego ).

Z uwagi na ciężką sytuację materialną oskarżonego sąd okręgowy zwolnił go od ponoszenia kosztów sądowych za postepowanie odwoławcze obciążając nimi Skarb Państwa – art. 624§1 k.p.k. w zw. z art. 634§1 k.p.k.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Ustalenia faktyczne co do ilości porcji środka odurzającego i kwalifikacja prawna

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Ustalenia faktyczne co do ilości porcji środka odurzającego i kwalifikacja prawna

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Anna Potaczek
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Tomasz Skowron
Data wytworzenia informacji: