Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 371/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Zgorzelcu z dnia 20 kwietnia 2021r. sygn. akt II K 668/20

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

A. D.

Wypowiadanie przez oskarżonego gróźb podpalenia sklepu (...) w dniu 9.12.2019 r.

Zeznania uzupełniające świadka B. W.

Oświadczenie na piśmie Z. K.

k. 144,

k. 150

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

-------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.

Zeznania uzupełniające świadka B. W.

Oświadczenie na piśmie Z. K.

Świadek B. W. i Z. K. są znajomymi oskarżonego A. D., ich zeznania należy traktować z ostrożnością. Nawet jeżeli w dniu 9.12.2019 r. oskarżony z B. W. remontował mieszkanie na ul. (...) w Z., nie oznacza to że w tym dniu, gdy było ciemno nie mógł być na ul. (...) przy sklepie (...) M. L.. Z zeznań B. W. wynika że oskarżony był u niego w mieszkaniu do 18.00,nie ma też żadnej pewności , że w trakcie remontu A. D. nie opuszczał mieszkania przy ul. (...) udając się na ul. (...).

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1

I. rażące naruszenie przepisów postepowania karnego w szczególności naczelnych zasad procesowych mające wpływ na treść zaskarżonego wyroku w postaci art. 2 § 2 k.p.k. w zw. z art. 4 k.p.k. i art. 7 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k. przejawiające się w błędnym przyjęciu przez Sąd I instancji że sprawstwo oskarżonego w zakresie popełnienia w dniu 9.12.2019 r. czynu z art. 190 § 1 k.k. .na szkodę M. L. wynika z dowodów w postaci:

1. zeznań świadka B. O. – w sytuacji gdy świadek ten nie wskazywała konkretnej daty zdarzenia, nie była świadkiem kierowania gróźb karalnych przez oskarżonego do M. L.;

2. zeznań świadka K. P. – podczas gdy zeznania tego świadka nie pozwalają na niewątpliwe przyjęcie ze był on świadkiem wypowiadania względem M. L. gróźb karalnych przez oskarżonego A. D. w dniu 9.12.2019 r. albowiem świadek zeznał że:

a. do zdarzenia którego był świadkiem miało dojść latem;

b. oskarżony miał poruszać się wraz z innymi osobami, skutkiem czego nie sposób wykluczyć, że groźby w odniesieniu do sklepu (...) miał wypowiadać właśnie oskarżony;

c. oskarżony nie kierował gróźb względem M. L.,

a nadto wobec negatywnego nastawienia do oskarżonego ze strony świadka w związku z zarzutami dokonywania kradzieży na szkodę M. L. o czym świadek został przez pokrzywdzonego uprzedzony zanim doszło do rzekomego zdarzenia z 9.12.2019 r.

3.zeznań pokrzywdzonego M. L. – podczas gdy pokrzywdzony w toku całego postepowania wskazywał, ze żąda ścigania i ukarania oskarżonego w związku z rzekomo dokonanymi na szkodę M. L. kradzieżami, a nie z powodu uzasadnionej obawy spełnienia groźby podpalenia sklepu (...) przez oskarżonego;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

2

II. rażące naruszenie przepisów postepowania karnego w szczególności naczelnych zasad procesowych mające wpływ na treść zaskarżonego wyroku w postaci art. 2 § 2 k.p.k. w zw. z art. 4 k.p.k. i art. 7 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k. przejawiające się w zaniechaniu dokonania prawidłowej oceny zeznań świadka B. W. oraz przedstawionego przez tego świadka zapisku z notatnika z 9.12.2019 r. oraz nieskonfrontowania powyższego z logiką i doświadczeniem życiowym, przejawiające się w przyjęciu że okoliczności iż oskarżony w przyjętej dacie zdarzenia miał pomagać świadkowi w remoncie nie uniemożliwiły popełnienia oskarżonemu zarzucanego czynu;

--------------------------------------------------------------------------------------------

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

3

III. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego wyroku mający wpływ na treść orzeczenia, polegający na przyjęciu że oskarżony A. D. dopuścił się popełnienia na szkodę M. L. przestępstwa z art. 190 § 1 k.k. w sytuacji gdy:

1.przestępstwo groźby karalnej popełnione może być tylko poprzez grożenie innej konkretnie wskazanej przez sprawcę osobie co – wbrew twierdzeniom Sądu I instancji w przedmiotowej sprawie nie nastąpiło, albowiem oskarżony nie kierował gróźb wobec M. L.;

2. przestępstwo groźby karalnej popełnione będzie jedynie wówczas gdy na podstawie obiektywnych okoliczności przyjąć należy, że spełnienie wypowiedzianej przez sprawcę groźby jest realne i uzasadnione – podczas gdy okoliczność taka nie wynika z ustalonego przez Sąd I instancji stanu faktycznego sprawy albowiem M. L.:

a. zgłosił przestępstwo kierowania przez oskarżonego rzekomych gróźb karalnych pod adresem sklepu (...) 2 dni po tym jak miało dojść do zdarzenia;

b. w dacie zdarzenia nie wezwał na miejsce policji, a podczas późniejszych interwencji funkcjonariuszy nie wskazywał ażeby obawiał się oskarżonego i spełnienia przez A. D. rzekomej groźby podpalenia sklepu,

wobec czego nie zachodziła po stronie M. L. obiektywna, realna obawa realizacji ze strony oskarżonego „zniszczenia mienia poprzez podpalenie” a tym samym spowodowanie powstania po stronie pokrzywdzonego szkody majątkowej która to obawa dostatecznie uzasadniałaby skazanie A. D. za czyn z art. 190 § 1 k.k.;

3.na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego nie sposób przyjąć, ażeby groźba kierowana rzekomo przez oskarżonego do pokrzywdzonego M. L. w dniu 9.12.2019 r. miała polegać na „ zniszczeniu mienia poprzez podpalenie sklepu (...) położonego w Z. przy ul. (...)”;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

4

IV. z ostrożności procesowej rażącą niewspółmierność orzeczonej wobec oskarżonego A. D. kary w wymiarze 6 miesięcy pozbawienia wolności, przejawiającą się w nieuwzględnieniu przez Sąd przy wymiarze orzeczonej względem oskarżonego kary pozbawienia wolności:

a.pozostawania przez oskarżonego uzależnionym od narkotyków w dacie czynu;

b. niewielkiej społecznej szkodliwości czynu z uwagi na niewystąpienie realnej obawy spełnienia groźby ze strony oskarżonego po stronie M. L. oraz niepodjęcia przez oskarżonego żadnych działań mających na celu zrealizowanie groźby;

c. zachowanie pokrzywdzonego który zarówno w zawiadomieniu o popełnieniu przestępstwa, jak i w swoich zeznaniach podkreślał przede wszystkim kwestie dokonania przez oskarżonego drobnych kradzieży w sklepie (...) a nie kwestię poczucia zagrożenia ze strony oskarżonego;

wobec czego orzeczona wobec oskarżonego kara pozostaje w sprzeczności z dyrektywami wymiaru kary z art. 53 § 1 i 2 k.k.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad. I

Wbrew zarzutom skarżącej Sąd I instancji prawidłowo uznał, że zeznania świadków K. P., B. O. i pokrzywdzonego M. L. oceniane we wzajemnym powiązaniu jednoznacznie świadczą o sprawstwie i winie oskarżonego A. D. odnośnie popełnienia zarzucanego mu czynu. K. P. słyszał jak oskarżony przechodząc koło sklepu (...) którego właścicielem jest M. L. krzyczał że „(...) będzie się paliło”, że spłonie. Wiedzę o tym przekazał M. L. ( k.24 – 25, k.60 ). Świadek B. O., pracownica sklepu (...) nie słyszała tych gróźb, jednakże w tym samym dniu w grudniu 2019 r., wyprosiła ze sklepu oskarżonego, gdyż zachowywał się „dziwnie”, przypuszczała że jest pod wpływem środków odurzających, gdy wyszedł na zewnątrz zaczął kopać i szarpać ogrodzenie sklepu. Świadek zeznała, iż wcześniej były podejrzenia, że oskarżony dokonywał kradzieży w sklepie, mówiła iż wcześniej odgrażał się że „nas załatwi”, w jej ocenie był on nieobliczalny, obawiała się go podobnie jak inni pracownicy, jej „szef” tj. M. L. bał się że oskarżony może dokonać zniszczenia sklepu ( k.12, k. 59 – 60 ). Pokrzywdzony M. L. któremu wyżej wymienieni przekazali te informacje sprecyzował w zeznaniach, że groźby i zniszczenie płotu miały miejsce 9.12.2019 r. i również określał oskarżonego jako człowieka nieobliczalnego, mówił, że obawia się iż może on podpalić mu sklep, czuje się zestresowany, nie śpi po nocach ( k.8, k.87 odwrót ).

Świadek B. O. nie wskazywała dokładnie daty kiedy miało miejsce opisywane przez nią zdarzenie z udziałem oskarżonego, była jednak pewna, że było to w grudniu 2019 r., po południu, było ciemno ( k.12 ). Jak już była mowa powyżej datę 9.12.2019 r. wskazał w zeznaniach M. L.. Nie jest prawdą że pokrzywdzony domagał się ukarania oskarżonego jedynie za wcześniejsze kradzieże, z jego zeznań jednoznacznie wynika, że z powodów wskazywanych powyżej obawia się oskarżonego, złożył wniosek o ściganie, żądał aby oskarżony miał zakaz zbliżania się do niego i jego sklepu ( k.8 ). Wbrew twierdzeniom skarżącej z zeznań świadka K. P. nie wynika, aby oskarżony w czasie zdarzenia poruszał się z innymi osobami, wręcz przeciwnie, był sam, niewątpliwie to on więc wypowiadał groźby podpalenia sklepu ( k.24 ). Nie ma przy tym znaczenia, że groźby te oskarżony wypowiadał pod nieobecność pokrzywdzonego, kierowanie ich w jego obecności nie jest znamieniem przestępstwa z art. 190 § 1 k.k., istotne jest aby dotyczyły przestępstwa które ma być popełnione na szkodę pokrzywdzonego, co zostało spełnione w niniejszej sprawie. Słusznie stwierdza Sąd I instancji w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, że z okoliczności sprawy wynika iż oskarżony miał wolę aby groźba dotarła do pokrzywdzonego. Rację ma natomiast skarżąca obrońca gdy podnosi, że K. P. na rozprawie zeznał iż opisywane przez niego zdarzenie „było latem”, w dzień, ok.14.00 ( k.60 ), co stoi w sprzeczności z innymi dowodami, w szczególności z zeznaniami B. O.. W ocenie Sądu Okręgowego zważywszy iż K. P. składał zeznania przed Sądem 10 miesięcy po zdarzeniu mógł pomylić czas popełnienia przestępstwa, co nie odbiera wiarygodności jego zeznaniom w pozostałym zakresie.

Ad. II

Sąd I instancji nie naruszył także zasady obiektywizmu ani zasady swobodnej oceny dowodów oceniając zeznania świadka B. W. i pozostałe dowody dotyczące domniemanego udziału oskarżonego A. D. w remoncie mieszkania świadka w dniu 9.12.2019 r. Sąd Rejonowy odniósł się do tej okoliczności słusznie oceniając, że zeznania tego świadka jak i zapiski jego notatnika nie podważają ustaleń co do sprawstwa i winy oskarżonego w niniejszej sprawie. Sąd Okręgowy stwierdza ponadto, że uzupełniające zeznania B. W. na rozprawie apelacyjnej jak i pisemne „oświadczenie” Z. K. nie zmieniają tej oceny. Świadek B. W. jest znajomym oskarżonego, jego zeznania należy traktować z ostrożnością, mimo to że potwierdza je pismo Z. K., również znajomego oskarżonego ( k. 144, k.150 ). Nawet jeżeli w dniu 9.12.2019 r. oskarżony z B. W. malował mieszkanie, montował meble w mieszkaniu na ul. (...) w Z., nie oznacza to że w godzinach popołudniowych w tym dniu, gdy było ciemno nie mógł być na ul. (...) przy sklepie (...). L. i wypowiadać tam groźby. Z zeznań B. W. wynika przecież, że oskarżony był u niego w mieszkaniu do 18.00, po tej godzinie mógł przemieścić się pod sklep, nawet jeżeli obydwie ulice dzieli – jak zeznawał B. W. – ok. 4 km. Nie ma też w ocenie Sądu Okręgowego żadnej pewności , że w trakcie remontu A. D. nie opuszczał mieszkania przy ul. (...) udając się na ul. (...).

Ad. III

Przestępstwo groźby karalnej nie dotyczy tylko wypowiadania gróźb popełnienia przestępstwa na osobie. Wypełnieniem znamion czynu z art. 190 § 1 k.k. jest także groźba popełnienia przestępstwa zniszczenia mienia czy też sprowadzenia pożaru, aby tylko miało być ono popełnione na szkodę pokrzywdzonego. Do znamion tego przestępstwa nie należy także wypowiadanie gróźb w obecności pokrzywdzonego, wystarczy zamiar oskarżonego aby groźba do pokrzywdzonego dotarła. Wbrew zarzutowi skarżącej pokrzywdzony M. L. uznawał spełnienie groźby podpalenia jego sklepu przez oskarżonego za realne i obawiał się jej, co wynika z jego wyjaśnień jak i z innych wskazywanych wyżej dowodów. Zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa pokrzywdzony M. L. złożył 10.02.2019 r. ( k.1 ), a więc dzień po zdarzeniu, co nie jest z pewnością okresem dyskwalifikującym jego wiarygodność. Brak wezwania przez niego policji w dniu zdarzenia wynikało zapewne z okoliczności że groźby nie były wypowiadane w obecności pokrzywdzonego, o tym fakcie powiadomiły go inne osoby w sytuacji gdy oskarżony mógł oddalić się już z miejsca zdarzenia.

Ad .IV

Wymierzona oskarżonemu kara 6 miesięcy pozbawienia wolności nie jest kara rażąco surową gdy zważy się na okoliczności obciążające wskazywane w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, m.in. wielokrotną uprzednia karalność oskarżonego, w tym trzykrotnie za przestępstwa z art.190 § 1 k.k. ( k.33 ). Nie sposób zgodzić się ze skarżąca, że społeczna szkodliwość czynu oskarżonego jest niewielka i ze okolicznością łagodzącą jest uzależnienie oskarżonego od narkotyków w dacie czynu.

Wniosek

1.uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Zgorzelcu;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

2.zmiana zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Ad.1

Mając na uwadze okoliczności wskazywane powyżej wniosek był niezasadny.

Ad.2

Mając na uwadze okoliczności wskazywane powyżej wniosek był niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Sąd Okręgowy utrzymał zaskarżony wyrok w mocy wobec oskarżonego A. D..

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Mając na uwadze niezasadność zarzutów i wniosków apelacji, a także brak podstaw do ingerencji w treść wyroku z urzędu, należało wyrok Sądu I instancji utrzymać w mocy.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

----------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

☒ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II i III

Na podstawie art. 29 ustawy Prawo o Adwokaturze Sąd Okręgowy zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. U. S. kwotę 723,24 zł. w tym 135,24 zł. podatku od towarów i usług tytułem nieopłaconej obrony oskarżonego z urzędu w postępowaniu odwoławczym ( trzy terminy rozprawy odwoławczej ).

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. Sąd Okręgowy mając na uwadze sytuację materialną oskarżonego który odbywa obecnie karę pozbawienia wolności w innej sprawie zwolnił go od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sadowych za postępowanie odwoławcze obciążając nimi Skarb Państwa.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Rozstrzygnięcie co do całości wyroku

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana