Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 273/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 1 marca 2024r. w sprawie II K 1456/23

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.rażącej niewspółmierności kary i wymierzenie wobec skazanego kary łącznej z zastosowaniem zasady asperacji, co spowodowało orzeczenie wobec niego kary łącznej pozbawienia wolności rażąco niewspółmiernie surowej w wymiarze 10 lat pozbawienia wolności, podczas gdy należyte uwzględnienie występujących w sprawie okoliczności, dotyczących właściwości osobistych skazanego, takich jak stosunek do pracy, brak kar dyscyplinarnych, pozytywna ocena Dyrektora Zakładu Karnego powinny skutkować orzeczeniem kary niższej,

2. naruszenia przepisów prawa procesowego, która miała istotny wpływ na treść rozstrzygnięcia, tj. § 17 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie powyższej regulacji do określenia należnego dla obrońcy wynagrodzenia, podczas gdy powinno ono być ustalone zgodnie z § 13 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie i podwyższone o wartość VAT.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Za bezzasadny uznać należy pierwszy ze sformułowanych przez obrońcę zarzut. Faktem jest wprawdzie to, że opinia, jaką skazany posiada w jednostce penitencjarnej wskazuje, że proces jego resocjalizacji przynosi pożądane efekty. Na aprobatę zasługuje w szczególności dobrowolne podjęcie przezeń nieodpłatnego zatrudnienia, wola podjęcia terapii odwykowej, wielokrotne jego nagradzanie i choć umiarkowanie, to jednak krytyczny stosunek do popełnionych przestępstw. Obrońca pominęła jednak to, że skazany był pięciokrotnie karany dyscyplinarnie, w żaden sposób nie spłacił ciążącego na nim zobowiązania finansowego a nade wszystko, że był on wielokrotnie karany za przestępstwa, skierowane przeciwko różnorakim dobrom prawem chronionym. Znaczna ilość popełnionych przezeń czynów zabronionych przemawia za uznaniem go za sprawcę niepoprawnego a co za tym idzie przejawiającego oznaki zaawansowanego procesu demoralizacji. Zarówno ich ilość, jak też ciężar gatunkowy stanowczo sprzeciwia się stosowaniu zasady absorpcji. Reguła ta, podobnie jak i zasada kumulacji kar to rozwiązania prawne o charakterze skrajnym a co za tym idzie do ich zastosowania niezbędne jest istnienie przesłanek o wyjątkowym charakterze a te w realiach przedmiotowej sprawy nie występują. Zważyć należy, co nie uszło uwadze Sądu Rejonowego, że suma podlegających łączeniu kar pozbawienia wolności to 16 lat i 8 miesięcy. Wymierzona zaskarżonym wyrokiem kara łączna stanowi zatem dla skazanego dostateczna premie, jaka uwzględnia wszystkie przedstawione przez apelującą okoliczności łagodzące. Dalsze zmniejszanie wymiaru kary nie znajduje natomiast uzasadnienia tym bardziej, że orzeczona kara łączna i tak znacząco poprawiła sytuację prawna skazanego, skoro pozostało mu do odbycia o rok i 6 miesięcy kary pozbawienia wolności mniej.

Częściowo zasadny jest natomiast drugi, zawarty w apelacji zarzut. Bez wątpienia bowiem § 17 ust. 1 pkt 2 oraz § 17 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2019 r. poz. 18, ze zm.) są niezgodne z art. 64 ust. 2 w związku z art. 31 ust. 3, art. 32 ust. 1, art. 2 i art. 92 ust. 1 zdanie pierwsze Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej przez to, że wskazane w nich stawki dla adwokatów ustanowionych obrońcami z urzędu są niższe od stawek w tych samych sprawach dla adwokatów ustanowionych obrońcami z wyboru. Postulowanym stanem prawnym jest jest zrównanie stawek w sprawach, w jakich adwokat pełni funkcję obrońcy z urzędu ze stawkami, należnymi za obronę z wyboru. W rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 22. 10 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie brak jest jednak unormowania, upoważniającego do podwyższania wynagrodzenia adwokata o równowartość podatku od towarów i usług. Gdyby zatem, do czego zmierza apelująca, wobec obrońcy z urzędu stosować stawki z tego rozporządzenia powiększone o podatek VAT, to zaistniałaby sytuacja nieuzasadnionej dysproporcji wynagrodzeń obrońców z wyboru w stosunku do obrońców z urzędu na korzyść tej ostatniej grupy. Skoro tak, to w ocenie Sądu adwokatom, pełniącym funkcję obrońcy z urzędu należą się stawki, o jakich mowa w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 22. 10 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie bez stosowania § 4 ust.3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu a co za tym idzie ich podwyższanie o kwotę podatku od towarów i usług nie znajduje uzasadnienia.

Wniosek

zmiana wyroku poprzez obniżenie wymierzonej kary pozbawienia wolności oraz zasądzenie kosztów pomocy prawnej świadczonej z urzędu zgodnie z § 11 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie i podwyższone o wartość VAT za postępowanie w I i II instancji, albowiem nie zostały uiszczone w całości ani w części.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Podniesiony w apelacji zarzut, dotyczący wymiaru kary nie okazał się zasadny a co za tym idzie również zawarty w niej, korelujący z nim wniosek zasadne nie jest. Częściowo zasadny okazał się drugi z podniesionych zarzutów co sprawiło, że zawarty w apelacji zarzut jest w tej materii częściowo zasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zaskarżony wyrok został utrzymany w mocy w części, odnoszącej się do sytuacji prawnej skazanego.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wyrok Sądu I instancji jest w tym zakresie wolny od uchybień, opisanych w apelacji i nie zawiera on również uchybień, o jakich mowa w art. 439 kpk i art. 440 kpk..

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zaskarżony wyrok został zmieniony w zakresie przynależnych obrońcy z urzędu należności.

Zwięźle o powodach zmiany

Przyczyny zmiany zostały podane wyżej.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

O kosztach nieopłaconej obrony oskarżonej z urzędu za postępowanie odwoławcze orzeczono na podstawie art. 29 Prawa o adwokaturze (Dz.U.2019.1513 t.j.)

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV

Podstawę rozstrzygnięcia o wydatkach poniesionych w postępowaniu odwoławczym stanowi przepis art. 624 § 1 k.p.k. Skazany nie posiada majątku, ani dochodów, orzeczona została wobec niego kara pozbawienia wolności a co za tym idzie uiszczenie przez niego kosztów sądowych byłoby nadmiernie uciążliwe. Z tego powodu Sąd odstąpił od obciążania go tymi należnościami.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana