Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 254/25

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 22 stycznia 2025 r. w sprawie o sygn. akt
II K 772/24

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca oskarżonego

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

------------------

--------------------------------------------------

----------------

---------

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

------------------

--------------------------------------------------

--------------

---------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

---------------

------------------------------

--------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

---------------

------------------------------

--------------------------------------------------------------

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Obrońca oskarżonemu zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:

nielogiczne rozumowanie oraz błędną ocenę dowodów, które doprowadziły do błędnych ustaleń faktycznych, iż oskarżonemu doręczono w dniu 17.01.2019 pismo Starostwa Powiatowego w P. zawierające informacje o wydaniu decyzji ( o zatrzymaniu prawa jazdy) a zatem, że wiedział iż taka decyzja dotyczyć go będzie 23 VI 2022 roku; że pewne dla niego było, że za prowadzenie pojazdu w takich warunkach orzeczony zostanie zakaz o którym mowa w art. 42a § 1 pkt 1 kk; że po przesłuchaniu 14.12.2022 r. zostanie skierowany akt oskarżenia, a ostatecznie wydany będzie wyrok, w którym taki środek karny zostanie orzeczony; że oskarżony po grudniu
2022 r. liczył się, że kierując samochodem może naruszać zakaz orzeczony za czyn popełniony 23 VI 2022 r.; że taka świadomość musiała mu towarzyszyć 23. II. 2024 r., ostatecznie, że w dniu 23. V. 2024 r., a więc czasie popełnienia zarzucanego czynu, co najmniej godził na to, że obowiązuje go taki zakaz.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja nie była zasadna. Analiza akt sprawy, pisemnych motywów zaskarżonego orzeczenia prowadzi do uznania, że rozstrzygnięcie Sądu I instancji jest trafne. Nie ulega wątpliwości, że próba kwestionowania świadomości oskarżonego, co do orzeczenia wobec niego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych zmierzała do podważenia okoliczności istotnej z punktu widzenia winy oskarżonego, dążeniem apelującego pozostawało podważenie słuszności ustalenia poczynionego przez Sąd I instancji, iż oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu z art. 244 k.k. umyślnie z zamiarem ewentualnym. Podniesiony zarzut należało jednak uznać za chybiony.

W rozpoznawanej sprawie wbrew zarzutom apelacji Sąd meriti dokonał oceny wszystkich dowodów zgodnie z dyspozycją art. 7 k.p.k. i ocena ta pozostaje pod ochroną tego przepisu. Była to ocena wszechstronna, swobodna i przede w wszystkim odzwierciedlała zasady prawidłowego rozumowania, wiedzy i doświadczenia życiowego. Przekonują o tym pisemne motywy zaskarżonego wyroku. Sąd Rejonowy w sposób logiczny przedstawił przeprowadzony proces myślowy dokonany przy ocenie poszczególnych dowodów i następnie wyprowadzając na tej podstawie właściwe wnioski. Wykazał również przekonywująco dlaczego odmówił wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego w części w jakiej dążył on do wykazania nieświadomości odnośnie obowiązującego go orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych. W rozpoznawanej sprawie istotne znacznie miały dowody z dokumentów, które poddane starannej ocenie z uwzględnieniem zasad logiki i prawidłowego rozumowania prowadziły jednoznacznie do wykazania, że oskarżony w inkryminowanym czasie przewidywał możliwość popełnienia zarzucanego mu czynu zabronionego i się na to godził.

Podkreślić należy, że występek z art. 244 k.k. ma charakter umyślny i może zostać popełniony zarówno z zamiarem bezpośrednim, jak i z zamiarem ewentualnym. Umyślny charakter tego występku oznacza, że w chwili czynu sprawca musi mieć świadomość istnienia prawomocnego orzeczenia, na mocy którego nałożono na niego określony obowiązek lub zakaz (wyrok SN z 17.01.2003 r., WA 75/02; wyrok SN z 11.03.2004 r., III KK 341/03; postanowienie SN z 5.02.2009 r., II KK 254/08, LEX nr 486550). W ocenie Sądu Okręgowego z dowodów zgromadzonych w niniejszej sprawie wnioskować należy, że okoliczność taka zaistniała w przedmiotowej spawie.

Sąd Rejonowy oceniając dowody trafnie dostrzegł szereg powiązanych okoliczności wynikających z dokumentów włączonych na poczet materiału dowodowego w niniejszej sprawie, szczegółowo przedstawiając dokonany proces myślowy, który należy zaaprobować. Na marginesie zauważyć należy, że Sąd Rejonowy najpewniej w wyniku omyłki nadmienił w pisemnych motywach zaskarżonego orzeczenia o świadomości oskarżonego odnośnie orzeczonego zakazu w dniu 23 lutego 2024 r. podczas gdy datą popełnienia czynu pozostawał 23 maja
2024 r. Omyłka ta nie podważa jednak prawidłowości poczynionych w niniejszej sprawie ustaleń faktycznych. Podkreślić należy, że oskarżony przed datą popełnienia innego przestępstwa kwalifikowanego z art. 180a k.k. za które został skazany prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Pile z dnia 14 lutego 2023 r. w sprawie sygn. akt II K 818/22 i w której to sprawie został orzeczony wobec niego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat odbierał korespondencję ze Starostwa Powiatowego w P. i został skutecznie poinformowany o zapadłej decyzji administracyjnej o cofnięciu uprawnień w zakresie kierowania pojazdami. W chwili popełnienia wskazanego przestępstwa z art. 180a k.k. miał zatem pełną świadomość odnośnie cofnięcia uprawnień zezwalających na kierowanie pojazdem mechanicznym w ruchu lądowym. Analiza akt sprawy Sądu Rejonowego w Pile o sygn. akt II K 818/22 wskazuje co prawda, że oskarżony nie był obecny na rozprawie w trakcie wydania wyroku skazującego, jednak w realiach niniejszej sprawy nie jest to okoliczność wskazująca na brak umyślności po jego stronie w inkryminowanym czasie. Nie ulega wątpliwości, że oskarżony wiedział o toczącym się niniejszym postępowaniu karnym, dwukrotnie składał wyjaśnienia, był świadomy ciążącego na nim zarzutu. Nie można tracić z pola widzenia, że oskarżony był uprzednio wielokrotnie karany, doskonale znał zatem rygory procedury karnej i konsekwencje marerialnoprawne związane z prowadzonym postępowaniem. Podkreślenia wymaga fakt, że przestępstwo stypizowane w art. 180ak.k. w obecnym stanie prawnym wiąże się z obligatoryjnym orzekaniem środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w oparciu o art. 42 § 1a pkt 1 k.k., co oskarżony wobec którego kilkakrotnie orzekany był środek karny o którym mowa w tym przepisie, z pewnością wiedział. Oskarżony był świadomy, że kolejny zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych zostanie z wobec niego orzeczony we wskazanej wyżej sprawie Sądu Rejonowego w Pile o sygn. akt II K 818/22. Prowadzi to do przekonania że oskarżony kierując samochodem w inkryminowanym czasie przewidywał możliwości popełnienia przestępstwa z art. 244 k.k. i godził się na to.

Zauważyć należy również, że przyjęcie stanowiska prezentowanego przez apelującego prowadziłoby do sytuacji, w której o konsekwencjach prawomocnego wyroku dla skazanego nieobecnego przy jego ogłoszeniu, decydowałoby zależne od jego woli zapoznanie się z treścią zapadłego rozstrzygnięcia. Poglądu takiego w realiach niniejszej sprawy nie można zaakceptować, zwłaszcza w kontekście wspomnianych okoliczność wskazujących na świadomość oskarżonego w zakresie niemożności prowadzenia pojazdu. Trafnie Sąd Rejonowy dostrzegł - zważywszy na powyższe okoliczności i całą argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku - że po stronie oskarżonego spełniony został wymógł przewidywania możliwości popełnienia przestępstwa i godzenia się na to. Ustalenie, że oskarżony działał umyślnie w zamiarze ewentualnym nie buzi zastrzeżeń Sądu Okręgowego, wynika bowiem z prawidłowej oceny dowodów czyniącej zadość wszelkim wymogom wskazanym w art. 7 k.p.k., w szczególności zgodnej z zasadami prawidłowego rozumowania i doświadczenia życiowego. Czyni to stawiany w apelacji zarzut nietrafnym.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego czynu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Mając na uwadze całą argumentację przedstawioną powyżej zarzut apelacji należało uznać za niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Sąd Okręgowy utrzymał w mocy zaskarżonego wyroku wobec oskarżonego M. C..

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

W sytuacji, gdy zarówno ustalenia faktyczne przyjęte za podstawę zaskarżonego wyroku nie nasuwają zastrzeżeń co do ich prawidłowości, gdy wątpliwości nie budzi prawidłowość przyjętej przez Sąd Rejonowy kwalifikacji prawnej, trafnie bowiem wyeliminowany został art. 64 § 1 k.k. , co w sprawie nie było kwestionowane, a orzeczona kara i środki karne nie są rażąco surowe, zaskarżony wyrok jako prawidłowy należało zgodnie z art. 437 § 1 k.p.k. utrzymać w mocy.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

Bezwzględna przyczyna odwoławcza

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

Zasada ne peius

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

--------------

-------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Na podstawie art. 29 ustawy – Prawo o adwokaturze Sąd Okręgowy zasądził od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy oskarżonego z urzędu adw. K. K. kwotę 840 złotych tytułem kosztów nieopłaconej obrony z urzędu w postępowaniu odwoławczym powiększoną o kwotę 193,20 złotych należnego podatku od towarów i usług.

III.

Uwzględniając sytuację materialną oskarżonego, który nie posiada stałego zatrudnienia Sąd Okręgowy kierując się względami słuszności na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. zwolnił M. C. od zapłaty kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, obciążając nimi Skarb Państwa.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Przyjęcie winy i sprawstwa oskarżonego
w zakresie przypisanego mu czynu

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana