Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 202/25

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 31 stycznia 2025r. sygn. akt II K 202/25

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

I.  Naruszenie przepisów postepowania, mające wpływ na treść wydanego orzeczenia, tj. art. 413 k.p.k. polegające na sprzeczności zawartej w treści części dyspozytywnej wyroku poprzez połączenie kar orzeczonych wyrokami wskazanymi w części wstępnej wyroku w pkt 1 – 4 z jednoczesnym wskazaniem w części dyspozytywnej wyroku o pozostawieniu powyższych kar ( opisanych w pkt 1 – 4 części wstępnej wyroku ) do odrębnego wykonania.

II.  Błąd w ustaleniach faktycznych przyjęty za podstawę wydanego orzeczenia polegający na przyjęciu, że kara orzeczona wobec skazanego wyrokiem Sądu Okręgowego w Klagenfurcie z dnia 14 grudnia 2021r. sygn. akt 79 HV 85/21P, zmienionym następnie wyrokiem Wyższego Sądu Okręgowego w Graz z dnia 21 czerwca 2022r. sygn. akt 10 Bs 176/22s 5 lat i 9 miesięcy pozbawienia wolności, a przyjęta do wykonania w Polsce nie podlega łączeniu z karami orzeczonymi wyrokami sądów polskich za przestępstwa pozostające w zbiegu z przestępstwem objętym wyrokiem sądu austriackiego, podczas gdy wyrok państwa członkowskiego Unii prawomocnie przejęty do wykonania zgodnie z przepisami rozdziału 66g k.p.k. może być również objęty wyrokiem łącznym, który obejmuje tylko kary już prawomocnie orzeczone.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut zawarty w pkt I apelacji jest niezasadny i to w stopniu oczywistym. Zaskarżony wyrok zawiera niezbędne zapisy wynikające ze wskazanego przepisu 413 k.p.k. a sąd okręgowy nie dostrzega w nich jakiejkolwiek sprzeczności.

Zasadny jest natomiast drugi z zarzutów apelacji.

Przedmiotem rozpoznania niniejszej sprawy o wyrok łączny sąd rejonowy uczynił cztery skazania R. J. wyrokami jednostkowymi wydanymi w sprawach II K 600/20, II K 1180/21, II K 826/23 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze oraz II K 657/21 Sądu Rejonowego w Nowej Soli.

Rzeczywiście prawidłowo sąd ten ustalił, iż pomiędzy czynami, za które R. J. został skazany w tych sprawach zachodzi tzw. realny zbieg przestępstw. Wszystkie przestępstwa, za które skazanemu wymierzono kary wskazanymi wyrokami zostały popełnione przed 16 lipca 2021r. – pierwszy chronologicznie wyrok ( z wyżej wskazanych ) wydany przez Sąd Rejonowy w Nowej Soli, sygn. II K 657/21.

Nie budzi zastrzeżeń sądu okręgowego przyjęte przez sąd rejonowy rozwiązanie, tj. osobne połączenie węzłem kary łącznej kar różnych rodzajowo i wymierzenie za pozostające w zbiegu realnym skazanemu R. J. dwóch kar łącznych. Z chwilą ogłoszenia wyroku TK z 11.06.2019 r., P 20/17, dotychczasowe unormowanie zawarte w art. 87§2 k.k. utraciło wszelki dotychczasowy sens, skoro jego funkcja polegała na ograniczaniu zakresu obowiązku łączenia kar pozbawienia wolności z karami ograniczenia wolności, a z tą chwilą ów obowiązek ustał. W razie gdy za poszczególne przestępstwa zbiegające się w warunkach określonych w art. 85 § 1 k.k. wymierzono zarówno karę lub kary pozbawienia wolności, jak i karę lub kary ograniczenia wolności, sąd może de lege lata zdecydować o tym, by kar jednego rodzaju nie łączyć z karami drugiego rodzaju, niezależnie od tego, czy spełnione są przesłanki określone w art. 87 § 2 k.k., czy nie, a nawet od tego, czy in concreto w ogóle zachodziłaby możliwość jednoczesnego orzeczenia dwóch osobnych kar łącznych – pozbawienia wolności oraz ograniczenia wolności. ( zob. Jarosław Majewski w Kodeks karny. Komentarz, opublikowano WKP 2024 ).

Ani z treści zaskarżonego wyroku, ani z lektury jego pisemnego uzasadnienia nie wynika aby przedmiotem rozstrzygnięcia sąd meriti uczynił skazanie R. J. wyrokiem Sądu Okręgowego w Klagenfurcie z dnia 14 grudnia 2021r. sygn. akt 79 HV 85/21P, zmienionym następnie wyrokiem Wyższego Sądu Okręgowego w Graz z dnia 21 czerwca 2022r. sygn. akt 10 Bs 176/22s na karę 5 lat i 9 miesięcy pozbawienia wolności

Przestępstwa, za które R. J. został skazany wyżej wymienionym wyrokiem miały miejsce w dniu 4 lipca 2021r. ( a wiec przed 16 lipca 2021r. ).

Postanowieniem z dnia 28 października 2022r. w sprawie sygn. akt III Kop 73/22 Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze orzekł o wykonaniu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej tej kary. Zakwalifikował przy tym przypisane skazanemu czyny z art. 280§2 k.k., art. 278§5 k.k. oraz z art. 279§1 k.k.

Sytuacja ta powoduje, iż wbrew literalnemu brzmieniu art. 85§2 k.k. karę orzeczoną przez Sąd Okręgowy w Klagenfurcie wyrokiem z dnia 14 grudnia 2021r. można połączyć z karami orzeczonymi w wcześniej wskazanych sprawach.

Sąd Okręgowy w składzie rozpoznającym niniejszą sprawę w pełni podziela bowiem stanowisko wyrażone w wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 27 września 2022r. sygn. akt II AKa261/22, ( opublikowany LEX nr 3572605 ) oraz postanowieniu Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 18 września 2024r. sygn. akt II AKz 553/2, iż zakaz sformułowany literalnie w art. 85§2 k.k. nie dotyczy kar jednostkowych, orzeczonych pierwotnie w wyrokach państw członkowskich, które na mocy prawomocnych postanowień wydanych na podstawie przepisów Rozdziału 66g k.p.k. zostały przejęte do wykonania w Rzeczpospolitej Polskiej.

Szczególnie w pisemnym uzasadnieniu wyroku z dnia 27 września 2022r. Sąd Apelacyjny w Gdańsku przedstawił szeroko powody, dla których uznał, iż kary przejęte do wykonania na podstawie rozdziału 66 g k.p.k. mogą zostać objęte węzłem kary łącznej. Dokonał w nim drobiazgowej analizy rozwiązań prawa europejskiego w tej materii, w tym kontekstu normatywnego wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 kwietnia 2021r. w sprawie C – 221/19 i oceny przepisów decyzji ramowej Rady 2008/909/WSiSW z dnia 27 listopada 2008r. o stosowaniu zasady wzajemnego uznawania wyroków skazujących na karę pozbawienia wolności lub inny środek polegający na pozbawieniu wolności – w celu wykonywania tych wyroków w Unii Europejskiej oraz decyzji ramowej Rady 2008/675/WSiSW z dnia 24 lipca 2008r. w sprawie uwzględniania w nowym postepowaniu karnym wyroków skazujących zapadłych w państwach członkowskich Unii Europejskiej.

Wyżej już wskazano, ze Sąd Okręgowy orzekający w niniejszej sprawie stanowisko to w pełni akceptuje i w związku z tym nie ma potrzeby przytaczania w tym miejscu argumentacji zawartej w wyżej wskazanym wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 27 września 2022r.

Wniosek

Obrońca oskarżonego wniosła o;

1.  Zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uwzględnienie przy wymiarze kary łącznej pozbawienia wolności kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Klagenfurcie z dnia 14 grudnia 2021r. sygn. akt 79 HV 85/21P, zmienionym następnie wyrokiem Wyższego Sądu Okręgowego w Graz z dnia 21 czerwca 2022r. sygn. akt 10 Bs 176/22s, tj. kary 5 lat i 9 miesięcy pozbawienia wolności i wymierzenie skazanemu łącznej kary pozbawienia wolności na zasadzie absorpcji.

ewentualnie

2.  Uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z powodów przedstawionych w dalszej części uzasadnienia nie zasługiwał na uwzględnienie wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku i objęcie węzłem kary łącznej kary 5 lat i 9 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Klagenfurcie z dnia 14 grudnia 2021r. sygn. akt 79 HV 85/21P, zmienionym następnie wyrokiem Wyższego Sądu Okręgowego w Graz z dnia 21 czerwca 2022r. sygn. akt 10 Bs 176/22s. Zasługiwał natomiast na uwzględnienie wniosek o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☒ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Stwierdzić należy, iż w niniejszej sprawie zaistniała bezwzględna przyczyna odwoławcza o jakiej mowa w art. 439§1 pkt 4 k.p.k.

Z powodów wyżej już wskazanych przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie należy uczynić również wyrok jednostkowy Sądu Okręgowego w Klagenfurcie z dnia 14 grudnia 2021r. sygn. akt 79 HV 85/21P, zmieniony następnie wyrokiem Wyższego Sądu Okręgowego w Graz z dnia 21 czerwca 2022r. sygn. akt 10 Bs 176/22s.

W postanowieniu z dnia 28 października 2022r. w sprawie sygn. akt III Kop 73/22 Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze orzekł o wykonaniu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej kary orzeczonej wyżej wskazanym wyrokiem. Zakwalifikował przy tym przypisane skazanemu czyny z art. 280§2 k.k., art. 278§5 k.k. oraz z art. 279§1 k.k. Skoro tak to stwierdzić należy, że właściwym sądem do orzeczenia tej kary w I instancji na terenie Rzeczpospolitej polskiej byłby sąd okręgowy, gdyż przestępstwo z art. 280§2 k.k. jest zbrodnią a te z mocy przepisu art. 25§1 pkt 1 k.p.k. należą do właściwości sadu okręgowego w I instancji.

Tym samym przepis art. 569§2 k.p.k. nakazuje aby wyrok łączny obejmujący taką karę wydał sąd wyższego rzędu.

Zdaniem sądu okręgowego zatem zaskarżony wyrok należało uchylić i sprawę przekazać do ponownego rozpoznania w I instancji Sądowi Okręgowemu w Jeleniej Górze,

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Ustalenia faktyczne i nie objęcie wyrokiem łącznym jednego z uprzednich skazań

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana