VI Ka 28/20 - wyrok Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze z 2020-09-18
Sygn. akt VI Ka 28/20
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 18 września 2020 r.
Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:
Przewodniczący – Sędzia Andrzej Tekieli
Protokolant Sylwia Piliszewska
przy udziale prokurator Prokuratury Rejonowej w J.: J. Ł.
po rozpoznaniu w dniu 18 września 2020 r.
sprawy A. S. ur. (...) w K.
s. Z., J. z domu C.
oskarżonej z art. 157 § 2 k.k. i inne
z powodu apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonej
od wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze
z dnia 27 listopada 2019 r. sygn. akt II K 1929/18
I. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok wobec oskarżonej A. S.;
II.
zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. G. L. kwotę
516,60 złotych w tym 96,60 złotych podatku od towarów i usług tytułem nieopłaconej obrony oskarżonej z urzędu w postępowaniu odwoławczym;
III. zwalnia oskarżoną od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, obciążając nimi Skarb Państwa.
UZASADNIENIE |
||||||||||||||||||||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
VI Ka 28/20 |
||||||||||||||||||
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
|||||||||||||||||||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
||||||||||||||||||||
1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
Wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z 27 listopada 2019r., sygn. akt II K 1929/18 |
||||||||||||||||||||
1.2. Podmiot wnoszący apelację |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel posiłkowy |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel prywatny |
||||||||||||||||||||
☒ obrońca oskarżonego |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||
☐ inny |
||||||||||||||||||||
1.3. Granice zaskarżenia |
||||||||||||||||||||
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||||||||||||||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||||||||||||||||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||||||||||||||||||
☐ |
co do kary |
|||||||||||||||||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||||||||||||||||
1.3.2. Podniesione zarzuty |
||||||||||||||||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia |
|||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||||||||||||||||
☐ |
||||||||||||||||||||
☐ |
brak zarzutów |
|||||||||||||||||||
1.4. Wnioski |
||||||||||||||||||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
|||||||||||||||||
1. Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy |
||||||||||||||||||||
2.1. Ustalenie faktów |
||||||||||||||||||||
2.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||
------------------ |
---------------------------------------------------- |
------------ |
------------ |
|||||||||||||||||
2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||
------------------ |
---------------------------------------------------- |
------------ |
------------ |
|||||||||||||||||
2.2. Ocena dowodów |
||||||||||||||||||||
2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
||||||||||||||||||
------------- |
------------------------------ |
-------------------------------------------------------------- |
||||||||||||||||||
2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
||||||||||||||||||
--------------- |
------------------------------ |
-------------------------------------------------------------- |
||||||||||||||||||
3. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||||||||||||||||||||
Lp. |
Zarzut |
|||||||||||||||||||
1. Obraza przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść wyroku, tj. art. 7 k.p.k. poprzez dowolną, a nie swobodną ocenę zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego w postaci: a. zeznań świadków w osobach I. W., W. W. oraz E. T. poprzez przyjęcie, że z zeznań powyższych osób wynikało, że oskarżona uderzyła córkę I. S. powodując u niej krwiak uda lewego o średnicy 1cm w sytuacji, gdy świadkowie nie widzieli bezpośrednio zdarzenia, a wiedzę o nim czerpali z relacji B. S. i G. S.; b. zeznań świadków w osobach B. S. i G. S. poprzez przyznanie im waloru wiarygodności w zakresie w jakim twierdzili, że oskarżona uderzyła córkę I. S. powodując u niej krwiak uda lewego średnicy 1 cm, podczas gdy świadkowie ci pozostawali w silnym konflikcie z oskarżoną, toteż ich zeznania nie stanowiły wiarygodnego dowodu; c. zeznań świadka I. S. w zakresie w jakim małoletnia twierdziła, że oskarżona spowodowała u niej krwiak uda lewego średnicy 1 cm, w sytuacji gdy z opinii sądowo-psychologicznych dotyczących małoletniej wynikało, iż jej zeznania należy traktować z dużą ostrożnością, albowiem posiada ona skłonność do konfabulacji i powielania twierdzeń osób, które stanowią dla niej autorytet, tj. ojca i babci, a w konsekwencji 2. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który mógł mieć wpływ na jego treść poprzez uznanie, że oskarżona swoim zachowaniem wypełniła znamiona czynu z art. 157 § 2 k.k. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|||||||||||||||||||
3. Obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonej poprzez uznanie, że swoim zachowaniem wypełniła znamiona czynu z art. 157 § 2 k.k., tj. spowodowała u pokrzywdzonej małoletniej I. S. lekki uszczerbek na zdrowiu, podczas gdy zachowanie oskarżonej polegające na uderzeniu pokrzywdzonej, stanowiło ścigany z oskarżenia prywatnego czyn z art. 217 § 1 k.k., tj. naruszenie nietykalności cielesnej. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||||||||||||||||||||
Ad. 1 i 2 Sąd Odwoławczy podziela stanowisko Sądu I instancji zawarte w pisemnych motywach wydanego orzeczenia w którym wyczerpująco dokonuje on oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w tym wiarygodności zeznań świadków, które z jednej strony nie pozwoliły na przypisanie oskarżonej zarzucanego jej czynu z art. 207 § 1 k.k., z drugiej zaś strony dawały powody do przyjęcia, iż oskarżona dopuściła się wobec córki I. S. występku z art. 157 § 2 k.k. Chociaż istotnie I. W., W. W. oraz E. T. nie były bezpośrednimi świadkami uderzenia pokrzywdzonej przez A. S., to zeznania ich w korelacji z pozostałymi wskazanymi przez Sąd Rejonowy dowodami, tj. opinią biegłego z zakresu chirurgii oraz zeznaniami dzielnicowego P. W. pozwalają na przyjęcie, iż oskarżona dopuściła się przypisanego jej czynu z art. 157 § 2 k.k. Samo zaś negatywne nastawienie B. S. i G. S. do osoby oskarżonej – wobec treści powołanych wyżej dowodów – nie jest wystarczające, aby kwestionować wiarygodność złożonych przez nich zeznań w zakresie, w jakim twierdzili oni, iż to oskarżona uderzyła I. S., powodując u niej powstanie krwiaka o średnicy 1 cm na lewym udzie. Podkreślić bowiem należy, iż Sąd I instancji miał na względzie konflikt pomiędzy A. S. a jej mężem i teściową, co znajduje swój wyraz w uzasadnieniu wyroku chociażby w rozważaniach dotyczących zarzucanego oskarżonej znęcania się nad córkami czy wydzielania im jedzenia. Podobnie oceniając zeznania I. S. Sąd I instancji miał na względzie treść wydanej w stosunku do pokrzywdzonej opinii sądowo-psychiatrycznej, mając świadomość wpływu, jaki wywierają na dziewczynkę jej ojciec i babcia. Mimo to za wiarygodne uznać należy twierdzenia pokrzywdzonej, iż obrażenia na jej lewym udzie w postaci krwiaka o średnicy 1 cm powstały w wyniku uderzenia przez jej matkę. W ocenie Sądu Odwoławczego Sąd I instancji dokonał bardzo dokładnej i wnikliwej analizy zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, oceniając go zgodnie z dyrektywami art. 7 k.p.k. z uwzględnieniem zasad wiedzy, logiki i doświadczenia życiowego. Szczególnie Sąd Rejonowy miał na względzie konflikt pomiędzy A. S. i B. S., mając na uwadze toczącą się pomiędzy nimi sprawę rozwodową i walkę o przyznanie wyłącznej opieki nad dziećmi. Dzięki tej dokładnej i swobodnej (a nie dowolnej, jak zarzucał skarżący) oraz całościowej ocenie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Sąd Rejonowy zmodyfikował opis i kwalifikację prawną przypisanego A. S. czynu w stosunku do zarzutu zawartego w akcie oskarżenia prawidłowo ustalając, iż swoim zachowaniem wyczerpała ona znamiona czynu z art. 157 § 2 k.k. |
||||||||||||||||||||
Ad. 3 Jako że oskarżona swoim zachowaniem spowodowała u pokrzywdzonej I. S. obrażenia w postaci krwiaka o średnicy 1cm na lewym udzie, co skutkowało rozstrojem jej zdrowia na okres poniżej 7 dni, Sąd I instancji prawidłowo zakwalifikował przypisany oskarżonej czyn jako występek z art. 157 § 2 k.k. Powoływane przez skarżącego stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w wyroku z dnia 9 września 1969r., sygn. akt V KRN 106/69 , którym to Sąd Najwyższy dokonuje rozróżnienia, kiedy dany czyn może być zakwalifikowany jako naruszenie nietykalności cielesnej, a kiedy jako spowodowanie lekkiego uszkodzenia ciała, w ocenie Sądu Odwoławczego potwierdza prawidłową kwalifikację prawną tego czynu przyjętą przez Sąd Rejonowy. Wbrew stanowisku skarżącego, krwiak na lewym udzie pokrzywdzonej który biegły określił na ślad 2-3 dniowy (k. 19), a który nadal miał średnicę 1 cm (początkowo zatem mógł być większy) nie może być uznany za „nieznaczny i przemijający ślad np. w postaci niewielkiego i krótkotrwałego zasinienia”. |
||||||||||||||||||||
Wniosek |
||||||||||||||||||||
1. Uniewinnienie oskarżonej od popełnienia zarzucanego jej czynu z art. 157 § 2 k.k. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|||||||||||||||||||
2. Zmiana zaskarżonego wyroku poprzez uznanie, iż oskarżona swoim zachowaniem wypełniła znamiona czynu z art. 217 § 1 k.k. oraz umorzenie postępowania wobec braku skargi uprawnionego oskarżyciela. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||||||||||||||||||||
Ad. 1. Odnosząc się do powyższych rozważań dotyczących dokonanej przez Sąd I instancji prawidłowej i zgodnej z wymogami art. 7 k.p.k. oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, którą to ocenę Sąd Odwoławczy aprobuje stwierdzić należy, iż w badanej sprawie brak jest podstaw do uniewinnienia A. S. od popełnienia przypisanego jej czynu z art. 157 § 2 k.k. |
||||||||||||||||||||
Ad. 2. W realiach przedmiotowej sprawy Sąd Odwoławczy nie znalazł podstaw, aby zmienić kwalifikację prawną czynu przypisanego oskarżonej A. S. zaskarżonym wyrokiem. |
||||||||||||||||||||
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
||||||||||||||||||||
1. |
--------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
||||||||||||||||||||
--------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
||||||||||||||||||||
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
||||||||||||||||||||
5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
1. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
|||||||||||||||||||
Sąd Odwoławczy w całości utrzymał w mocy zaskarżony wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 27 listopada 2019 r. w sprawie II K 1929/18. |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
||||||||||||||||||||
Sąd Odwoławczy nie uwzględnił zarzutów podniesionych w apelacji wywiedzionej przez obrońcę oskarżonej i podzielił stanowisko Sądu I instancji, nie było również konieczności ingerowania w wydane orzeczenie z urzędu. |
||||||||||||||||||||
5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
|||||||||||||||||||
--------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach zmiany |
||||||||||||||||||||
--------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
||||||||||||||||||||
5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
||||||||||||||||||||
1.1. |
--------------------------------------------------------------------- |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||
--------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
||||||||||||||||||||
2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||
--------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
||||||||||||||||||||
3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
||||||||||||||||||||
--------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
||||||||||||||||||||
4.1. |
--------------------------------------------------------------------- |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||
--------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
||||||||||||||||||||
5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
||||||||||||||||||||
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
||||||||||||||||||||
5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||
-------------------------------------------------------------------------------------------- |
||||||||||||||||||||
1. Koszty Procesu |
||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||
II III |
Sąd Odwoławczy na podstawie art. art. 29 ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. G. L. kwotę po 516,60 złotych, w tym 96,60 złotych tytułem podatku od towarów i usług tytułem nieopłaconej obrony oskarżonej z urzędu w postępowaniu odwoławczym. Wysokość zasądzonej kwoty Sąd ustalił na podstawie § 17 ust. 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu. Powołane przepisy określają stawkę minimalną za obronę przed sądem okręgowym jako drugą instancją, która wynosi 420 zł, którą to kwotę uzupełniono o 96,60 zł tytułem podatku od towarów i usług. Ponadto na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. Sąd Odwoławczy zwolnił oskarżoną od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, obciążając nimi Skarb Państwa. |
|||||||||||||||||||
6. PODPIS |
||||||||||||||||||||
1.3. Granice zaskarżenia |
|||||
Kolejny numer załącznika |
1 |
||||
Podmiot wnoszący apelację |
obrońca oskarżonej A. S. |
||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
przypisanie oskarżonej sprawstwa w zakresie czynu z art. 157 § 2 k.k. |
||||
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
|||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
|||
☐ |
co do kary |
||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
||||
1.3.2. Podniesione zarzuty |
|||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
|||||
☒ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
||||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
||||
☐ |
|||||
☐ |
brak zarzutów |
||||
1.4. Wnioski |
|||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze
Osoba, która wytworzyła informację: Sędzia Andrzej Tekieli
Data wytworzenia informacji: