Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 157/23

Je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niekt ó rych czyn ó w lub niekt ó rych oskar ż onych, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do cz ęś ci wyroku obj ę tych wnioskiem. Je ż eli wyrok zosta ł wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygni ę cie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do informacji zawartych w cz ęś ciach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1. 

R. G. (1)

W dniu 3 czerwca 2023r. w K. gmina M., woj. (...), przewidując możliwość pozbawienia życia A. H. (1) i godząc się na to, zadał jej liczne uderzenia po twarzy i całym ciele pięściami oraz nieustalonym ostrym narzędziem, wskutek których upadła ona na twarde podłoże oraz doznała mnogich obrażeń ciała w postaci podbiegnięć krwawych oraz otarć naskórka lewej połowy twarzy, okolicy brody, obu oczodołów, prawego policzka, szyi, klatki piersiowej, prawego ramienia oraz prawego przedramienia, lewego barku oraz lewego przedramienia, także ran ciętych lewego łuku brwiowego, okolicy czołowej, podstawy nosa oraz wargi górnej, złamania rusztowania kostnego nosa skutkującego intensywnym krwawieniem do żołądka, ranę tłuczonej głowy w okolicy ciemieniowej lewej oraz krwiaka podtwardówkowego, a przede wszystkim stłuczenia i obrzęku mózgu oraz wynaczynienia do obu komór oraz do móżdżku mózgu z towarzyszącym krwawieniem z naczyń krwionośnych złamanego nosa, co skutkowało ostrym załamaniem wydolności układu sercowo-naczyniowego a także niewydolnością ośrodka krążenia i oddychania zlokalizowanymi w pniu mózgu i konsekwencji jej zgonem, a czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, po odbyciu w okresie od 15.12.2015r. do 09.07.2020r. kary 4 lat pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego Jeleniej Górze sygn. akt. II 191/16 z 17.05.2016r., obejmującym wyroki II K 1549/15 i II K 1589/15 tegoż Sądu za czyny z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., art. 278 § 1 k.k. i 275 § 1 k.k. oraz po odbyciu w okresie od 8.03.2021r. do 13.03.2023r. kary 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego Jeleniej Górze sygn. akt. II 1908/21 z 28.04.2022r. obejmującym wyroki II K 840/21 tegoż Sądu za czyn z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. oraz II K 308/21 Sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim za czyn z art. 159 § 1 k.k. i 159 k.k. oraz z art. 191 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

A. H. (1) i R. G. (1) od około 10 lat pozostawiali w nieformalnym związku. A. H. (1) zamieszkiwała wraz z rodzicami. Pokrzywdzona, ze względu na upośledzenie umysłowe, miała orzeczony stopień niepełnosprawności i uzyskiwała rentę, która stanowiła źródło utrzymania jej i oskarżonego, gdy ten ostatni przebywał na wolności. W kwietniu 2023 roku R. G. (1) opuścił zakład karny. W krótkim czasie po jego opuszczeniu próbował popełnić samobójstwo, jednak A. H. (1), w której towarzystwie wówczas przebywał, udało się go uratować. Oskarżony został przewieziony do Wojewódzkiego Szpitala (...) w B., gdzie był hospitalizowany. W trakcie pobytu w placówce, poznał inną pensjonariuszkę - A. G., z którą wszedł w bliższe relacje, czego pokrzywdzona nie chciała zaakceptować. Gdy po opuszczeniu szpitala zamieszkał on z wyżej wymienioną, pokrzywdzona za pośrednictwem portali społecznościowych i komunikatorów internetowych, przedstawiała ich wspólne zdjęcia, co wywoływało zazdrość ze strony A. G.. Pokrzywdzona czyniła również osobiste zabiegi, by odzyskać oskarżonego, próbując odwiedzić go w miejscu zamieszkania A. G.. Ostatecznie doszło między nią a R. G. (1) do spotkania, które wywołało z kolei kłótnię oskarżonego z A. G., po której oskarżony opuścił jej mieszkanie. W tym czasie doszło do ponownego spotkania z A. H. (1). W dniu 3 czerwca 2023 roku wyżej wymienieni udali się wspólnie do miejsca zamieszkania D. P. (wujka R. G. (1)), w miejscowości K.. Idąc piechotą spożyli oni znaczną ilość alkoholu, a po przyjściu do D. P. wraz z nim i A. H. (2) wypili po kolejnym piwie. Podczas tej wizyty doszło do kłótni między oskarżonym a jego partnerką, która początkowo została zażegnana, jednakże następnie przybrała na sile, albowiem A. H. (1) wypominała oskarżonemu, iż została w przeszłości zmuszona do oddania do adopcji ich wspólnego dziecka. Poruszenie przez nią tej okoliczności dodatkowo zdenerwowało oskarżonego, który następnie zaczął szarpać A. H. (1), po czym zaczął ją bić po całym ciele, w tym po głowie, kopać nogami oraz poranił jej twarz posiadanym, nieustalonym narzędziem. Pod wpływem ciosów pokrzywdzona kucnęła i zasłoniła głowę ramionami, po czym upadła na ziemię. Oskarżony stwierdziwszy, ze wyżej wymieniona żyje, odszedł w stronę S., po czym wrócił, przesunął jej ciało i odszedł z miejsca zdarzenia. Skutkiem pobicia był zgon pokrzywdzonej. Oskarżony został natomiast zatrzymany przez Policję po kilku godzinach od zdarzenia.

Ze

wyjaśnienia oskarżonego R. G. (1)

zeznania świadków: R. S., T. E., K. W. (1), M. H., P. K., A. H. (3), S. H., U. K., D. S.

protokół oględzin miejsca zgonu A. H. (1) wraz z dokumentacją fotograficzną,

protokoły oględzin R. G., A.H., D.P., K. W. wraz z dokumentacją fotograficzną, protokoły badania trzeźwości

protokoły eksperymentów procesowych

dokumentacja dot. stopnia niepełnosprawności A. H.

protokoły zatrzymania rzeczy, protokoły oględzin, protokoły badania trzeźwości, listy R. G. (1) do A. H. (1)

k. 77-80, 131,133

k. 3-4, 6-7, 30-31, 390-392, 37-39, 525, 45-47, 513v.-514, 61-63, 98-99, 565v., 258-261, 524v.-525, 274-278-281

k. 9-10, (12-13),

k. 59-60, 233, 22,23-26, 215, 27-28, 210, 35-36

k.81-84, 85-89, 92-97

k.47-50

k.42-44, 287-291, 56, 57-58, 240, 90-91a, 108-110, 216-217, 221, 222-223, 227

W wyniku przeprowadzonej sekcji zwłok u A. H. (1) stwierdzono zmiany urazowe w postaci stłuczenia mózgu z jego obrzękiem i krwawieniem podpajęczynówkowym, złamanie kości nosa z następowym intensywnym krwawieniem oraz wielomiejscowe podbiegnięcia krwawe oraz otarcia naskórka na twarzy, głowie, szyi, tułowiu i kończynach. Bezpośrednią przyczyną jej zgonu był uraz mózgu w postaci stłuczenia z towarzyszącym krwawieniem z uszkodzonych żył mostkujących, a także niewydolność krążeniowa, będąca wynikiem intensywnego krwawienia z uszkodzonych naczyń nosa po jego złamaniu. Stan ten doprowadził do nieodwracalnych zaburzeń krążeniowo- sercowych oraz oddechowych i zgonu w ciągu kilkudziesięciu minut do kilku godzin od doznanych obrażeń. Przy czym obrażeniem wiodącym (śmiertelnym) był uraz mózgowy, będący wynikiem uderzenia głową o twarde podłoże w miejscu rany tłuczonej okolicy ciemieniowej tylnej lewej. W ocenie patomorfologa do takiego stanu mogło dojść na skutek uderzenia pokrzywdzonej w głowę, a także w inne okolice ciała. Mnogość obrażeń na ciele pokrzywdzonej była następstwem wielu uderzeń pięścią zadanych przez oskarżonego. Natomiast obrażenia na przedramionach pokrzywdzonej przemawiają za przyjmowaniem przez nią postawy obronnej przed uderzeniami sprawcy. Z kolei obrażenia twarzy w postaci ran o charakterze ciętym pochodzą od użycia wobec niej narzędzia ostrego. Przeprowadzone badania biologiczne odzieży R. G. (1) doprowadziły do ujawnienia DNA pochodzenia żeńskiego, który był zgodny z profilem DNA A. H. (1).

karta medycznych czynności ratunkowych

protokoły oględzin i sekcji zwłok A. H. (1), dokumentacja medyczna

sprawozdanie z przeprowadzonych badań krwi A. H. (1), dane retencyjne

opinie z badań genetycznych

k.14-15

k. 11-116, 148-155

k. 369, 379-385

k. 442-443, 444-445, 446-447, 448-451

R. G. (1) był uzależniony w przeszłości od alkoholu, a także leczył się psychiatrycznie, po przebytej próbie samobójczej, zaistniała wątpliwość co do jego poczytalności, wobec czego powołano biegłych psychiatrów. Wynika z niej, iż R. G. (1) nie jest upośledzony umysłowo, ani chory psychicznie. Jest uzależniony od środków psychoaktywnych i alkoholu. Ponadto biegli rozpoznali u niego cechy osobowości i nieprawidłowej. W okresie obejmującym zarzut nie miał on zniesionej ani ograniczonej w stopniu znacznym zdolności do rozpoznania znaczenia swoich czynów i pokierowania swoim postępowaniem. Natomiast specjalista do spraw uzależnień rozpoznał u oskarżonego zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane naprzemiennym używaniem wielu substancji psychoaktywnych (zespół uzależnienia).

opinia sądowo -psychiatryczna

kwestionariusz specjalisty z terapii uzależnień

k. 319-320

k. 351-357

Oskarżony R. G. (1) w przeszłości był wielokrotnie karany sądownie, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu i przeciwko życiu i zdrowiu. W szczególności wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 16 grudnia 2009 roku (sygn. akt IIK 518/09), za popełnienie czynu wyczerpującego dyspozycję art. 280§ 1 kk został skazany na karę 2 lat pozbawienia wolności, której wykonanie zawieszono na okres próby wynoszący 4 lata. Następnie wyrokiem tegoż Sądu z dnia 13 kwietnia 2010 roku (sygn.. akt IIK 825/10), za popełnienie czynów z art. 280§ 1 kk oraz z art. 281 kk został skazany na karę łączną 2 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności. Wyroki te następnie zostały objęte wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze (sygn. akt II K 2182/10) z dnia 10 grudnia 2010 roku, na mocy którego został on skazany na karę 3 lata pozbawienia wolności ,którą odbył w okresie od 2 października 2015 roku do 15 grudnia 2015 roku, z jednoczesnym zaliczeniem okresów 21 października 2009 roku - 16 grudnia 2009 roku, 19 stycznia 2010 roku — 14 maja 2010 roku i 12 sierpnia 2012 roku do 10 grudnia 2014 roku. Z kolei wyrokiem Sadu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 19 stycznia 2016 roku (sygn. akt II K 1589/15) za popełnienie szeregu przestępstw z art. 280 § 1 kk i art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk został skazany na karę 4 lat pozbawienia wolności. Natomiast wyrokiem tegoż Sądu z dnia 12 stycznia 2016 roku za popełnienie przestępstw z art. 278 §1 kk w zw. z art. 64§1 kk został skazany a karę 7 miesięcy pozbawiania wolności. Dwa ostatnie wyroki zostały objęte wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 17 maja 2016 roku (sygn. akt IIK 1908/21), na mocy którego wymierzono R. G. (1) karę łączną 4 lat i 7 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 15 grudnia 2015 roku do 9 lipca 2020 roku z zaliczeniem dnia 12 marca 2015 roku oraz okresu od 13 do 14 lipca 2015 roku. Ponadto R. G. (1) wyrokiem Sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim z dnia 28 lipca 2021 roku (sygn. akt IIK 308/21) za popełnienie czynów wyczerpujących dyspozycję art. 278a §1 kk w zw. z art. 64§1 kk oraz art. 158 §1 kk i art. 159 kk i art. 191 §1 kk w zw. z art. 11 §2 kk w zw. z art. 64 §2 kk został skazany na karę 2 lat pozbawienia wolności, zaś wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze dnia 28 kwietnia 2022 roku (sygn. akt IIK 840/21), za popełnienie przestępstwa z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 64§2 kk został skazany na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Oba wyroki zostały objęte wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 28 kwietnia 2022 roku (sygn. akt IIK 1908/21), na mocy którego wymierzono R. G. (1) karę 3 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 8 marca 2021 roku do 10 marca 2021 roku oraz od 20 marca 2021 roku do 13 marca 2023 roku. Z miejsca swego zamieszkania oskarżony posiada negatywną opinię środowiskową.

dane z Krajowego Rejestru Karnego

odpisy wyroków dot. R. G. (1)

kwestionariusz wywiadu środowiskowego R. G. (1)

karta dokumentacji z interwencji podejmowanych wobec R. G. (1)

k. 117-165

k.327-343

k. 164-165

k. 169-199

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

wyjaśnienia oskarżonego R. G. (1) (w znacznej części),

zeznania świadków: R. S., T. E., K. W. (1), M. H., P. K., A. H. (3), S. H., U. K., D. S.

Przesłuchany w charakterze podejrzanego R. G. (1) przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu i złożył obszerne wyjaśnienia, w których przedstawił okoliczności zdarzenia, przyznając się w szczególności do zadawania uderzeń A. H. (1) z otwartej dłoni około czterech razy. Zaprzeczył, aby używał jakiegokolwiek narzędzia, nie pamiętał, też, aby kopał pokrzywdzoną. zaprzeczał również, by chciał ja zabić. Oskarżony zasłaniał się niepamięcią ze względu na fakt, że w dniu zdarzenia spożył znaczną ilość alkoholu. W takcie kolejnych przesłuchań (w Prokuraturze i przed Sądem w trakcie posiedzenia aresztowego), podtrzymał przedstawioną uprzednio wersję. Wyjaśnienia oskarżonego zasługują co do zasady na wiarę, w zakresie, w jakim są zgodne ze zgromadzonym materiałem dowodowym, w tym głównie z treścią zeznań bezpośrednich świadków kłótni, która poprzedzała pobicie, jak i treścią dokumentacji medycznej dotyczącej pokrzywdzonej (w tym opinii biegłego z zakresu medycyny sądowej).

W świetle wyjaśnień oskarżonego Sąd nie dopatrzył się powodów do kwestionowania wiarygodności zeznań przesłuchanych w sprawie świadków, zwłaszcza, że bezpośrednio przesłuchani na rozprawie świadkowie należeli do kręgu osób najbliższych pokrzywdzonej (bliscy w stosunku do oskarżonego skorzystali z prawa do odmowy składania zeznań). Żaden ze świadków wskazanych w akcie oskarżenia nie był przy tym naocznym świadkiem śmiertelnego pobicia pokrzywdzonej. Zeznania sióstr pokrzywdzonej i jej matki pozwoliły Sądowi na ustalenia w zakresie wzajemnych relacji między oskarżonym a A. H. (1), czasu trwania ich związku i jego charakteru, w tym głównie ustaleń dotyczących stosowania przemocy fizycznej względem pokrzywdzonej przez oskarżonego w okresie poprzedzającym brutalne pobicie, w wyniku którego doszło do zgonu A. H. (1). Okolicznościom opisywanym przez tychże świadków oskarżony nie zaprzeczał.

protokół oględzin miejsca zgonu A. H. (1) wraz z dokumentacją fotograficzną,

protokoły oględzin R. G., A.H., D.P., K. W. wraz z dokumentacją fotograficzną, protokoły badania trzeźwości

protokoły eksperymentów procesowych

dokumentacja dot. stopnia niepełnosprawności A. H.

protokoły zatrzymania rzeczy, protokoły oględzin, protokoły badania trzeźwości, listy R. G. (1) do A. H. (1)

karta medycznych czynności ratunkowych

protokoły oględzin i sekcji zwłok A. H. (1), dokumentacja medyczna,

sprawozdanie z przeprowadzonych badań krwi A. H. (1), dane retencyjne,

opinie z badań genetycznych

Pozostałe zgromadzone w sprawie dowody, zważywszy na ich obiektywny charakter, fachowość i profesjonalizm zostały uznane za dowody wiarygodne, dajce podstawy do czynienia na ich podstawie ustaleń faktycznych; nadto przez żadną ze stron procesu nie były kwestionowane. W/w dowody zostały uznane w pełni za wiarygodne, stąd stanowiły podstawę czynienia ustaleń faktycznych.

W kontekście treści protokołu oględzin ciała denatki oraz opinii biegłego, oceniającego ilość i charakter obrażeń, których doznała pokrzywdzona, a które skutkowały jej zgonem, zaprzeczanie przez oskarżonego ilości ciosów oraz użycia ostrego narzędzia, jawi się jako wyraz przyjętej linii obrony i chęci umniejszenia stopnia swej winy.

Opinia sądowo –psychiatryczna, kwestionariusz specjalisty z terapii uzależnień

Opinia została sporządzona przez biegłych lekarzy psychiatrów posiadających wiedzę specjalistyczną i doświadczenie zawodowe, po analizie materiałów dowodowych i badaniu oskarżonego. Wnioski w niej zawarte są logiczne i przekonywujące, stąd zostały uznane za rzetelne.

Kwestionariusz specjalisty z terapii uzależnień sporządzony został przez uprawniony do tego podmiot w oparciu o wywiad z oskarżonym i dokumentację z leczenia odwykowego oskarżonego.

dane o karalności,

odpisy wyroków,

kwestionariusz wywiadu środowiskowego R. G. (1)

karta dokumentacji z interwencji podejmowanych wobec R. G. (1)

Waloru wiarygodności treści tychże dokumentów nie kwestionowała żadna ze stron procesu.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego

Wyjaśnienia oskarżonego co do ilości zadanych ciosów (tylko cztery) pokrzywdzonej sąd uznał za wyraz chęci umniejszenia swej winy. Tej części wyjaśnień przeczy treść dokumentacji medycznej dotyczącej pokrzywdzonej, zgromadzonej w toku śledztwa. Przy ocenie tej części wyjaśnień nie należy tracić z pola widzenia faktu, iż oskarżony zasłaniał się również niepamięcią z uwagi na ilość spożytego alkoholu.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I.

R. G. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Odpowiedzialności karnej na podstawie art. 148 § 1 k.k. podlega sprawca, który zabija człowieka. W realiach niniejszej sprawy nie ulega wątpliwości, że oskarżony R. G. (1) swoim zachowaniem wypełnił znamiona przestępstwa określonego w art. 148§ 1 kk w zw. z art. 64§2 kk (kwalifikowanego w związku z jego uprzednią karalnością, szeroko opisaną wyżej), popełnionego w zamiarze ewentualnym, przy czym zwrócić należy uwagę, iż odnośnie tej kwestii istnieje szereg poglądów judykatury i doktryny, które odnoszą się zwłaszcza, do sytuacji, gdy sprawca zaprzecza zamiarowi pozbawieniu życia ofiary, a z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie. I tak, w komentarzu do kodeksu karnego autorstwa Jacka Giezka, znaleźć można pogląd, „że ocenę, czy sprawca miał zamiar pozbawienia życia ofiary, należy oprzeć na rekonstrukcji jego przeżyć psychicznych, przy czym ich treść powinna być ustalana na podstawie wszystkich związanych z popełnianym czynem okoliczności, dotyczących jego strony przedmiotowej, w tym m.in. takich, jak rodzaj użytego narzędzia, godzenie w ważne dla życia ludzkiego organy ciała, ilość ciosów czy ich siła, oraz okoliczności strony podmiotowej, wśród których - wychodząc już nieco poza granice osądzanego czynu - istotne znaczenie zdaje się mieć także osobowość oskarżonego, jego usposobienie, poziom umysłowy, reakcje emocjonalne, zachowanie w stosunku do otoczenia, tło i powody zajścia, a także stosunek do osoby pokrzywdzonej” (wyrok SA w Krakowie z 13.08.2013r. Il AKa 80/13, KZS 2013/9, poz. 77), zachowanie przed popełnieniem przestępstwa, a także pobudki, motywy oraz tło zdarzenia. Uzewnętrznione przejawy zachowania sprawcy pozwalają bowiem wnioskować o jego zamiarze (wyrok SA w Łodzi z 4.06.2013r. II AKa 88/13. LEX nr 1331049). Pogląd ten ma ewidentne przełożenie na grunt niniejszej sprawy. Co prawda oskarżony uderzał A. H. (1) pięścią niemniej jednak dokonał tego wielokrotnie w newralgiczny dla zdrowia i życia człowieka obszar czyli w głowę.

Oskarżony od lat wykazywał przewagę fizyczną i emocjonalną nad A. H. (1), która biorąc pod uwagę jej ograniczenia umysłowe, nie potrafiła należycie ocenić tychże jego zachowania. Oskarżony jest negatywnie oceniany zarówno wśród społeczności lokalnej jak i członków swojej rodziny, co wyrażał choćby w swoim stosunku do porządku prawnego ale także i innych ludzi. Pokrzywdzona była przez niego wykorzystywana, gdyż poprzez pozostawanie z nią w związku dawało mu możliwość zaspokojenia potrzeb bytowych. Podkreślenia także wymaga, iż zgodnie z orzecznictwem „Pozostawienie ciężko pobitej ofiary bez najmniejszej próby udzielenia jej pomocy może być również elementem godzenia się na śmierć pokrzywdzonego”. (wyrok SA w Krakowie z 1.03.2016r. II AKa 202/15. LEX nr 2044318, wyrok SN z 18.11.1980 r.. III KR 351/80. OSNKW 1981/6, poz. 31). Oskarżony w zaistniałych okolicznościach i przy takim sposobie działania z pewnością swym zamieram obejmował skutek w postaci śmierci pokrzywdzonej. Mimo, iż pobił dotkliwie pokrzywdzoną, to nie udzielił jej żadnej pomocy. W niniejszej sprawie to, iż ciężko pobita A. H. (1) została pozostawiona na miejscu zdarzenia przez oskarżonego i tam ostatecznie doszło do jej zgonu, wskazuje jednoznacznie - pomimo werbalnego zaprzeczenia - na istnienie po stronie oskarżonego zamiaru ewentualnego pozbawienia życia A. H. (1).

Skutek przestępnego zachowania sprawcy został ustalony na podstawie konkretnych dowodów i faktów, które udowodniły jego sprawstwo i winę, kwalifikując jego zachowanie jako czyn z art. 148 § 1 k.k. – czyli zabójstwo A. H. (1) w zamiarze ewentualnym.

Z ustaleń poczynionych w toku postępowania wynika, iż poziom rozwoju emocjonalnego i intelektualnego oskarżonego nie odbiega od stopnia rozwoju przeciętnej osoby. Biegli specjaliści z dziedziny psychiatrii nie znaleźli przesłanek do kwestionowania poczytalności R. G. (1) w stosunku do przypisanego mu czynów zabronionego. Zebrane w sprawie dowody wskazują, że oskarżony jako dojrzały i w pełni poczytalny w chwili dokonania czynu mężczyzna, jest zdolny do przypisania mu winy. R. G. (1) nie znajdował się w żadnej nadzwyczajnej sytuacji motywacyjnej, która zniewalałaby go do podjęcia działania sprzecznego z normą prawną. W tym stanie rzeczy należało uznać, że rozpoznawalność znaczenia czynu i możność kierowania swoim postępowaniem, a także społeczna dezaprobata były mu znane w chwili podjęcia decyzji o działaniu i w trakcie jego wykonywania.

☐

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. G. (1)

I.

1.

Sąd ocenił, że wniosek oskarżyciela publicznego o wymierzenie oskarżonemu kary 25 lat pozbawienia wolności nie zasługuje na uwzględnienie i kara w tej wysokości będzie karą zbyt surową i nieadekwatną do wszystkich okoliczności sprawy. Przy wymiarze oskarżonemu kary Sąd miał na uwadze, że czyn ten był nacechowany bardzo wysokim stopniem społecznej szkodliwości oraz charakteryzował się bardzo wysokim stopniem winy. Oskarżony jest osoba zdemoralizowaną. Sąd miał na uwadze to, że czyn został popełniony pod wpływem alkoholu, poprzedzała go wcześniejsza kłótnia, której następstwem było wyzwolenie niekontrolowanej agresji ze strony oskarżonego. O istotnym natężeniu złej woli oskarżonego świadczy jego zachowanie bezpośrednio po czynie, brak udzielenia pomocy pokrzywdzonej w wyniku doznanych obrażeń. Zamiar oskarżonego nie był wprawdzie zaplanowany, to jednak należy przyjąć, iż oskarżony przewidywał taki skutek i godził się na to, że dane znamiona mogą wystąpić. Te okoliczności ocenione łącznie świadczą o wysokim stopniu społecznej szkodliwości czynu i winy. Oskarżony mimo dość młodego wieku był uprzednio wielokrotnie karany, odpowiadał już z w warunkach recydywy podstawowej i wielokrotnej. Orzekane kary nie przyniosły oczekiwanych rezultatów resocjalizacyjnych, skoro ponownie oskarżony popełnił przestępstwo. Wymierzając karę sąd miał na jednak na uwadze postawę oskarżonego, który przyznał się do zarzucanego mu czynu. Sąd zdecydował o wymierzeniu oskarżonemu kary 15 lat pozbawienia wolności. Sąd uznał, że wobec oskarżonego nie zachodzi potrzeba orzeczenia kary surowszej, w tym kary eliminacyjnej włącznie, a o taką (25 lat pozbawienia wolności) wnioskował prokurator.Orzeczona kara zrealizuje indywidualne cele resocjalizacyjne i jednocześnie cele o charakterze prewencji ogólnej.

R. G. (1)

II

1,

Na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec oskarżonego tytułem zadośćuczynienia, obowiązek zapłaty na rzecz sióstr pokrzywdzonej kwoty po 50 tysięcy złotych. Utrata rodzeństwa jest z pewnością nie do przecenienia. W każdej sytuacji w której istnieją normalne więzi rodzinne pomiędzy najbliższymi członkami rodziny utrata takiej osoby ma szczególne znaczenie. Stąd też oceniono, że kwota po 50 tysięcy złotych będzie kwotą adekwatną do krzywdy wyrządzonej przestępstwem.

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. G. (1)

III

1,

Zaliczono oskarżonemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w niniejszej sprawie.

1.6. inne zagadnieniA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosowa ł określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV, V

W postępowaniu przygotowawczym i sądowym oskarżony korzystał z pomocy obrońcy z urzędu. Obrońca złożył wniosek o zapłatę poniesionych kosztów obrony, które nie zostały opłacone.

Na zasądzoną kwotę składa się kwota 1800 złotych i kwota 360 złotych za udział w rozprawach. Kwota ta zawiera podatek od towarów i usług. Stawki wynagrodzenia ustalono na podstawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. poz. 1800 ze zm.), mając na uwadze orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego.

Biorąc pod uwagę to, że oskarżony nie posiada majątku i jest pozbawiony wolności, a także wymiar orzeczonej kary, Sąd zwolnił oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

1.1PodpiS

Sławomir Papierzański Elżbieta Jeżak - Juszko