Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 102/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1. 

K. P.

w d czyn I z aktu oskarżenia

K. P.

czyn II z aktu oskarżenia

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony K. P., po opuszczeniu zakładu karnego w dniu 15 kwietnia 2023r. związał się z O. K.. Wspólnym znajomym obojga wymienionych był P. K.. W dniu 18 czerwca 2024r., kiedy K. P. rozmawiał ze swoją dziewczyną przez telefon, usłyszał w tle męski głos, a ponieważ był o nią zazdrosny, udał się do miejsca, gdzie miała ona przebywać, tj. w bloku przy Placu (...) w J.. Podejrzany wszedł do wnętrza budynku, gdzie czekał na O. K. w pobliżu windy. Gdy ta wyszła z windy oskarżony natychmiast do niej doskoczył, a w czasie kłótni, która się wywiązała zadawała jej uderzenia w twarz, przytrzymywał za ręce i szyję, szarpał oraz opluł.

Kiedy para opuściła budynek, po chwili z budynku wyszedł P. K.. Widząc to, K. P. nabrał podejrzeń, że to właśnie z nim przebywała O. K., wobec czego podszedł do niego, by „wyjaśnić sytuację”. Pomiędzy mężczyznami wywiązała się kłótnia, podczas której oskarżony ugodził P. K. w prawe ramię nożem o długości ostrza 8 cm i szerokości w najszerszym miejscu 2,4 cm. Pokrzywdzony po otrzymaniu ciosu uciekł, prosząc nieznaną kobietę o przewiezienie do szpitala, a K. P. nie gonił go, lecz oddalił się z miejsca zdarzenia wraz z O. K..

Na skutek dźgnięcia nożem P. K. odniósł obrażenia ciała w postaci rany kłutej ramienia prawego, powodującej rozległe uszkodzenia tętnicy głębokiej ramienia prawego oraz jej bocznic i rozległe uszkodzenie mięśnia dwugłowego ramienia prawego, które stanowiły ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu.

wyjaśnienia K. P.

zeznania świadka P. K.

częściowo zeznania świadka O. K.

protokół oględzin osoby

protokół oględzin miejsca zdarzenia

opinia sądowo - lekarska

protokoły oględzin monitoringu

protokół oględzin noża

materiał poglądowy

dane telekomunikacyjne

k. 68-69, 158

k. 4-5, 48, 70

k. 46-47, 158v.-159

k. 9-10

k.11-12

k.22

k. 26-39

k.56-57

k. 61-62

k. 96-105

K. P. był wcześniej wielokrotnie karany sądownie, w tym za przestępstwa z użyciem przemocy, w związku z czym był skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 25 listopada 2019r. w sprawie sygn. akt III K 72/19, częściowo zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 25 czerwca 2020r. sygn. akt II AKa 56/20, na karę łączną 4 lat pozbawienia wolności za czyn z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 276 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., za który wymierzono mu karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 280 § 1 k.k. w zw. Z art. 64 § 1 k.k., za który wymierzono mu karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz za czyn z art. 190 § 1 k.k., za który wymierzono mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 16 kwietnia 2019 roku do 15 kwietnia 2023 roku.

K. P. jest osobą uzależnioną od środków psychoaktywnych. W chwili popełnienia zarzucanych mu czynów był pod ich wpływem, jednakże nie był to pierwszy raz w jego życiu, zatem swe zachowanie mógł on przewidzieć (przepis art. 31 § 3 k.k ma w jego przypadku zastosowanie)

Ponieważ od kilku lat oskarżony nie przebywał w miejscu swego zamieszkania, kuratorowi nie udało się wykonać miarodajnej opinii środowiskowej.

dane o karalności

odpisy wyroków

opinia sądowo - psychiatryczna

kwestionariusz wywiadu środowiskowego

k. 40-41

k. 78-90

k. 138-143

k. 90

Pokrzywdzony P. K., z inicjatywy K. P., pojednali się już w toku śledztwa, po tym jak oskarżony przeprosił pokrzywdzonego. W toku postępowania przed sądem oskarżony przedłożył potwierdzone na piśmie pojednanie z P. K.. Choć ani P. K., ani pokrzywdzona O. K. nie zgłaszali roszczeń finansowych wobec oskarżonego, oskarżony godził się z takim obowiązkiem, w przypadku jego zgłoszenia przez prokuratora.

zeznania P. K.

dokument pojednania

k. 4-5, 48, 70

k.130

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Ad. czyn 1-2

wyjaśnienia K. P.

zeznania świadka P. K.

częściowo zeznania świadka O. K.

Wyjaśnienia oskarżonego, oceniane przez pryzmat wyrażonej skruchy, przeprosin skierowanych wobec pokrzywdzonych i pojednania się z P. K., a złożone zarówno w śledztwie, jak i na rozprawie przed sądem ocenić należy jako w pełni wiarygodne. Wprawdzie oskarżony wyjaśnił, że nie chciał zrobić krzywdy P. K., to jednak wbijając nóż w prawe ramię pokrzywdzonego musiał godzić się na to, że spowoduje u pokrzywdzonego obrażenia ciała, skutkujące uszczerbkiem na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu. Wyjaśnienia w tym zakresie uznano przejaw przyjętej linii obrony, mającej na celu umniejszenie swej odpowiedzialności za skutki swego działania. Relacja przedstawiana przez oskarżonego koresponduje przy tym z z zeznaniami pokrzywdzonych.

Zeznaniom pokrzywdzonego P. K. sąd dał wiarę w całości. Znajdują one potwierdzenie w dokumentacji lekarskiej, protokole oględzin miejsca zdarzenia, jak też protokole oględzin zabezpieczonego noża. Korespondują również z wyjaśnieniami oskarżonego. Zeznania pokrzywdzonej O. K. złożone w toku śledztwa noszą przymiot wiarygodności, gdyż opisany tam przebieg zdarzenia z jej udziałem zarejestrowany został na kamerze z monitoringu. Jej relacja z postępowania przygotowawczego pokrywa się również wyjaśnieniami oskarżonego. Podczas rozprawy O. K. zaprzeczała niektórym zachowaniom oskarżonego, naruszającym jej nietykalność, jednakże tę próbę ekskulpowania oskarżonego sąd uznał za nie zasługujący na wiarę przejaw umniejszenia jego roli w dokonanym na jej szkodę przestępstwie z uwagi na łączącą ich wcześniej relację.

Zeznania świadka R. G. nie były na tyle istotne, by poddawać je szczególnej ocenie, gdyż świadek ten nie był bezpośrednim świadkiem działań oskarżonego.

Ad. czyn 1-2

Opinia sądowo – lekarska, opinia psychiatryczna karta karna, odpisy wyroków, wywiad środowiskowy, protokoły oględzin miejsca zdarzenia i noża, protokoły oględzin monitoringu oraz pozostałe dokumenty znajdujące się w aktach sprawy

Autentyczność pozostałych dokumentów, zgromadzonych w toku śledztwa nie nasuwa jakichkolwiek zastrzeżeń. Zostały one sporządzone przez uprawnione do tego organy i podmioty, a ich treść nie była kwestionowana w toku postępowania przed sądem. Ich wiarygodność nie budzi wątpliwości, brak podstaw do kwestionowania ich treści. Powyższe uwagi odnieść należy również do treści opinii sądowo – lekarskiej, jak i do opinii psychiatrycznej, sporządzonej w toku postępowania jurysdykcyjnego.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Ad. czyn 2

częściowo zeznania O. K.

Zeznania świadka O. K. złożone podczas rozprawy uznane zostały za częściowo niewiarygodne, jako sprzeczne z relacją oskarżonego i zapisem monitoringu.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I, II

K. P.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Ad. czyn z pkt I

W realiach niniejszej sprawy nie ulega wątpliwości, że oskarżony K. P. w dniu 18 czerwca 2023r., w J., poprzez zadanie ciosu nożem w prawe ramię (...) spowodował u niego obrażenia ciała w postaci rany kłutej ramienia prawego, powodującej rozległe uszkodzenia tętnicy głębokiej ramienia prawego oraz jej bocznic i rozległe uszkodzenia mięśnia dwugłowego ramienia prawego, które stanowiły ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu. Kwalifikacja prawna zaproponowana przez oskarżyciela publicznego jest trafna i nie powinna budzić zastrzeżeń.

Umiejscowienie zadanego ciosu nożem świadczy czy o tym, że oskarżony obejmował świadomością możliwość spowodowania swoim zachowaniem ciężkiego uszczerbku na zdrowiu pokrzywdzonego i na nastąpienie takiego skutku się godził. Postać ciężkiego uszkodzenia ciała nie musi być sprecyzowana w świadomości sprawcy. Objęcie zamiarem spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu przyjąć może postać zamiaru ogólnego i w tej sprawie taki zamiar należało oskarżonemu przypisać. Obrażenia, które spowodował oskarżony, w normalnym przebiegu zdarzenia mogły prowadzić nawet do śmierci ofiary. Każdy dysponujący przeciętnym zasobem wiedzy i doświadczenia życiowego człowiek, zdaje sobie bowiem sprawę z tego, że zadawanie drugiej osobie silnego uderzeń w tak ważne dla zdrowia i podatne na urazy części ciała, jakim jest np. ramię, gdzie biegną przebiegają ważne naczynia krwionośne, może spowodować nawet śmierć tej osoby, w przypadku nieudzielenia jaj pomocy lekarskiej. Czynu tego oskarżony dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, co skutkowało zakwalifikowaniem go z art. 156 § 1 pkt 2 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. Uprzednia karalność oraz okresy pobytów w zakładach karnych, skutkujące przyjęciem tzw. recydywy wielokrotnej, wskazane zostały w stanie faktycznym. Poprzednie przestępstwa, za które oskarżony był skazany stanowią przestępstwa podobne z uwagi na naruszone dobro, w które godziły.

Ad. czyn z pkt II

Również w dniu 18 czerwca 2023r., oskarżony naruszył nietykalność cielesną O. K., w ten sposób, iż szarpał ją za szyję, uderzał ręką w twarz, przytrzymywał za ręce i opluł.

Zachowanie to wyczerpało ustawowe znamiona przestępstwa z art. 217 § 1 k.k. Działał przy tym w pełni świadomie. Czynu tego oskarżony dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, co skutkowało zakwalifikowaniem w zw. z art. 64 § 1 k.k. Uprzednia karalność oraz okresy pobytów w zakładach karnych, skutkujące przyjęciem tzw. recydywy podstawowej, wskazane zostały w stanie faktycznym. Poprzednie przestępstwa, za które oskarżony był skazany stanowią przestępstwa podobne z uwagi na naruszone dobro, w które godziły

Wina oskarżonego w zakresie przypisanych mu czynów nie budzi żadnych wątpliwości. Zebrane w sprawie dowody wskazują, że oskarżony, jako osoba dojrzała i w pełni świadoma skutków swoich zachowań, działał umyślnie i zamiarem bezpośrednim w odniesieniu do każdego z przypisanych mu przestępstw. Społeczna dezaprobata przypisanych mu działań były mu znane w chwili podjęcia decyzji o działaniu i w trakcie jego wykonywania już choćby z uwagi na fakt jego uprzedniej karalności.

☐

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. P.

I. – II.

I. – II.

Przy orzeczeniu kar jednostkowych oraz przy wymiarze kary łącznej Sąd miał na względzie:

Okoliczności obciążające stanowią:

Naruszenie najważniejszych z dóbr chronionych prawem, jakim są zdrowie i życie ludzkie. Oskarżony działał przy tym pod wpływem środków odurzających, które nie pozostały bez wpływu ma brak krytycyzmu wobec podjętych zachowań.

Oskarżony mimo relatywnie młodego wieku był uprzednio wielokrotnie karany, odpowiadał w warunkach recydywy. Orzekane kary nie przyniosły oczekiwanych rezultatów resocjalizacyjnych, skoro ponownie oskarżony dopuścił się przestępstw.

Okoliczność łagodzącą stanowi jedynie wyrażona skrucha i przyznanie się do winy.

Kary za poszczególne, przypisane oskarżonemu przestępstwa odpowiadają stopniowi społecznej szkodliwości i winy oraz uwzględniają cele zapobiegawcze i wychowawcze wobec oskarżonego, a także potrzebę kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Wymiar kary z nadzwyczajnym złagodzeniem za czyn I podyktowany był przyjęciem pojednania się pokrzywdzonego P. k. ze sprawcą w rozumieniu przepisu art. 60 § 2 pkt 1 k.k.

K. P.

III.

III.

Zważywszy na zbieżność czasową pomiędzy popełnionymi przestępstwami uwzględniając ich charakter, rodzaj i wymiar kar jednostkowych zastosowano zasadę zbliżoną do pełnej absorpcji.

K. P.

IV. (dotyczy czynów I, II)

IV.

Zaliczenie na poczet wymierzonej kary okresu zatrzymania oskarżonego znajduje oparcie w przepisie art. 63 § 1 k.k.

K. P.

VI. i VII. (dotyczy czynów I, II)

VI. i VII.

Realizując warunki pojednania się pokrzywdzonych ze sprawcą, na podstawie art. 46 § 1 k.k. zasądzono od oskarżonego na rzecz O. K. i P. K. kwoty – odpowiednio: 500 zł i 2000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, jako adekwatnej do stopnia doznanych krzywd fizycznych i psychicznych.

K. P.

V. (dotyczy czynu I)

V.

przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodu rzeczowego w postaci noża rzeczono w oparciu o przepis art. 44§ 2 k.k.

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VIII. i IX.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolniono oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, przyjmując, iż nie posiada on niezbędnych środków na ich pokrycie.

O kosztach nieopłaconej obrony z urzędu oskarżonego orzeczono na podstawie przepisu art. 29 ust.1 Ustawy Prawo o adwokaturze.

1Podpis

Sławomir Papierzański