Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 64/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1. 

P. S.

Czyn przypisany oskarżonemu: w nocy z 18 na 19 sierpnia 2018 r. w B. woj. (...) zadał P. T. (1) szereg uderzeń ręką i nogą w głowę, powodując u niego obrażenia ciała w postaci patologicznej ruchomości rusztowania kostnego nosa stanowiącego złamanie, obrażeń powłok miękkich głowy w postaci wylewów krwawych w obrębie skóry głowy, stanowiących naruszenie czynności narządów ciała pokrzywdzonego na okres powyżej 7 dni.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  W nocy z 18 na 19 sierpnia 2018 r. pokrzywdzony P. T. (1) spożywał alkohol ze swoją konkubiną A. K. i przypadkowo napotkanymi osobami m.in. P. S., jego konkubiną M. T.. W/w spożywali alkohol idąc w kierunku stacji paliw CircleK oraz na zewnątrz przy stacji paliw w B..

Wyjaśnienia oskarżonego P. T. (1)

Zeznania świadka M. Ś.

Zeznania świadka K. P.

Zeznania świadka Z. B.

Zeznania świadka A. T. (2)

Zeznania świadka J. S.

Zeznania świadka M. T.

Zeznania świadka A. K.

k. 399-400, 413v., 500v.-501

k. 22v.-23v., 501-502

k.101-102, 503-503v.

k. 115-116, 513v.-514

k. 124v.-125, 514-514v.,

k. 120-121, 515

k. 28v., 543v-544

k. 135-139

2.  W trakcie wspólnego spożywania alkoholu około północy pomiędzy oskarżonym P. S. a pokrzywdzonym P. T. (1) doszło do kłótni, która następnie przerodziła się w szarpaninę między nimi. Obaj mężczyźni będąc pod wpływem alkoholu zaczęli się siłować, obejmując się upadli na asfalt. Po tym upadku pokrzywdzony P. T. (1) podniósł się i ponownie upadł na twarde podłoże, na ulicę. Podniósł się także oskarżony P. S., który uderzył leżącego na ulicy pokrzywdzonego kilkukrotnie, nie mniej niż pięciokrotnie pięścią w głowę, kopnął go w okolice tułowia oraz dwukrotnie obutą stopą w głowę. Gdy na miejsce wezwano pogotowie ratunkowe, pokrzywdzony P. T. (1) był komunikatywny, agresywny słownie wobec personelu medycznego, nie chciał poddać się badaniom w karetce i odmówił zgody na udzielenie pomocy medycznej. Pokrzywdzony upadł na pośladki; nie uderzył się wówczas w głowę. O własnych siłach wyszedł następnie z karetki. Gdy znajdował się przy karetce pogotowia, a także przy przybyłym w między czasie patrolu policji, idąc zatoczył się i przewrócił na plecy uderzając mocno głową o twarde podłoże, o asfalt. Wtedy przez chwilę był zamroczony; został umieszczony przez personel medyczny pogotowia na noszach, wniesiony do karetki i odwieziony do szpitala. W szpitalu pokrzywdzony odmówił badaniom lekarskim i oddalił się przed zakończeniem diagnostyki.

Wyjaśnienia oskarżonego P. T. (1)

Zeznania świadka M. Ś.

Zeznania świadka K. P.

Zeznania świadka A. T. (2)

Zeznania świadka J. S.

Zeznania świadka B. S.

Zeznania świadka A. K.

Nagranie z monitoringu

Protokół oględzin monitoringu

protokół oględzin osoby

k. 399-400, 413v., 500v.-501

k. 22v.-23v., 501-502

k.101-102, 503-503v.

k.124v.-125, 514-514v.,

k. 120-121, 515

k. 60-61,107,532v-533

k. 135-139

k. 51

k. 46-50

k.34-35,40

3.  Następnego dnia pokrzywdzony nie zdradzał żadnych objawów bólowych, nie uskarżał się na żadne dolegliwości, poruszał się bez trudu o własnych siłach. W dniu 20 sierpnia 2018 r. zaczął uskarżać się na bóle żołądka, głowy, światłowstręt, miał drgawki całego ciała, co powtórzyło się następnego dnia, kiedy to pokrzywdzony stracił przytomność i karetka pogotowia przywiozła pokrzywdzonego na (...) w B.. Po przeprowadzonych badaniach, w tym wykonaniu tomografii komputerowej głowy u pokrzywdzonego stwierdzono rozległy ostry krwiak podtwardówkowy po stronie prawej półkuli mózgu z efektem masy oraz stłuczenie mózgu. P. T. (1) został zakwalifikowany do leczenia operacyjnego i po przewiezieniu do szpitala w L. był operowany, a po operacji utrzymywano pokrzywdzonego w śpiączce farmakologicznej. W dniu 25 sierpnia 2018 r. wobec braku odruchów pnia mózgu powzięto przypuszczenie o śmierci mózgu, co ostatecznie stwierdzono 28 sierpnia 2018 r.

Zeznania świadka A. K.

Zeznania świadka S. M.

Dokumentacja medyczna z leczenia pokrzywdzonego P. T. (1)

opinia sądowo – lekarska UM

k. 135-139

k.92-93,533v.-534

k.43,76,141-331,

k. 545-546v.

4.  U pokrzywdzonego P. T. (1) stwierdzono powstanie za życia krwiaka podtwardówkowego prawej półkuli mózgu, licznych ognisk stłuczenia mózgu powodujących tzw. efekt masy z następowym masywnym obrzękiem mózgu, wgłębieniem pod sierp mózgu. Obrażenia te stanowią chorobę realnie zagrażającą życiu, w następstwie których P. T. (1) zmarł w dniu 28 sierpnia 2018 r.

Dokumentacja medyczna z leczenia pokrzywdzonego P. T. (1)

Opinia sądowo-lekarska patomorfologa R. P.

Opinia sądowo -lekarska UM

Protokół posekcyjny

k.43,76,141-331,

k.66-67

k.362-381, k.545-546v.

k.340-344

5.  Oskarżony P. S. swym działaniem spowodował u pokrzywdzonego obrażenia ciała w postaci patologicznej ruchomości rusztowania kostnego nosa stanowiącego złamanie, obrażeń powłok miękkich głowy w postaci wylewów krwawych w obrębie skóry głowy stanowiących naruszenie czynności narządów ciała pokrzywdzonego na okres powyżej siedmiu dni

Protokół posekcyjny

Opinia sądowo-lekarska UM

k.340-344

k.362-381, k.545-546v.

6.  Zanim doszło do fizycznego starcia pomiędzy oskarżonym a pokrzywdzonym, pokrzywdzony P. T. (1) kilka dni wcześniej spadł ze schodów w efekcie czego doznał rozcięcia skóry nad łukiem brwiowym. Nie doznał innych obrażeń.

Zeznania świadka A. K.

k. 135-139

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1. 

P. S.

Czyn zarzucany oskarżonemu: w nocy z 18 na 19 sierpnia 2018 r. w B. woj. (...) zadał P. T. (1) szereg uderzeń ręką i nogą w głowę, powodując u niego obrażenia ciała w postaci krwiaka podtwardówkowego prawej półkuli mózgu, licznych ognisk stłuczenia mózgu powodujących tzw. efekt masy z następowym masywnym obrzękiem mózgu, wgłębieniem pod sierp mózgu, stanowiących chorobę realnie zagrażającą życiu, w następstwie czego P. T. (1) w dniu 28 sierpnia 2018 r. zmarł.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.  Oskarżony P. S. spowodował swym działaniem u pokrzywdzonego P. T. (1) obrażenia ciała w postaci krwiaka podtwardówkowego prawej półkuli mózgu, licznych ognisk stłuczenia mózgu powodujących tzw. efekt masy z następowym masywnym obrzękiem mózgu, wgłębieniem pod sierp mózgu, stanowiących chorobę realnie zagrażającą życiu, w następstwie czego P. T. (1) w dniu 28 sierpnia 2018 r. zmarł

Opinia sądowo-lekarska patomorfologa R. P.

Opinia sądowo -lekarska UM

k.66-67

k.362-381, k.545-546v

OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1. 

Wyjaśnienia oskarżonego P. T. (1)

Zeznania świadków: M. Ś., K. P., Z. B., A. T. (2), J. S., M. T., A. K.

Zarówno z wyjaśnień oskarżonego P. T. (1), jak i zeznań świadków jednoznacznie wynika, że nocy z 18 na 19 sierpnia 2018 r. pokrzywdzony spożywał alkohol ze swoją konkubiną A. K. i przypadkowo napotkanymi osobami, wśród których był oskarżony P. S. i jego konkubina M. T.. Relacja zarówno oskarżonego, jak i świadków jest spójna i konsekwentna, nie ma przy tym dowodów przeciwnych, które te relacje by podważały. Stąd dowody te zostały uznane za wiarygodne.

Wyjaśnienia oskarżonego P. T. (1)

Zeznania świadków: M. Ś., K. P., A. T. (2), J. S., B. S., A. K.

Protokół oględzin monitoringu, nagranie z monitoringu, protokół oględzin osoby

Z dowodów tych jednoznacznie wynika, że podczas wspólnego spożywania alkoholu pomiędzy oskarżonym a pokrzywdzonym doszło najpierw do kłótni, a następnie szarpaniny, po czym oskarżony uderzył pokrzywdzonego z pieści w głowę i dwukrotnie kopnął obutą stopą w głowę. Zeznają o tym zarówno naoczni świadkowie, a uczestnicy tego spotkania oraz świadkowie ze słyszenia; potwierdził to oskarżony; powyższe wynika przy tym z dowodów obiektywnych, jakimi są nagrania z monitoringu i protokół oględzin monitoringu. Wprawdzie osoby pijące razem alkohol nie wskazywały dokładnie na przebieg tego zdarzenia, to jednak mając na uwadze ich oświadczenia o ilości wypitego alkoholu, uznać należy, że ich relacja jest szczera, choć, co oczywiste, nie w pełni odzwierciedla to, co wydarzyło się pomiędzy oskarżonym i pokrzywdzonym. Postrzeganie rzeczywistości z pewnością bowiem zaburzył wypity w dużych ilościach alkohol. Podobnie ocenić należało zeznania pracowników stacji paliw, którzy zdarzenie to widzieli tylko fragmentarycznie i poprzez monitoring, zajęci swymi obowiązkami. Także i oni nie byli w stanie dokładnie i w szczegółach opisać jego przebiegu, co nie przekreśla w żadnym razie oceny tych zeznań jako wiarygodne źródło dowodowe. Dla ustalenia przebiegu zdarzenia ważnym dowodem był natomiast, obok zeznań świadków i wyjaśnień oskarżonego, dowód z nagrania z monitoringu. Bezsprzeczne też jest, że w obecności pracowników stacji paliw M. Ś. i K. P., policjanta B. S., ratownika medycznego I. S. pokrzywdzony po tym, jak wysiadł z karetki, po przejściu kilku kroków stracił równowagę i przewrócił się na plecy uderzając mocno tyłem głowy o asfalt. Pokrzywdzony przewrócił się też wcześniej, na co wskazał w swych zeznaniach świadek B. S., choć wtedy upadek ten był amortyzowany i nie doszło do uderzenia głową o podłoże. Dowody te wzajemnie się uzupełnią, a przy tym nie są ze sobą sprzeczne, nie wykluczają się wzajemnie, przeciwnie, tworzą pełny obraz przebiegu zdarzenia. O tym, że nie tylko oskarżony był w trakcie zajścia agresywny, ale także pokrzywdzony przejawiał zachowania agresywne świadczy nie tylko nagranie z monitoringu, ale też obrażenia ciała oskarżonego utrwalone dokumentacją zdjęciową i protokołem oględzin. Niewątpliwe jednak z dowodów tych bezsprzecznie wynika, że stroną zdecydowanie bardziej aktywną, agresywną fizycznie i zarazem mającą przewagę nad pokrzywdzonym był oskarżony.

Zeznania świadków: A. K., S. M., dokumentacja medyczna z leczenia pokrzywdzonego P. T. (1), opinia sądowo – lekarska UM

Z zeznań konkubiny pokrzywdzonego A. K. jednoznacznie wynika, jakie objawy chorobowe zdradzał pokrzywdzony po zdarzeniu. Świadek A. K. te same okoliczności odnośnie stanu zdrowia P. T. (1) po zdarzeniu, objawy chorobowe, podła policjantowi S. M.. Korespondują one z obrażeniami ciała, jakich doznał pokrzywdzony opisanymi w dokumentacji medycznej, jako typowe reakcje organizmu dla tego rodzaju obrażeń. Biegli z UM jako specjaliści z zakresu medycyny jednoznacznie się w tym zakresie wypowiedzieli, a mając na uwadze ich wiedzę i doświadczanie zawodowe, brak jest jakichkolwiek powodów, by w tej części ich opinię kwestionować.

4-5

Dokumentacja medyczna z leczenia pokrzywdzonego P. T. (1)

Opinia sądowo-lekarska patomorfologa R. P.

Opinia sądowo -lekarska UM

Protokół posekcyjny

Dokumentacja medyczna z leczenia pokrzywdzonego i protokół posekcyjny to dokumenty sporządzone przez uprawnione i wyspecjalizowane w tym kierunku podmioty, zawierające dane obiektywnie weryfikowalne. Ich treść nie była kwestionowana w procesie. Przeprowadzona przez biegłego sekcja zwłok oraz opracowana w oparciu o nią opinia z UM pisemna i ustna jest pełna, jasna oraz wewnętrznie niesprzeczna; zarówno sekcja zwłok jak też opinie sądowo – lekarskie sporządzone zostały w sposób profesjonalny oraz naukowo i logicznie uzasadniony. Dokonane przez biegłych medyków oceny oraz wyprowadzone wnioski są zgodne z doświadczeniem życiowym oraz wskazaniami wiedzy, jak również uzasadnione w świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego; Biegli w swej opinii wskazali konsekwentnie, że urazy spowodowane działaniem oskarżonego i m.in. upadkami pokrzywdzonego bez udziału osób trzecich nakładają się. Tym samym nie sposób przypisać wszystkich urazów powstałych za życia u pokrzywdzonego jako spowodowane przez oskarżonego. Ciężkie urazy głowy stanowiące, jak podali biegli, chorobę realnie zagrażającą życiu, a skutkujące śmiercią pokrzywdzonego mogły nie być skutkiem działania oskarżonego. Jedynie prawdopodobnym jest, że tak się stało, lecz nie można tego stanowczo, kategorycznie, a nawet z prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością stwierdzić. Stąd wywołanie tych urazów nie przypisano oskarżonemu, a tylko te, na które wskazali biegli w ustnej opinii, które z pewnością powstałyby i powstały w efekcie działania oskarżonego, zadawania uderzeń pięścią w głowę i kopanie w głowę. Opina medyków z UM, jest co do zasady spójna ze wstępną opinią biegłego patomorfologa R. P., choć biegły nie dysponował wówczas pełnym materiałem dowodowym w przeciwieństwie do biegłych z UM. Wskazał on jednak, że obrażenia stanowiące chorobę realnie zagrażającą życiu mogły z dużym prawdopodobieństwem powstać w wyniku upadku, uderzania częścią potyliczną o twarde podłoże. Okoliczności tej nie wykluczyli biegli z UM, choć posługując się określeniem prawdopodobieństwa wskazali jednak odmiennie, że jest ono większe jeśli chodzi o działanie oskarżonego. Jakkolwiek, prawdopodobieństwo ich powstania nie jest wystarczające do przypisania ich spowodowania działaniem oskarżonego.

6.

Zeznania świadka A. K.

Brak jest dowodów przeciwnych, które podważyłyby zeznania świadka dotyczące kwestii upadku pokrzywdzonego ze schodów i powstałych w efekcie tego obrażeń. Z pewnością świadek, konkubina pokrzywdzonego, skoro zauważyła na twarzy P. T. (1) po tym zdarzeniu rozcięcie na czole, z pewnością zauważyłaby też złamanie nosa objawiające się na początku krwawieniem ale też utrzymującą się opuchliną połączoną z odczuciem bólu i braku drożności.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.3.  pkt 1

Opinie sądowo –lekarskie patomorfologa R. P. i UM.

W zakresie czynienia ustaleń co do samego faktu powstania u pokrzywdzonego obrażeń stanowiących chorobę realnie zagrażającą życiu, opinie te nie są kwestionowane. Z ich treści nie sposób natomiast wyprowadzić kategorycznego wniosku, że zaistnienie tych obrażeń należy wiązać z działaniem oskarżonego. (ocena opinii w pk 1.1.4-5)

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.5.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

I

P. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżony P. S. uderzając pokrzywdzonego kilkukrotnie pięścią i obutą stopą w głowę spowodował u pokrzywdzonego obrażenia ciała w postaci patologicznej ruchomości rusztowania kostnego nosa stanowiącego złamanie, obrażeń powłok miękkich głowy w postaci wylewów krwawych w obrębie skóry głowy, które stanowiły naruszenie czynności narządów ciała pokrzywdzonego na okres powyżej siedmiu dni. Zachowanie oskarżonego pozostaje w związku przyczynowym i normatywnym z powstałym skutkiem obiektywnie naruszając wynikającą z wiedzy i doświadczenia życiowego regułę postępowania z dobrem prawnym, jakim jest zdrowie człowieka. Zadając ciosy w głowę oskarżony spowodował niebezpieczeństwo dla zdrowia pokrzywdzonego powodując skutek w postaci naruszenia czynności narządów ciała pokrzywdzonego. Oskarżony działał umyślnie w zamiarze bezpośrednim. Zadając uderzenia w głowę pięścią i nogą chciał spowodować u pokrzywdzonego uszczerbek na zdrowiu, który nie będzie lekki. Wyczerpał swym zachowaniem znamiona czynu z art. 157 § 1 k.k.

Brak jest natomiast możliwości jednoznacznego, kategorycznego przypisania oskarżonemu skutku w postaci choroby realnie zagrażającej życiu pokrzywdzonego, do którego to wniosku prowadziły opinie biegłych: wstępna patomorfologa R. P. i lekarzy z UM – pisemna i złożona na rozprawie, co w efekcie doprowadziło do zmiany opisu czynu przypisanego oskarżonemu wyrokiem i jego kwalifikacji prawnej. Z opinii, w szczególności medyków z UM, którzy dysponowali pełnym materiałem dowodnym przy jej wydaniu, kategorycznie wynika, że w zaistniałych okolicznościach sprawy, przy uwzględnieniu zarówno ciosów w głowę zadawanych przez oskarżonego ale także upadków pokrzywdzonego na twarde podłoże, w tym bez wątpienia jeden raz do tyłu, na plecy, z towarzyszącym upadkowi (bez amortyzacji) silnym uderzeniem w głowę o asfalt, nie sposób kategorycznie ustalić, w jakich okolicznościach powstały obrażenia głowy stanowiące chorobę realnie zagrażającą życiu. Biegli lekarze wskazali jedynie na prawdopodobieństwo ich powstania skutkiem działania oskarżonego, oceniając owo prawdopodobieństwo jako „przeważające” (k. 380), jako „prawdopodobieństwo wysokie” (k. 546). Brak pewności co do okoliczności powstania obrażeń ciężkich stanowiących chorobę realnie zagradzającą życiu wyklucza możliwość przypisania ich powstania poprzez działanie oskarżonego. Ustalenia sądu muszą być w tym zakresie pewnie, nie mogą opierać się na prawdopodobieństwie, nawet jeśli jest ono „przeważające” czy „wysokie”. Wątpliwości tych nie dało się usunąć, stąd zgodnie z regułą wynikającą z art. 5 § 2 k.p.k. rozstrzygnięto je na korzyść oskarżonego.

Jednocześnie z opinii lekarzy UM złożonej na rozprawie wynika jednoznacznie, w jakich okolicznościach doszło do złamania kości nosa u pokrzywdzonego. Biegli wykluczyli przy tym, by złamanie to mogło powstać w efekcie upadku pokrzywdzonego ze schodów opisując mechanizm powstania tego rodzaju obrażenia ciała i uwzględniając w tym zakresie dostępny im materiał dowodowy, w tym relację świadka A. K.. To właśnie ten świadek zeznał o upadku pokrzywdzonego ze schodów wskazując, że jedynym obrażeniem twarzy, jakie wówczas powstało u pokrzywdzonego, to rozcięcie skóry w okolicy łuku brwiowego. Świadek nie zauważyła wówczas żadnych innych obrażeń na twarzy, które byłyby widoczne przy złamaniu kości nosa, jak choćby zasinienie nosa i tej okolicy twarzy. To dawało podstawy do przyjęcia, że złamanie kości nosa powstało w efekcie ciosów zadanych przez oskarżonego w te okolice twarzy. To obrażenie decyduje natomiast o przyjętej w wyroku kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu. W konsekwencji stanowisko obrony co do przyjęcia kwalifikacji prawnej czynu z art. 157 § 2 k.k. nie zasługiwało na uwzględnienie.

☐

1.6.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.7.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.8.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. S.

I-VI

1.

Mając na uwadze stopień społecznej szkodliwości zachowania oskarżonego, który ocenić należało jako znaczny zważywszy na agresję słowną i fizyczną podjętą wobec pokrzywdzonego bez racjonalnego powodu, gdy był pod wpływem alkoholu, nieustępliwość w działaniu, albowiem zdarzenie było rozciągnięte w czasie, oskarżony podchodził kilkukrotnie do pokrzywdzonego po to, by go uderzyć, działanie w zamiarze bezpośrednim, kilkukrotne zadanie uderzeń w głowę i jej okolice, miejsce szczególnie wrażliwe na urazy, a zarazem rodzące wysokie niebezpieczeństwo dla zdrowia i życia człowieka, wysoki stopień winy charakteryzujący się nieustępliwością w działaniu z jednej strony, ale przy uwzględnieniu jednocześnie, że działanie oskarżonego nie było planowane, przemyślane, oskarżony, co wynika z protokołu oględzin jego osoby, w wyniku tego zdarzenia również odniósł lekkie obrażenia ciała, co dowodzi, że także i on był fizycznie atakowany przez nietrzeźwego pokrzywdzonego, wyrażony przez oskarżonego żal, który zdaniem sądu był szczery, uwzględniając pozytywne ustalenia poczynione w wywiadzie środowiskowym, próbę zmiany stylu życia, próbę wyjścia z nałogu alkoholowego, podjęcie stałego zatrudnienia, dwukrotnej karalności, choć na kary wolnościowe, te wszystkie okoliczności przemawiają za wymierzeniem oskarżonemu kary 1 roku pozbawienia wolności, a mając na uwadze dotychczasowy tryb życia oskarżonego i pozytywną zmianę w jego zachowaniu, należy wnioskować, że dla osiągniecia celów stawianych karze wystarczające jest, by kara została orzeczona z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na długi, bo 3-letni okres próby. Realnie dolegliwa będzie natomiast kara grzywny orzeczona obok kary pozbawienia wolności, której wymiar uwzględnia stopień winy, społecznej szkodliwości czynu oraz cele stawiane karze, a przy tym sytuację majątkową oskarżonego. Dla utrwalenia prawidłowych postaw społecznych, podjęte przez oskarżonego faktyczne działania, by zmienić swój tryb życia, konieczne jest zobowiązanie oskarżonego do powstrzymania się od nadużywania alkoholu i nałożenie obowiązku kontynuowania zatrudnienia w okresie próby. Zasadne jest także, by w okresie próby oskarżony był dozorowany przez kuratora sądowego, który z jednej strony będzie na bieżąco kontrolował prawidłowość przebiegu okresu próby, z drugiej udzieli oskarżonemu odpowiedniego wsparcia.

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. S.

VII

1.

Zaliczono na poczet kary grzywny okres faktycznego pozbawienia wolności oskarżonego w niniejszej sprawie, do czego obliguje treść art. 63 § 1 k.k.. Zaliczenia dokonano na poczet kary efektywnie wykonywanej.

P. S.

VIII

Zwrócono oskarżonemu dowody rzeczowe jako zbędne dla dalszego postępowania.

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IX i X

Oskarżony występował z obrońcą ustanowionym z urzędu już w postępowaniu przygotowawczym, w śledztwie. Obrońca złożył wniosek o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oświadczając, iż nie zostały one pokryte w żadnej części. Na kwotę zasądzoną przez Sąd składają się: 300 zł (§ 17 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 3.10.2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu) i 960 zł (§17 ust. 2 pkt 5 i § 20 w/w rozporządzenia) – 4 terminy rozprawy głównej. Powyższa kwota została podwyższona o podatek od towarów i usług zgodnie z § 4 ust. 3 cyt. wyżej rozporządzenia.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolniono oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych ponad kwotę 1500 zł. Oskarżony wprawdzie pracuje, uzyskuje stałe dochody, jednakże są one niskie, a mając na uwadze koszty utrzymania oskarżonego, brak majątku, zadłużenie mieszkania, to wszystko prowadzi do wniosku, że nie jest w stanie ponieść ich w wyższej wysokości zwłaszcza, że koszty te obiektywnie są duże.

1Podpis

Robert Bednarczyk Beata Chojnacka Kucharska