VI Ka 788/19 - wyrok Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze z 2020-02-21

Sygn. akt VI Ka 788/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 lutego 2020 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Andrzej Tekieli

Protokolant Agnieszka Telega

przy udziale prokuratora Prokuratury Rejonowej w L. D. S.

po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2020 r.

sprawy M. K. (1) ur. (...) w L.

s. Z. i L. z d. J.

oskarżonego z art. 157 § 1 kk

z powodu apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim

z dnia 2 października 2019 r. sygn. akt II K 524/18

I.  zmienia zaskarżony wyrok wobec oskarżonego M. K. (1) w ten sposób, że obniża wysokość orzeczonej wobec niego nawiązki w pkt. II części dyspozytywnej do 2 000 (dwóch tysięcy) złotych;

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za postępowanie odwoławcze w wysokości 200 złotych.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 788/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim z 2 października 2019r., sygn. akt II K 524/18

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca oskarżonego

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

M. K. (1)

dotychczasowa karalność oskarżonego; dotyczy czynu z art. 157 § 1 k.k.

karta karna

k.163-164

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

--------------------

-------------------------------------------------------

--------------

-------------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

karta karna

dokument urzędowy; niekwestionowany przez strony

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-----------------

-------------------------------

--------------------------------------------------------------------------

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.  błąd w ustaleniach faktycznych mający wpływ na treść orzeczenia, a polegający na przyjęciu, że obrażenia których doznał pokrzywdzony M. P. (1) powstały w wyniku działań oskarżonego, polegających na przygnieceniu swoim ciałem, a następnie trzymaniu go za lewą nogę oraz zadawania uderzeń rękoma i ciągnięciu po bruku oraz nieuwzględnieniu faktu sprowokowania zdarzenia przez pokrzywdzonego, na skutek uderzenia oskarżonego w głowę szklaną butelką, w wyniku którego doszło do urazu i krwawienia.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

2.  obrazy prawa materialnego, a mianowicie art. 157 § 1 przez przyjęcie, że swoim zachowaniem oskarżony wyczerpał znamiona tego czynu oraz art. 46 § 2 k.k. poprzez zasądzenie na rzecz pokrzywdzonego od oskarżonego nawiązki w kwocie 5000 zł bez uwzględnienia faktu przyczynienia się pokrzywdzonego do zaistniałej szkody oraz bez uwzględnienia sytuacji majątkowej oskarżonego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

3.  rażąca niewspółmierność kary oraz wymierzonej nawiązki bez uwzględnienia faktu przyczynienia się pokrzywdzonego do zaistniałej szkody oraz bez uwzględnienia sytuacji majątkowej oskarżonego.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad. 1

Wbrew zarzutowi apelacji Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił, że oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 157 § 1 kk. Wynika to m.in. z zeznań M. P. (1) (k. 7, 99-99v), M. S. (k. 43v-44), M. B. (k. 36v-37, 123v), dokumentacji medycznej pokrzywdzonego (k. 17, 49-50) oraz pisemnej i ustnej uzupełniającej opinii lekarskiej biegłego sądowego z zakresu chirurgii lek. med. Z. K. (k. 21, 139v-140).

W odniesieniu do ww. dowodów Sąd I instancji w pełni zasadnie ustalił, że oskarżony w okolicznościach opisanych w akcie oskarżenia, spowodował u pokrzywdzonego obrażenia ciała w postaci uszkodzenia więzadła piszczelowego kolana lewego, krwiaka stawu kolanowego, skutkujące naruszeniem czynności narządu ciała na okres powyżej 7 dni. Z zeznań M. P. (1) wynika bowiem, że w chwili gdy siedział na ławce, zaatakował go M. K. (1), upadł na niego i przygniótł go swoim ciałem, po czym zaczął mu zadawać ciosy pięściami po twarzy i klatce piersiowej. W chwili gdy udało mu się wydostać, oskarżony złapał go za lewą nogę i zaczął go ciągnąć po ziemi. Okoliczności te potwierdzili M. S. i M. B.. Świadkowi ci jednoznacznie wskazywali, że oskarżony leżał na pokrzywdzonym i okładał go rękoma. Obaj wskazali, że M. P. (1) uskarżał się na silny ból w nodze. W wyniku tego zdarzenia zostało wezwane pogotowie. Jak wynika z opinii biegłego z zakresu chirurgii ogólnej lek. med. Z. K. obrażenia poniesione przez M. P. mogły powstać w wyniku działań podjętych przez oskarżonego M. K.. Podkreślił przy tym biegły (w uzupełniającej opinii ustnej), że bez bodźca zewnętrznego do takiego urazu nie mogłoby dojść.

W kontekście powyższego niewiarygodna jest relacja oskarżonego w zakresie tego, że pokrzywdzony zawiadomił organy ścigania o przestępstwie, żeby się na nim odegrać i wyłudzić pieniądze na operację kolana, z którym problemy już od dłuższego czasu. Oskarżony nie przedstawił na tę okoliczność żadnych faktów i dowodów. Zgodnie z nim zeznawała jedynie jego konkubina M. W.. Sąd Rejonowy trafnie uznał jej zeznania jako niewiarygodne. Nie potrafiła ona bowiem wskazać, której nogi dotyczy uraz. Tymczasem obrażenia doznane przez pokrzywdzonego są adekwatne do przebiegu zdarzenia, jak zeznał biegły. Co istotniejsze, pierwsza porada ambulatoryjna miała miejsce jeszcze tego samego dnia, gdy wezwano pogotowie. Już w świetle tych okoliczności traci rację bytu argumentacja obrońcy, iż twierdzenia pokrzywdzonego zostały zmyślone wyłącznie dla uprawdopodobnienia winy oskarżonego, a co za tym idzie podyktowane były chęcią wyłudzenia od oskarżonego pieniędzy na zabiegi medyczne związane z leczeniem kolana.

Ad. 2

Nietrafny był zarzut obrazy prawa materialnego. Zachowaniem swoim oskarżony M. K. (1) wyczerpał ustawowe znamiona przestępstwa z art. 157 § 1 kk i subsumpcja jego czynu dokonana przez Sąd Rejonowy jest prawidłowa. W konsekwencji Sąd Rejonowy trafnie orzekł na podstawie art. 46 § 2 k.k. o nawiązce od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego. Rzecz jednak w tym, że jej wysokość określona przez Sąd jest zbyt wygórowana i nie uwzględnia wszystkich okoliczności zdarzenia, o czym szerzej w sekcji Ad. 3

Ad. 3

Wymierzona oskarżonemu kara za czyn przypisany mu w pkt I części dyspozytywnej zaskarżonego nie jest rażąco surowa. W realiach niniejszej sprawy Sąd Rejonowy odwołał się do ustawowych dyrektyw jej wymiaru z art. 53 k.k. oraz prawidłowo ustalił katalog okoliczności zarówno obciążających, jak i łagodzących w odniesieniu do oskarżonego. Apelacja nie zawierała przekonywujących zarzutów przeciwko kompletności tego katalogu, czy też zasadności przyjęcia poszczególnych okoliczności przez Sąd I instancji. Tym samym orzeczona wobec oskarżonego kara 10 miesięcy ograniczenia wolności wraz z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym stanowi trafną reakcję prawnokarną i nie ma żadnych powodów by ją łagodzić w postępowaniu odwoławczym.

Trafny był zarzut rażącej niewspółmierności wymierzonej oskarżonemu nawiązki. Z ustaleń poczynionych przez Sąd I instancji wynika, że pomiędzy pokrzywdzonym a oskarżonym doszło do słownej sprzeczki ( którą według wyjaśnień oskarżonego miał sprowokować M. P. (1) ), a dotyczącej ich poprzedniej pracy w transporcie. Obaj spożywali tego dnia alkohol. W trakcie zdarzenia pokrzywdzony uderzył oskarżonego szklaną butelką w głowę, wskutek czego doszło u niego do urazu i krwawienia. Okoliczności te nie zostały jednak należycie uwzględnione przez Sąd Rejonowy przy wymiarze nawiązki. Sąd ten nie wskazał bowiem w sposób wystarczający powodów, dla których zasądzoną kwotę 5.000 zł uważa za adekwatną do rodzaju i stopnia doznanych obrażeń ciała, intensywności cierpień pokrzywdzonego, czasu ich trwania, ale – co istotniejsze – jego przyczynienia się do zaistniałej szkody. Kierując się wskazanymi wyżej racjami Sąd Okręgowy stanął na stanowisku, że wysokość należnej M. P. (1) od oskarżonego kwoty z tytułu nawiązki należy obniżyć w sposób jak w wyroku, to jest zasądzić od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego kwotę 2.000 zł.

Wniosek

1.O zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

2.O wymierzenie kary w łagodniejszym wymiarze w tym obniżenie nawiązki.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Ad. 1 Wobec uznania za chybione zarzutów apelacji brak było podstaw do zmiany zaskarżonego orzeczenia i uniewinnienia oskarżonego od zarzucanego mu czynu. Nie doszukał się również Sąd Okręgowy powodów do ingerencji w treść wyroku z urzędu.

Ad.2 Wymierzona oskarżonemu kara za czyn przypisany mu w pkt I części dyspozytywnej wyroku nie jest rażąco surowa i brak było podstaw do jej złagodzenia. Sąd Okręgowy uznał, że w okolicznościach niniejszej sprawy wysokość orzeczonej nawiązki jest zbyt wygórowana, stąd też wniosek o jej obniżenie zasługiwał na uwzględnienie.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Rozstrzygnięcie z pkt I uznające winę oskarżonego w zakresie zarzucanego mu czynu.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Zarzuty apelacji były niezasadne, a brak było podstaw by ingerować w treść wyroku z urzędu.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

Rozstrzygnięcie z pkt II dotyczące orzeczonej od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego nawiązki.

Zwięźle o powodach zmiany

Jak już nadmieniono w sekcji Ad 3. wysokość wymierzonej oskarżonemu nawiązki była zbyt wygórowana i nie uwzględniała wszystkich okoliczności sprawy.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

---------------------------------------------------------------------------------

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III.

O kosztach sądowych za postępowanie odwoławcze orzeczono na podstawie art. 636 § 1 k.p.k. w zw. z art. 627 k.p.k. Na kwotę 200 zł złożyła się opłata za II instancję w kwocie 180 zł i ryczałt za doręczenie w kwocie 20 zł.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

sprawstwo i wina oskarżonego

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Anna Herka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Andrzej Tekieli
Data wytworzenia informacji: