VI Ka 422/23 - wyrok Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze z 2023-08-08

Sygn. akt VI Ka 422/23

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 sierpnia 2023 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Andrzej Tekieli

Protokolant Roksana Kulak

przy udziale prokuratora Prokuratury Rejonowej w Jeleniej Górze Urszuli Ziembickiej

po rozpoznaniu w dniu 8 sierpnia 2023 r.

sprawy J. B. ur. (...) w W.

s. S., M. z domu K.

oskarżonego z art. 286 § 1 kk

z powodu apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

z dnia 11 kwietnia 2023 r. sygn. akt II K 73/23


utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok wobec oskarżonego J. B.;

stwierdza, że koszty sądowe za postępowanie odwoławcze ponosi Skarb Państwa.


UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 422/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji


Wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 11.04.2023 r. sygn. akt II K 73/23


1.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty



----------------------

--------------------------------------------------------------

--------------

--------------

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty


----------------------

--------------------------------------------------------------

--------------

--------------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu


-------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu




------------------------------------



---------------------------------------------------------------------------

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut



Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia mający wpływ na jego treść polegający na przyjęciu iż J. B. swoim zachowaniem nie wyczerpał znamion zarzuconego mu przestępstwa podczas gdy prawidłowa ocena zebranego materiału dowodowego w tym zwłaszcza analiza wyjaśnień oskarżonego w powiązaniu z historią rachunku bankowego prowadzi do wniosku , że podejrzany popełnił zarzucone mu przestępstwo.


☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut apelacji okazał się niezasadny, zważywszy na trafną argumentację Sądu I instancji zawartą w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku.

Oskarżonemu J. B. zarzucono w akcie oskarżenia popełnienie przestępstwa oszustwa z art. 286 § 1 k.k. w formie zjawiskowej sprawstwa, co w sposób oczywisty należy wykluczyć jako że przestępstwo to może być popełnione tylko w zamiarze bezpośrednim kierunkowym. Jeżeli było tak jak wyjaśniał w niniejszej sprawie oskarżony, tj. że poznany przez niego na komunikatorze M. nieustalony z nazwiska mężczyzna zwrócił się do oskarżonego o udostępnienie mu numeru konta bankowego oraz kodów (...) do wypłaty środków pieniężnych, argumentując to zablokowaniem własnego konta i „przekroczeniem limitów” oraz koniecznością przeprowadzenia nieokreślonych „transakcji” od których oskarżony miał otrzymywać wynagrodzenie ( a w sprawie brak dowodów przeciwnych, świadczących iż było inaczej ), to nie sposób przypisać oskarżonemu współsprawstwa w zakresie oszukania pokrzywdzonego J. D., którego oskarżony nie znał i nie mógł wiedzieć, że mężczyzna któremu udostępnił konto doprowadzi pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem oferując mu sprzedaż konsoli do gier z czego się nie wywiąże, pobierze zaś za nią pieniądze.

W powyższym stanie faktycznym odpowiedzialność karną oskarżonego można rozpatrywać co najwyżej w kontekście pomocnictwa do przestępstwa oszustwa z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. które to przestępstwo może być popełnione także w zamiarze ewentualnym ( zob. m.in. wyrok SN z dnia 18.09.2019 r. II KK 406/18 LEX nr 2756008 ). Taką możliwość sugerował Sąd Okręgowy gdy orzekając w innym składzie uchylił pierwszy wyrok uniewinniający Sądu Rejonowego i przekazując sprawę temu sądowi do ponownego rozpoznania ( sygn. akt VI Ka 739/22, wyrok z dnia 12.01.2023 r., k. 116 – 120 akt ). Jednakże mieć należy na względzie, że pomocnictwo jako opisana w art. 18 § 3 k.k. forma zjawiskowa przestępstwa wymaga udowodnienia że pomocnik uświadamia sobie zły zamiar sprawcy, zaś dla prawidłowego przypisania odpowiedzialności za pomocnictwo konieczne jest m.in. wskazanie konkretnego przestępstwa którego popełnienie pomocnik ma ułatwić, pomocnik musi obejmować świadomością ( bezpośrednią lub ewentualną ) iż podejmując określone czynności czyni to w odniesieniu do skonkretyzowanego w odpowiednim przepisie w części szczególnej kodeksu karnego czynu zabronionego, musi chcieć aby sprawca dokonał takiego konkretnego przestępstwa lub co najmniej przewidując taką możliwość godzić się na to. Zamiar taki ( bezpośredni lub ewentualny ) nie może być dorozumiany, musi być pewny, udowodniony ( zob. wyrok SN z dnia 10.08.2022 r. II KK 540/21 LEX nr 3482570 ). W tym kontekście trafnie argumentuje Sąd I instancji, że aczkolwiek oskarżony udostępniając swoje konto bankowe nieustalonemu z nazwiska mężczyźnie w okolicznościach na które wskazywał powinien przewidywać że osoba ta wykorzysta konto do popełniania przestępstw i w istocie godził się na to, to jednak brak jest podstaw do przyjęcia w sposób pewny, że obejmował swoją świadomością iż będzie to przestępstwo oszustwa ( nie bez racji Sąd Rejonowy wskazuje że równie dobrze mogło to być np. przestępstwo karnoskarbowe – k. 137 odwrót ), w szczególności zaś skonkretyzowane przestępstwo oszustwa na szkodę J. D.. Oskarżony udostępniał wszak numer rachunku bankowego który prowadził pod swoim nazwiskiem, pozwalając tym samym na łatwą identyfikację swojej osoby, czego raczej nie czyni osoba zamierzająca dokonać oszustwa czy chociażby pomóc w jego dokonaniu. Argumentacja przedstawiona w apelacji prokuratora, mająca podważyć ocenę stanu faktycznego i ocenę prawną dokonaną przez Sąd I instancji nie jest przekonywująca. Bezsporne jest że oskarżony zatrzymywał dla siebie części przelewanych kwot na jego konto tytułem „transakcji” dokonywanych przez nieustalonego mężczyznę, co wynika tak z jego wyjaśnień jak i z analizy historii rachunku bankowego, nie zmienia to jednak faktu iż brak jest w sprawie dowodów świadczących iż oskarżony w czasie gdy przelewy były dokonywane wiedział czy chociażby powinien wiedzieć, że związane były one z oszustwami dokonywanymi przez powyższego mężczyznę, w szczególności zaś ten z nich pochodzący od J. D..

Wniosek

o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Jeleniej Górze.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Zważywszy na argumentację przedstawioną powyżej wniosek o wydanie wyroku kasatoryjnego był niezasadny.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Sąd Okręgowy utrzymał w mocy zaskarżony wyrok wobec oskarżonego J. B..

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Mając na uwadze argumentację przedstawioną powyżej należało utrzymać w mocy wyrok uniewinniający J. B., a apelację prokuratora uznać za niezasadną.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

----------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.


☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.


☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.


☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.


☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności


---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Na podstawie art.632 pkt 2 k.p.k. Sąd Okręgowy stwierdził że koszty sądowe za postępowanie odwoławcze ponosi Skarb Państwa.

PODPIS




















1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Całość rozstrzygnięcia.

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana




Dodano:  ,  Opublikował(a):  Anna Potaczek
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Andrzej Tekieli
Data wytworzenia informacji: