Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 220/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Zgorzelcu z dnia 19 stycznia 2023 r. sygn. akt II K 57/22

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

D. S.

Kto był właścicielem samochodu A. (...) nr rej. (...) który uczestniczył w zdarzeniu z dnia 29 października 2021 r. objętym zarzutem aktu oskarżenia.

Pismo Starostwa Powiatowego w Z. z dnia 31.05.2023 r.

k. 160

2.

D. S.

Wątpliwości co do kierowania wyżej wymienionym samochodem A. (...) przez oskarżonego D. S. w trakcie zdarzenia objętego zarzutem aktu oskarżenia.

Uzupełniające zeznania świadka P. D..

k. 170 - 171

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

----------------------

--------------------------------------------------------------

--------------

--------------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.Pismo Starostwa Powiatowego w Z. z dnia 31.05.2023 r.

2. Uzupełniające zeznania świadka P. D..

Dowody wiarygodne. Brak podstaw do kwestionowania wiarygodności pisma urzędowego Starostwa Powiatowego w Z. i uzupełniających zeznań świadka, który w znacznej części zasłaniał się jednak niepamięcią.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.obraza przepisów postępowania mająca wpływ na treść orzeczenia tj. art. 7 k.p.k. i art. 410 k.p.k. poprzez oparcie rozstrzygnięcia wyłącznie na tej części materiału dowodowego która zawiera tezy oskarżenia bez wszechstronnego rozważenia wszystkich istotnych okoliczności sprawy a nadto dowolną ocenę dowodów skutkującą wydaniem wyroku skazującego a w szczególności poprzez:

a. uznanie za wiarygodne zeznań f-szy policji M. Ś. oraz P. D. w sytuacji w której świadkowie nie dostarczyli w sprawie żadnych dowodów rzeczowych na potwierdzenie swoich tez tj. nagrań z wideorejestratora w pojeździe oraz nagrań z monitoringu stacji paliw tłumacząc iż nie widzieli wówczas potrzeby zabezpieczenia nagrania mimo iż ich zeznania są jedynymi dowodami przemawiającymi na niekorzyść oskarżonego, wynikają nadto z wykonywanej przez nich wówczas funkcji;

b. nieprawidłową ocenę dowodu z zeznań Ł. Z. który jako naoczny świadek jasno wskazał moment w którym f. policji po raz pierwszy tego dnia spotkali oskarżonego, który poruszał się pieszo, zaś został on oceniony w inny sposób przez Sąd jedynie z uwagi na fakt iż wersja ta nie pokrywa się z tezą oskarżenia a oskarżonego;

c. uznanie za niewiarygodne wyjaśnień oskarżonego którego wersja jest zbieżna z wersją niezależnego, naocznego świadka szczególnie w sytuacji w której w poprzednich sprawach karnych tego samego rodzaju przyznawał się on do winy, zaś w niniejszej sprawie jedynym dowodem przemawiającym na jego niekorzyść są zeznania świadków – f. policji którzy mimo możliwości zabezpieczenia nagrań z kamer z dwóch źródeł nie zrobili tego;

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

2.obraza przepisów postępowania mająca wpływ na treść orzeczenia tj. art. 5 § 2 k.p.k. poprzez rozstrzygnięcie wątpliwości w niniejszej sprawie, a związanej w szczególności ze sprzeczną wersją zdarzeń f. policji i świadka Ł. Z. oraz brakiem dowodów rzeczowych w postaci nagrań z monitoringu i wideorejestratora na niekorzyść oskarżonego;

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

3.błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego wyroku mający wpływ na treść orzeczenia a polegający na przyjęciu przez Sąd I instancji iż oskarżony D. S. prowadził pojazd wbrew zakazowi i nie zatrzymał się do kontroli podczas gdy zebrany materiał dowodowy nie potwierdził jego sprawstwa.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad. 1, 2 i 3

Zarzuty apelacji obrońcy są zasadne. Sąd Okręgowy odmiennie od orzekającego w I instancji Sądu Rejonowego uznał że zgromadzony w sprawie materiał dowodowy – uzupełniony o dowody przeprowadzone w postępowaniu odwoławczym – nie jest wystarczający do przyjęcia sprawstwa i winy oskarżonego D. S. w niniejszej sprawie.

Słusznie skarżący stwierdza, że jedynymi dowodami wskazującymi iż D. S. kierował samochodem A. (...) nr rej. (...) w dniu 29.10.2021 r. w P. koło Z. i nie zatrzymał auta pomimo sygnałów dźwiękowych i świetlnych z radiowozu policyjnego są zeznania świadków – funkcjonariuszy policji P. D. i M. Ś.. Z niejasnych dla Sądu Okręgowego powodów nie zostały zabezpieczone w sprawie potencjalne obiektywne dowody w postaci zapisów z videorejestratora policyjnego znajdującego się w radiowozie i z monitoringu na stacji paliw na której pozostawiony został wyżej wymieniony samochód i w pobliżu której przebywał oskarżony. Będzie jeszcze o tym mowa poniżej. Świadek P. D. zeznawał w sprawie trzykrotnie, w postępowaniu przygotowawczym twierdził że samochodem A. (...) kierował znany mu wcześniej z czynności służbowych D. S., gdy samochód nie zatrzymał się do kontroli wraz z M. Ś. pojechali za nim jednakże stracili auto z pola widzenia po kilkudziesięciu metrach, następnie po „penetracji rejonu” zauważyli to A. stojące na stacji paliw w P., gdzie obejrzeli zapis monitoringu z którego miało wynikać że D. S. podjechał tym pojazdem na stację i oddalił się z niego ( k. 2 odwrót ). W kolejnych przesłuchaniach przed Sądem I instancji i w postępowaniu odwoławczym P. D. w zasadzie jedynie potwierdzał zeznania z postępowania przygotowawczego, zasłaniając się przy tym niepamięcią co do szczegółów zdarzenia ze względu na upływ czasu ( k. 60 odwrót, k. 170 odwrót – 171 odwrót ). Z zeznań P. D. nie wynika zupełnie, z jakiej odległości widział D. S. kierującego A. (...), czy radiowóz policyjny był wtedy w ruchu, czy świadek widział oskarżonego przez tylną czy boczną szybę i przez jaki okres czasu itd. Wątpliwości co do pewności rozpoznania oskarżonego potęgują przyznane przez świadka fakty, iż stracił z pola widzenia samochód po kilkudziesięciu metrach oraz że było to na bardzo krętym odcinku ul. (...) ( k.171 ), a więc kierującego mógł widzieć przez stosunkowo krótki okres czasu. P. D. nie potrafił także opisać okoliczności zatrzymania oskarżonego, nawet wskazać czy miało to miejsce w tym samym dniu ( k. 170 odwrót ), choć z innych dowodów, w tym z wyjaśnień oskarżonego wynika, że był on przy stacji paliw i jeden z policjantów pobiegł za nim ( k. 60 odwrót k. 102 odwrót ). Sąd Okręgowy nie ocenia zeznań P. D. jako celowo nieprawdziwych, nie wyklucza jednak pomyłki w rozpoznaniu oskarżonego. Z kolei świadek M. Ś. z nieznanych Sądowi Okręgowemu powodów nie był przesłuchany w postępowaniu przygotowawczym ( choć został zawnioskowany do przesłuchania w akcie oskarżenia ), a przed Sądem I instancji jedynie potwierdził okoliczności wynikające z notatki urzędowej sporządzonej przez P. D. dotyczącej przebiegu zdarzenia ( k. 74 odwrót – 75 ).

Brak zapisów z przebiegu zdarzenia z videorejestratora w radiowozie wynika nie tylko z zeznań P. D. i M. Ś. ale także z pisma KPP w Z. Wydział (...), przy czym w tym dokumencie nie wskazano przyczyn braku zarejestrowania nagrania ( k. 57 ).

W przekonaniu Sądu Okręgowego zeznania P. D. M. Ś. o rozpoznaniu oskarżonego na monitoringu, wysiadającego z samochodu na stacji paliw powinny być zweryfikowane przez Sąd odtworzeniem zabezpieczonego nagrania, co było niemożliwe ze względu na brak tego nagrania z monitoringu. Nie jest przy tym istotne czy zaniedbanie zabezpieczenia nagrania obciąża P. D. i M. Ś. czy policjantów prowadzących postępowanie przygotowawcze, jak to sugerował P. D. w trakcie zeznań na rozprawie odwoławczej ( k. 170 odwrót ).

Oskarżony D. S. konsekwentnie w toku postępowania nie przyznawał się do popełnienia zarzucanego mu czynu twierdząc że nigdy nie był w posiadaniu samochodu A. (...) i w dniu zdarzenia nie uciekał tym samochodem przed policją ( k. 14 – 16, k. 46 ). Z wyjaśnień oskarżonego wynika, że był pieszo przypadkowo na stacji paliw w P., kupował tam zapiekankę, w pewnym momencie jeden z policjantów zaczął go gonić na piechotę, co oskarżony kojarzył z niestawianiem się w sądzie na rozprawie w innej sprawie ( k. 60 odwrót ). Jego wyjaśnienia co do zasady znajdują potwierdzenie w zeznaniach świadka Ł. Z. ( k. 102 odwrót – 103 ). Ł. Z. jest wprawdzie znajomym oskarżonego i do jego zeznań należy podchodzić z ostrożnością, niemniej brak jest innych dowodów przeciwnych, podważających ich wersję.

Z uzyskanego w postępowaniu odwoławczym pisma Starostwa Powiatowego w Z. z dnia 31.05.2023 r. wynika, że od 2014 r. do chwili obecnej było kilku właścicieli samochodu A. (...) nr rej. (...), w październiku 2021 r. był nim mieszkaniec Z. J. M. ( k. 160 ). W sprawie nie przedstawiono żadnego dowodu łączącego J. M. czy też jakąkolwiek inną osobę na którą ten samochód był zarejestrowany z oskarżonym D. S..

D. S. nie jest postacią świetlaną na terenie Z. i okolic, był wielokrotnie karany w tym za przestępstwa z art. 178a § 1 k.k., art. 178b k.k., art. 244 k.k. ( karta karna k. 70 – 72 ). Niemniej w niniejszej sprawie pozostają niedające się usunąć wątpliwości co do jego sprawstwa i winy.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego D. S. od zarzucanego mu czynu.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Mając na uwadze całokształt okoliczności przedstawionych powyżej wniosek o zmianę wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego okazał się zasadny.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

-------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok wobec oskarżonego D. S. w ten sposób że uniewinnił oskarżonego od popełnienia zarzuconego mu czynu.

Zwięźle o powodach zmiany

Mając na uwadze okoliczności powołane powyżej, zważywszy że zarzuty apelacji obrońcy okazały się zasadne należało zmienić wyrok Sądu I instancji i wydać wyrok uniewinniający w niniejszej sprawie.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

Bezwzględna przyczyna odwoławcza

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☒ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

----------------------

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II i III

1.Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy Prawo o Adwokaturze Sąd Okręgowy zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. G. P. kwotę 1.176 zł. w tym podatek od towarów i usług tytułem nieopłaconej obrony oskarżonego z urzędu w postępowaniu odwoławczym ( trzy terminy rozprawy odwoławczej ).

2.Na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. Sąd Okręgowy stwierdził że koszty sądowe w sprawie ponosi Skarb Państwa.

PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Rozstrzygnięcie co do całości wyroku

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana