Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 kwietnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Barbara Żukowska (spr.)

Sędziowie SO Tomasz Skowron

SO Andrzej Wieja

Protokolant Anna Potaczek

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Zbigniewa Jaworskiego

po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2014 r.

sprawy Z. H.

oskarżonej z art. 270 § 1 kk i art. 18 § 3 kk w związku z art. 297 § 1 kk w związku z art. 11 § 2 kk

z powodu apelacji, wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

z dnia 14 stycznia 2014 r. sygn. akt II K 1734/13

I.  zmienia zaskarżony wyrok wobec oskarżonej Z. H. w ten sposób, że za podstawę prawną orzeczenia o karze grzywny w pkt III części dyspozytywnej przyjmuje przepis art. 33 § 2 kk,

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,

III.  zwalnia oskarżoną od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze obciążając nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt VI Ka 97/14

UZASADNIENIE

Z. H. oskarżona była o to, że:

nie później niż w dniu 08.10.2013r. w J.udzieliła pomocnictwa A. H.dla uzyskania w (...) S.AOddział J., ul. (...), kredytu pieniężnego w kwocie 150 000, 00 złotych, poprzez przerobienie w celu użycia za autentyczny dokumentu wydanego przez Urząd Skarbowy w J.o numerze (...)z dnia 03.09.2013r. o nazwie „postanowienie w sprawie zaliczenia nadpłaty podatku” w ten sposób, że zmieniła treść odręcznie wpisaną na tym druku w szczególności w zakresie zaliczenia podatku VAT, wskazując nadpłatę za okres kwietnia, maja i czerwca 2013r. w wysokości 7500 złotych, a który to dokument, mający istotne znaczenie dla uzyskania kredytu, został następnie przedłożony wraz z wnioskiem o udzielenie kredytu, tj. o czyn z art. 270 § 1 kk i art. 18 § 3 kk w zw. z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze wyrokiem z dnia 14 stycznia 2014r. w sprawie sygn.akt II K 1734/13 – uznał oskarżoną za winną popełnienia zarzucanego jej czynu, wymierzył oskarżonej karę sześciu miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawiesił na 2-letni okres próby, na podstawie art. 71§1kk orzekł wobec oskarżonej karę 80 dziennych stawek grzywny ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 złotych, orzekł o dowodach rzeczowych, na poczet kary grzywny zaliczył okres zatrzymania oskarżonej w dniu 14.X.2013r., zasądził od oskarżonej koszty sądowe i wymierzył jej stosowną opłatę.

Wyrok ten zaskarżony został apelacją prokuratora skierowaną przeciwko orzeczeniu o karze W apelacji prokurator zarzucił „obrazę przepisu prawa materialnego, to jest art. 33§2kk, poprzez jego niezastosowanie i niewskazanie w podstawie prawnej wymiaru kary grzywny orzeczonej wobec Z. H. w pkt III części dyspozytywnej wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 14 stycznia 2014r. sygn. akt II K 1734/13, w sytuacji gdy oskarżona dopuściła się popełniania przestępstwa w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, co obliguje sąd do orzeczenia grzywny w oparciu o treść art. 33 § 2 kk”.

Stawiając powyższy zarzut prokurator wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wskazanie w podstawie prawnej wymiaru kary grzywny w pkt III sentencji wyroku art. 33 § 2 kk zamiast art. 71 § 1 kk.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja prokuratora jest zasadna.

Oskarżona Z. H. przyznała się na etapie postępowania przygotowawczego do popełnienia zarzucanego jej czynu, złożyła obszerne wyjaśnienia znajdujące potwierdzenie w innych przeprowadzonych w przedmiotowej sprawie dowodach. W skierowanym do Sądu Rejonowego akcie oskarżenia prokurator zawarł wniosek – w trybie art. 335 kpk – o skierowaniu sprawy na posiedzenie i wydanie wyroku skazującego oskarżoną na uzgodnioną z nią karę. Zapadły w dniu 14.I.2014r. wyrok uwzględnia uzgodnienia zawarte między oskarżoną a prokuratorem, jednakże Sąd Rejonowy orzekając o karze grzywny błędnie powołał w wyroku, jako podstawę prawną przepis art. 71§1kk zamiast przepis art. 33§2kk.

Zawieszając warunkowo wykonanie kary pozbawienia wolności, sąd może orzec grzywnę na podstawie art.71§1kk tylko wtedy, gdy jej wymierzenie nie jest możliwe na innej podstawie. Jeżeli sprawca przestępstwa, za które wymierzono karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, działał w celu uzyskania korzyści majątkowej, to sąd orzeka grzywnę na podstawie art. 33§2kk a nie na podstawie art. 71§1kk.

Zdaniem Sądu Rejonowego oskarżona Z. H. popełniając przypisane jej zaskarżonym wyrokiem przestępstwo nie działała w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Przytoczona w pisemnym uzasadnieniu zaskarżonego wyroku argumentacja tak przyjętego stanowiska jest nieprzekonująca, przekonująca jest argumentacja zawarta w apelacji prokuratora. Korzyścią w myśl art. 33§2kk jest każda bezprawnie uzyskana korzyść majątkowa, jeżeli tylko jej osiągnięcie dla siebie lub kogoś innego było celem działania sprawcy przestępstwa. Podjęte przez oskarżoną Z. H. przestępcze działanie ukierunkowane było na uzyskanie kredytu bankowego w wysokości, jaka nie zostałaby przyznana jej mężowi wobec niespełnienia żądanych wymogów banku a zatem zmierzało do uzyskania nienależnej korzyści majątkowej. Skoro korzyścią majątkową jest każde przysporzenie majątku sobie lub innej osobie albo uniknięcie w nim strat a oskarżona Z. H. działała w celu uzyskania przez jej męża kredytu, to tym samym działała w celu uzyskania korzyści majątkowej. Konieczność spłaty kredytu wraz z odsetkami nie niweluje faktu, iż uzyskanie kredytu jest równoznaczne ze zwiększeniem aktywów majątkowych.

Uznając słuszność zarzutu apelacji prokuratora i zawartego w tejże apelacji wniosku Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że za podstawę prawną orzeczenia o karze grzywny (pkt III części dyspozytywnej wyroku Sądu Rejonowego) przyjął przepis art. 33§2kk.

Nie znajdując podstaw do dalszej ingerencji w treść wyroku Sądu Rejonowego Sąd Okręgowy wyrok ten, w pozostałej części, utrzymał w mocy.

Rozstrzygnięcie o kosztach sądowych za postępowanie odwoławcze Sąd Okręgowy wydał w oparciu o przepis art. 624§1 kpk uznając, iż przemawiają za tym względy słuszności.

uk.