Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 marca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Andrzej Tekieli

Protokolant Konrad Woźniak

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Jeleniej Górze Macieja Prabuckiego

po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2015r.

sprawy R. H.

oskarżonego z art. 178a § 4 kk

z powodu apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego Jeleniej Górze Wydział VIII Karny Zamiejscowy z siedzibą w Kamiennej Górze

z dnia 3 grudnia 2014 r. sygn. akt VIII K 444/14

I.  zmienia zaskarżony wyrok wobec oskarżonego R. H. w ten sposób, że podstawę prawną rozstrzygnięcia z punktu 2 części dyspozytywnej uzupełnia o art. 69 § 4 k.k.,

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,

III.  zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze obciążając nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt VI Ka 52/15

UZASADNIENIE

R. H. oskarżony został o to że:

w dniu 13 października 2014 r. o godz.20.50 w N. gm. L. woj. (...) w ruchu lądowym kierował samochodem osobowym marki R. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości tj.0,55 i 0,54 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze z dnia 18 maja 2011 roku sygn. akt II K 152/11

tj. o czyn z art. 178a § 4 k.k.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze VIII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w Kamiennej Górze wyrokiem z dnia 26 września 2014 r. w sprawie VIII K 224/14:

1.R. H. uznał za winnego popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku stanowiącego występek z art.178a § 4 k.k. i za to na podstawie art. 178a § 4 k.k. wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności;

2.na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art.70 § 1 pkt.1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący 3 lata;

3.na podstawie art. 42 § 2 k.k. orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat;

4. na podstawie art.73 § 1 k.k. oddał oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora;

5.na podstawie art.72 § 1 pkt. 4, 5 i 7 k.k. zobowiązał oskarżonego do wykonywania pracy zarobkowej, powstrzymywania się od nadużywania alkoholu i przebywania w środowisku osób nadużywających alkohol;

6. na podstawie art. 627 k.p.k. i art.2 ust.1 pkt. 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 70,00 zł. tytułem kosztów sądowych i wymierzył mu opłatę w kwocie 180,00 zł.

Wyrok niniejszy zaskarżył Prokurator Rejonowy w Kamiennej Górze zarzucając obrazę prawa materialnego tj. art. 69 § 4 k.k. poprzez jego niezastosowanie jako podstawy prawnej zawartego w pkt.2 części dyspozytywnej zaskarżonego wyroku orzeczenia o warunkowym zawieszeniu wykonania wymierzonej oskarżonemu kary pozbawienia wolności pomimo że zastosowanie wskazanego środka probacyjnego wobec skazanego na karę pozbawienia wolności sprawcy czynu zabronionego z art.178a § 4 k.k. może zgodnie z treścią tegoż przepisu nastąpić jedynie w „szczególnie uzasadnionych przypadkach”, a zatem podstawa prawna takiego orzeczenia winna zawierać także art.69 § 4 k.k.

Skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wskazanie w pkt.2 części dyspozytywnej jako podstawy prawnej zawartego tam orzeczenia o warunkowym zawieszeniu wykonania wymierzonej oskarżonemu kary pozbawienia wolności art. 69 § 1 , 2 i 4 k.k. i art.70 § 1 pkt.1 k.k. zamiast aktualnie tam zamieszczonego art. 69 § 1 i 2 k.k. i art.70 § 1 pkt.1 k.k. i utrzymanie wyroku w mocy w pozostałej części.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja jest zasadna.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze konsekwentnie stoi na stanowisku że pełną podstawę prawną do warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności wobec sprawcy występku z art. 178a § 4 k.k. stanowią przepisy art. 69 § 1, § 2 i § 4 k.k. oraz art. 70 § 1 pkt.1 k.k. zawierający ramy czasowe okresu próby. Podstawą dodatkową do zastosowania tej instytucji prawa karnego w przypadku skazania za ten występek jest art. 69 § 4 k.k., bowiem Sąd Orzekający chcąc w takiej sytuacji warunkowo zawiesić wykonanie kary musi dodatkowo wykazać zaistnienie ”szczególnie uzasadnionego wypadku” o którym mowa w tym przepisie. Takie stanowisko Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze prezentował już w swoich wcześniejszych orzeczeniach ( zob. sprawy VI Ka 84/14, VI Ka 126/14, VI Ka 228/14, VI Ka 373/14, VI Ka 410/14, VI Ka 601/14, VI Ka 615/14 ).

Zupełnie nie przekonuje argumentacja zawarta w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku dotycząca wyżej wymienionej kwestii, w szczególności zaś suponowanie że „odwołanie się w treści wyroku do art. 69 § 4 k.k. prowadziłoby… do konieczności konkretnego wyszczególnienia w treści wyroku – jakie to szczególne okoliczności Sąd uznał za umożliwiające zawieszenie wykonania kary w konkretnych wypadkach…” ( str. 4 uzasadnienia, k. 33 odwrót akt ). Art.413 § 1 pkt.6 k.p.k. stanowi wyraźnie, że każdy wyrok powinien zawierać wskazanie zastosowanych przepisów ustawy karnej, nie zaś omówienie przesłanek dotyczących poszczególnych instytucji prawa karnego o których mowa w zastosowanych przepisach. Te ostatnie omówione być powinny w pisemnym uzasadnieniu wyroku ( art. 424 § 2 k.p.k. ). Idąc tokiem rozumowania Sądu I instancji stosując art. 69 § 2 k.k. Sąd w wyroku powinien wymienić okoliczności uzasadniające przyjęcie wobec sprawcy przestępstwa pozytywnej prognozy kryminologicznej, a przecież żaden przepis tego nie wymaga zaś wzgląd na czytelność i zwięzłość wyroku temu się sprzeciwia.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok wobec oskarżonego R. H. w ten sposób, że podstawę prawną rozstrzygnięcia z pkt. 2 części dyspozytywnej wyroku uzupełnił o art. 69 § 4 k.k. W pozostałej części Sąd Okręgowy zaskarżony wyrok utrzymał w mocy uznając ze brak jest podstaw w jego ingerencję w oparciu o art. 439 k.p.k. względnie art.440 k.p.k.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. Sąd Okręgowy kierując się względami słuszności zwolnił oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze obciążając nimi Skarb Państwa.