Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 1620/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze z 2013-12-23

Sygnatura akt I C 1620/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 grudnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze Wydział I Cywilny

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Urszula Wiewióra

Protokolant: Agnieszka Dymitroca

po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2013 r. w Jeleniej Górze

sprawy z powództwa B. T.

przeciwko K. E.

o zapłatę

I.  utrzymuje nakaz zapłaty z dnia 2.10.2013r. sygnatura akt I Nc 83/13 w całości.

Sygn. akt I C 1620/13

UZASADNIENIE

Powód B. T. wniósł o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym z weksla i orzeczenie w nim, że pozwany K. E. ma zapłacić powodowi 80.000 zł z ustawowymi odsetkami od 31.12.2012r. do dnia zapłaty wraz z kosztami postępowania, w tym zastępstwa adwokackiego, według przepisanych norm.

W uzasadnieniu powód wskazał, że posiada weksel wystawiony przez pozwanego na kwotę 80.000 zł, którego termin płatności upłynął 30.12.2012r. Dodał, że mimo wielokrotnych wezwań do zapłaty, pozwany nie uregulował swojego zobowiązania wekslowego.

Nakazem zapłaty z 02.10.2013r. wydanym w postępowaniu nakazowym Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze nakazał pozwanemu K. E., aby zapłacił powodowi kwotę 80.000 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 31.12.2012r. do dnia zapłaty oraz kwotę 4.600 zł tytułem kosztów procesu, w tym 3.600 zł kosztów zastępstwa procesowego, w terminie 2 tygodni, od doręczenia nakazu zapłaty, albo wniósł w tymże terminie zarzuty (k. 6).

W ustawowym terminie pozwany K. E. wniósł zarzuty od nakazu zapłaty wnosząc o oddalenie powództwa i zasądzenie na jego rzecz od powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według przepisanych norm.

Pozwany zarzucał nieważność weksla stanowiącego podstawę wydanego orzeczenia. W jego ocenie dołączony do akt weksel nie spełnia wymogów weksla z uwagi na brak bezwarunkowego polecenia zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej. Podnosił, że prawidłowe oznaczone sumy wekslowej wymaga podania na wekslu zarówno kwoty (liczby jednostek) jak i waluty, z kolei w spornym wekslu przy oznaczeniu kwoty cyfrowo nie została wskazana waluta. Zarzucał, że brak oznaczenia waluty w jakiej wyrażono sumę wekslową powoduje, że dokument nie może być uznany za weksel. Nie ma przy tym podstaw do stosowania art. 6 Prawa wekslowego, który nie dotyczy sytuacji, gdy na wekslu nie została oznaczona waluta przy sumie wekslowej napisanej cyfrowo. Nie ma także podstaw do powoływania się na art. 358 § 1 k.c., skoro dopuszczalne jest wystawienie weksla płatnego w Polsce w obcej walucie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany K. E. 02.11.2012r. wystawił weksel własny w którym przyrzekł zapłacić bez protestu powodowi B. T. kwotę 80.000 zł. Termin płatności oznaczony został na 30.12.2012r. w O.

Suma wekslowa oznaczona została cyfrowo: 80.000 (bez podania waluty) oraz słownie: „osiemdziesiąt tysięcy złotych”.

(weksel k. 4)

Pozwany nie uiścił powodowi należności z weksla.

(bezsporne)

Sąd zważył, co następuje:

Powód wnosił o zasądzenie na jego rzecz kwoty 80.000 zł wywodząc swoje żądanie z weksla dołączonego do pozwu, wystawionego przez pozwanego, w którym ten zobowiązał się do zapłaty tej kwoty w dniu 30.12.2012r.

Pozwany wnosił o uchylenie nakazu zapłaty i oddalenie powództwa. Podnosił, że dołączony do pozwu dokument nie ma charakteru weksla, ponieważ nie zawiera wszystkich jego elementów, a mianowicie nie została prawidłowo oznaczona suma wekslowa, to jest przy cyfrowo oznaczonej kwocie 80.000 nie wskazano waluty.

Zdaniem Sądu zarzuty pozwanego nie zasługiwały na uwzględnienie.

W istocie jednym z ustawowych elementów weksla jest oznaczenie sumy wekslowej, przy czym należy rozumieć przez to podanie zarówno kwoty (liczby jednostek), jak i waluty (art. 1 pkt 2 i art. 101 pkt 2 Prawa wekslowego, Dz.U.1936.37.282). Brak oznaczenia waluty, w jakiej wyrażono sumę wekslową, powoduje, że dokument nie jest uważany za weksel (patrz uchwała SN z dnia 8 września 1995 r., III CZP 105/95, OSN 1995, nr 12, poz. 174; orzeczenie SN z dnia 28 września 2005 r., I CK 71/05, LEX nr 186994). W ocenie Sądu przedstawiony przez powoda weksel zawiera pełne oznaczenie sumy wekslowej, a zatem orzeczenia Sądu Najwyższego, na które powoływał się pozwany nie były przydatne w sprawie. W istocie, co nie budzi wątpliwości, waluta w spornym wekslu została wskazana jedynie przy kwocie określonej słownie, a zabrakło takiego oznaczenia przy kwocie podanej cyfrowo. Nie powoduje to jednakże nieważności weksla.

Ustawodawca w art. 6 Prawa wekslowego wskazał reguły interpretacyjne na wypadek wątpliwości związanych z oznaczeniem sumy pieniężnej. Zgodnie z jego treścią, „Weksel, w którym sumę wekslową napisano literami i liczbami, w razie różnicy ważny jest na sumę, napisaną literami. W razie różnicy sum, napisanych kilkakrotnie literami lub kilkakrotnie liczbami, weksel jest ważny na sumę mniejszą.” Zatem, w myśl tego przepisu, pierwszeństwo ma określenie sumy wekslowej w postaci liter. W przedmiotowym wekslu słowne oznaczenie sumy wekslowej jest pełne, to znaczy zawiera kwotę jak i walutę, tym samym spełniony został warunek ważności weksla w postaci oznaczenia sumy pieniężnej. Skoro suma wekslowa podana na wekslu za pomocą liczb i liter zawiera różnice, w myśl art. 6 ust. 1 Prawa wekslowego, ważny jest zapis literowy. W kontekście treści art. 6 Prawa wekslowego nie ma podstaw do dyskwalifikowania ważności weksla w razie nie wskazania waluty przy cyfrowo określonej sumie wekslowej, skoro oznaczenie takie znalazło się w sumie wekslowej napisanej za pomocą liter, co było wystarczające do zinterpretowania wątpliwości dotyczących oznaczenia sumy wekslowej.

Mając na uwadze powyższe uznać należało, że w wekslu wystawionym przez pozwanego słownie została wskazana suma wekslowa opiewająca na kwotę 80.000 zł, a zatem weksel jest ważny – posiada wszystkie cechy weksla własnego (art. 101 Prawa wekslowego). Pozwany jako dłużnik wekslowy nie wykonał zobowiązania wekslowego, a zatem wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym było zasadne.

Wobec tego Sąd, stosownie do treści art. 496 k.p.c., utrzymał nakaz zapłaty z 02.10.2013r. sygn. akt I Nc 83/13 w całości w mocy.

Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpiło na podstawie art. 98 k.p.c. Na kwotę zasądzonych kosztów w łącznej wysokości 4.600 zł złożyły się: opłata od nakazu zapłaty (1.000 zł) oraz zastępstwo procesowe 3.600 zł (§ 6 pkt 6 Rozporządzenia Min. Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, Dz.U.2013.461 j.t.).

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Beata Dziedzic
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze
Osoba, która wytworzyła informację:  Urszula Wiewióra
Data wytworzenia informacji: