Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 października 2013 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Liliana Gambal (spr.)

Sędziowie: SSO Izabela Głowacka-Damaszko SSO Alicja Izydorczyk

Protokolant: Anna Delestowicz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 października 2013 r.

w J.

sprawy z powództwa K. K. (1)

przeciwko Szkole Podstawowej nr (...) w K.

o odprawę pieniężną

na skutek apelacji strony pozwanej

od wyroku Sądu Rejonowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Jeleniej Górze

z dnia 11 kwietnia 2013 r. sygn. akt IV P 242/12

apelację oddala.

Sygn. akt VII Pa 80/13

UZASADNIENIE

Powódka K. K. (1) w pozwie wniesionym przeciwko Szkole Podstawowej nr (...)w K.domagała się zasądzenia kwoty 17970 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 01.09.2012 r. tytułem odprawy. Powódka wskazała, że była nauczycielem dyplomowanym zatrudnionym na podstawie mianowania, zaś od dnia 01.09.1990 r. powierzono jej funkcję dyrektora szkoły, którą pełniła do dnia 31.08.2012 r. Pomimo zaprzestania pełnienia funkcji dyrektora nadal była zatrudniona jako nauczyciel w SP (...)w K.. W planowanej w maju 2012 r. organizacji roku szkolnego 2012/2013 nie przewidziano dla powódki godzin języka polskiego w ilości zapewniającej jej pracę w pozwanej szkole w wymiarze 1/1 etatu. W związku z tym na podstawie art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26.01.1982 r. Karta Nauczyciela z dniem 31.08.2012 r. stosunek pracy między stronami został rozwiązany z przyczyn leżących po stronie pracodawcy. Wypowiedzenie został powódce doręczone w dniu 31.05.2012 r. W wypowiedzeniu zawarto informację o przysługującej powódce odprawie w wysokości sześciomiesięcznego wynagrodzenia. Wypowiedzenie zostało podpisane przez osobę pełniącą w tym czasie funkcję wicedyrektora. Pismem z dnia 02.07.2012 r. powódka poinformowała szkołę, że na podstawie art. 88 ust. 1 a Karty Nauczyciela w związku z wypowiedzeniem jej umowy o pracę przechodzi na emeryturę i prosi o wypłatę odprawy emerytalnej. Odprawę emerytalną w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia powódka otrzymała w dniu 31.08.2012 r., nie otrzymała natomiast odprawy na podstawie art. 20 ust. 1 pkt 2 Karty Nauczyciela.

Strona pozwana Szkoła Podstawowa nr (...)w K. wniosła o oddalenie powództwa w całości, zarzucając, że oświadczenie woli wyrażone w piśmie z dnia 28.05.2012 r. oraz w piśmie z dnia 03.07.2012 r., na które powołuje się powódka są dotknięte wadami prawnymi w postaci braku należytej reprezentacji po stronie pracodawcy, a zatem są bezskuteczne i nie wywołują jakichkolwiek skutków prawnych. Strona pozwana wskazała, że zgodnie z art. 36 a ust. 1 ustawy o systemie oświaty stanowisko dyrektora szkoły lub placówki powierza organ prowadzący szkołę lub placówkę. Tym samym jedyną upoważnioną osobą do reprezentowania pozwanej szkoły jako pracodawcy wobec jej dyrektora jest organ prowadzący szkołę, czyli Burmistrz Miasta K.. Ponadto strona pozwana zarzuciła, że w związku z pismem powódki z dnia 02.07.2012 r. Burmistrz Miasta K., działając w imieniu Szkoły Podstawowej nr (...)w K., w związku z wyrażonym przez powódkę zamiarem przejścia na emeryturę, wyraził zgodę na rozwiązanie stosunku pracy w trybie art. 23 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 88 ust. 1 Karty Nauczyciela, tj. na wniosek nauczyciela w związku z przejściem na emeryturę. Stosunek pracy łączący strony uległ zatem rozwiązaniu na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 1 Karty Nauczyciela.

Wyrokiem z dnia 11 kwietnia 2013 r. Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w punkcie I zasądził od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 17.970 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 01.09.2012 r. do dnia zapłaty, zwalniającw punkcie II stronę pozwaną od kosztów sądowych, zaś w punkcie III nadając wyrokowi w punkcie I rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 3.457,96 zł.

Sąd Rejonowy ustalił, że:

K. K. (1)była zatrudniona w SP (...) w K.od dnia 01.09.1970 r. do dnia 31.08.2012 r. na stanowisku nauczyciela dyplomowanego języka polskiego zatrudnionego na podstawie mianowania. Od dnia 01.09.1990 r. powierzono jej stanowisko dyrektora szkoły, które zajmowała do dnia 31.08.2012 r. W arkuszu organizacyjnym na rok szkolny 2012/2013 nie przewidziano dla powódki godzin języka polskiego w ilości zapewniającej jej pracę w pozwanej szkole w wymiarze 1/1 etatu.

W dniu 31.05.2012 r. wręczono powódce oświadczenie o rozwiązaniu stosunku pracy na podstawie art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26.01.1982 r. Karta Nauczyciela. Jako uzasadnienie wypowiedzenia wskazano zmniejszenie się liczby oddziałów i w konsekwencji liczby godzin języka polskiego. W roku szkolnym 2012/2013 zaplanowano 21 godzin języka polskiego, co wystarczy na zapewnienie pracy jednemu nauczycielowi spośród dwóch nauczycieli języka polskiego. W imieniu strony pozwanej oświadczenie zostało podpisane przez zastępcę dyrektora E. Z.. Stosunek pracy uległ rozwiązaniu z dniem 31.08.2012 r. z przyczyn leżących po stronie pracodawcy.

W dniu 02.07.2012 r. powódka skierowała do pracodawcy pismo, w którym oświadczyła, że na podstawie art. 88 ust. 1 pkt 1a Karty Nauczyciela w związku z rozwiązaniem przez szkołę stosunku pracy w trybie art. 20 ust. 1 pkt 2 Karty Nauczyciela z dniem 31.08.2012 r. przechodzi na emeryturę i prosi o wypłatę odprawy emerytalnej. W dniu 03.07.2012 r. Wicedyrektor szkoły E. Z. skierowała do powódki pismo, w którym oświadczyła, że rozwiązuje z powódką stosunek pracy z dniem 31.08.2012 r. w związku z przejściem na emeryturę i przyznaje powódce odprawę emerytalną na podstawie art. 87 ust. 2 Karty Nauczyciela. Odprawa ta została powódce wypłacona.

W dniu 16.08.2012 r. Burmistrz Miasta K. przesłał do powódki pismo, w którym zakwestionował oświadczenia złożone w imieniu strony pozwanej z dnia 28.05.2012 r. i 03.07.2012 r. dotyczące rozwiązania stosunku pracy z powódką z uwagi na brak właściwej reprezentacji. Jednocześnie wyraził zgodę na rozwiązanie z powódka stosunku pracy w trybie art. 23 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 88 ust. 1 Karty Nauczyciela. W dniu 03.09.2012 r. powódka skierowała do Burmistrza Miasta K. pismo, w którym zwracając uwagę na bezprawność działania burmistrza, zwrócił się z prośba o wypłacenie odprawy w wysokości sześciomiesięcznego wynagrodzenia zasadniczego.

Wynagrodzenie powódki wynosiło 4956,80 zł.

W oparciu o powyższe ustalenia Sąd I instancji uznał, że powództwo zasługiwało na uwzględnienie, wskazując, że w rozpoznawanej sprawie spór sprowadzał się do dwóch kwestii, a mianowicie osoby uprawnionej do złożenia w imieniu szkoły oświadczenia o rozwiązaniu stosunku pracy oraz zmian organizacyjnych w szkole.

Sąd Rejonowy zważył, że zgodnie z art. 36 a ust. 1 ustawy o systemie oświaty stanowisko dyrektora szkoły lub placówki powierza organ prowadzący szkołę lub placówkę. Stanowisko dyrektora może być powierzone zarówno nauczycielowi jak i osobie nie będącej nauczycielem. Nauczyciel, któremu powierzono stanowisko dyrektora nie traci statusu nauczyciela. Wykonuje on nadal dotychczasowego obowiązki, lecz na czas określony są mu powierzane dodatkowe obowiązki dyrektora. Organ powołujący dyrektora ma ograniczone możliwości jego odwołania (art. 38 ustawy o systemie oświaty) i czynność ta podlega kontroli sądowej i administracyjnej. Organ ten nie ma żadnych kompetencji do wykonywania czynności zwierzchnich wobec nauczycieli. Sąd Rejonowy zwrócił uwagę, że w przedmiotowej sprawie roszczenia powódki nie wynikały z faktu zajmowania przez powódkę stanowiska dyrektora placówki, lecz z faktu posiadania przez nią statusu nauczyciela dyplomowanego zatrudnionego na podstawie mianowania. Przepisy prawa nie upoważniają zaś organu gminy do podejmowania czynności wobec dyrektora szkoły w sferze stosunku nauczycielskiego. Dyrektor szkoły, zgodnie z art. 39 ust. 3 ustawy o systemie oświaty jest kierownikiem zakładu pracy dla zatrudnionych w szkole lub placówce nauczycieli i pracowników niebędących nauczycielami.

Zdaniem Sądu I instancji osobą upoważnioną do składania oświadczeń woli w imieniu pracodawcy w sferze stosunku pracy nauczyciela, w sytuacji, gdy ich adresatem jest dyrektor jest osoba upoważniona przez dyrektora do złożenia takiego oświadczenia. Stąd też nie sposób zgodzić się z zarzutem strony pozwanej, co do wadliwości oświadczeń woli złożonych wobec powódki przez wicedyrektora szkoły E. Z.. Wyłączenie takiej możliwości, przy jednoczesnym braku kompetencji w tym zakresie organów samorządowych, prowadziłoby do wniosku, że niemożliwym byłoby podejmowanie jakichkolwiek czynności prawnych z dyrektorem szkoły.

W dalszym ciągu Sąd Rejonowy wskazał, że zgodnie z art. 20 ust. 1 Karty Nauczyciela dyrektor szkoły w razie częściowej likwidacji szkoły albo w razie zmian organizacyjnych powodujących zmniejszenie liczby oddziałów w szkole lub zmian planu nauczania uniemożliwiających dalsze zatrudnianie nauczyciela w pełnym wymiarze zajęć rozwiązuje z nim stosunek pracy lub, na wniosek nauczyciela, przenosi go w stan nieczynny. U strony pozwanej w roku szkolnym 2012/2013 planowane było zmniejszenie liczby godzin języka polskiego do 21. Niemożliwe było zatem zapewnienie zatrudnienia w pełnym wymiarze obu nauczycielom języka polskiego. Tym samym konieczne stało się rozwiązanie stosunku pracy z jednym z nich. Rozwiązanie stosunku pracy z nauczycielem na podstawie art. 20 ust. 1 Karty Nauczyciela rodzi zaś powstanie po jego stronie prawa do odprawy przewidzianej w art. 20 ust. 2 KN w wysokości sześciomiesięcznego wynagrodzenia zasadniczego. Odprawa ta zatem przysługiwałaby każdemu z nauczycieli zwolnionych w trybie art. 20 ust. 1 KN, aczkolwiek nie zawsze w jednakowej wysokości.

Mając powyższe na uwadze Sad Rejonowy uznał roszczenie powódki za uzasadnione i na podstawie art. 20 ust. 2 Karty Nauczyciela zasądził na jej rzecz odprawę w dochodzonej kwocie. Ustawowe odsetki zostały zasądzone na podstawie art. 481 kc w zw. z art. 300 kp. Rygor natychmiastowej wykonalności nadano wyrokowi w oparciu o przepis art. 477 ²§1 kpc.

Z uwagi na charakter sprawy oraz trudną sytuację materialną strony pozwanej Sąd Rejonowy zwolnił stronę pozwaną od kosztów sądowych (art. 104 ust. 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych).

Od powyższego rozstrzygnięcia apelację wniosła strona pozwana, zaskarżając wyrok w całości i zarzucając mu:

1. Rażące naruszenie prawa materialnego, tj. przepisów art. 36 a ust. 1 ustawy z dnia 07.09.1991 r. o systemie oświaty w zw. z art. 30 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 08.03.1990 r. o samorządzie gminnym poprzez odmowę ich zastosowania co doprowadziło do nieuzasadnionego przyjęcia, iż wypowiedzenie umowy o pracę z dnia 28.05.2012 r., które zostało złożone powódce przez osobę pełniącą wówczas obowiązki wicedyrektora szkoły było skuteczne i wywoływało określone skutki prawne, podczas, gdyż z zaskarżonych przepisów jednoznacznie wynika, iż jedyną upoważnioną osobą do reprezentowania Szkoły Podstawowej nr (...) w K.jako pracodawcy (w tym przede wszystkim w zakresie zawierania i wypowiadania umów o pracę) wobec jej dyrektora jest organ prowadzący szkołę, czyli Burmistrz Miasta K..

2. Rażące naruszenie prawa materialnego, tj. przepisów art. 23 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 88 ust. 1 ustawy z dnia 26.01.1982 r. - Karta Nauczyciela poprzez odmowę ich zastosowania oraz naruszenie art. 20 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 ustawy z dnia 26.01.1982 r. KN poprzez niewłaściwe jego zastosowanie polegające na bezzasadnym przyjęciu, iż przyczyną uzasadniającą wypowiedzenie powódce umowy o pracę było zmniejszenie liczby oddziałów i w konsekwencji liczby godzin języka polskiego, podczas gdy rozwiązanie z powódką umowy o pracę nastąpiło na wniosek nauczyciela (powódki) w związku z jej przejściem na emeryturę, co w żadnym wypadku nie uzasadnia zasądzenia na rzecz powódki odprawy w dochodzonej kwocie.

3. Obrazę przepisu art. 328 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego i jego błędne zastosowanie sprowadzające się do sporządzenia w sposób wadliwy uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia poprzez pominięcie w jego treści istotnych dla sprawy okoliczności, powołanie jako podstawy orzekania okoliczności przytoczonych jedynie przez powódkę i przyjęcie ich jako wiarygodnego materiału dowodowego, stanowiącego wartościową podstawę rozważań prawnych, co stanowi zarzut nierozpoznania istoty sprawy.

4. Rażące naruszenie przepisu prawa procesowego, tj. art. 233 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego poprzez zaniechanie wszechstronnego rozważenia materiału dowodowego ujawniające się bezkrytyczną akceptacją i powielaniem przez Sąd twierdzeń strony powodowej, iż w danym stanie faktycznym doszło do wypowiedzenia powódce umowy o pracę z powodu zmniejszenia liczby oddziałów i w konsekwencji liczby godzin języka polskiego, podczas gdy zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wskazuję, iż w związku z pismem powódki z dnia 02.07.2012 r., Burmistrz Miasta K.działając w imieniu Szkoły Podstawowej nr(...)w K.— w związku z wyrażonym w tym piśmie przez powódkę zamiarem przejścia na emeryturę — wyraził zgodę na rozwiązanie stosunku pracy na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 88 ust. 1 ustawy — Karta Nauczyciela, a zatem rozwiązanie z powódką umowy o pracę nastąpiło na jej wniosek w związku z jej przejściem na emeryturę.

5. Naruszenie prawa procesowego mające istotny wpływ na wynik sprawy tj. obrazę przepisu art. 233 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego ujawniającą się przekroczeniem granicy swobodnej oceny dowodów i dokonaniem ustaleń i ocen dowolnych, konsekwencją których jest przyjęcie nieuzasadnionego poglądu, iż w dniu 31.05.2012 r. powódce wręczono oświadczenie o rozwiązaniu stosunku pracy na podstawie art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26.01.1982 r. Karta Nauczyciela, podczas gdy prawidłowa ocena zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego pozwala na ustalenie, iż ww. wypowiedzenie zostało jej złożone przez osobę pełniącą w tamtym czasie obowiązki wicedyrektora szkoły, a zatem oświadczenia woli wyrażone w piśmie z dnia 28.05.2012 r. oraz w piśmie z dnia 03.07.2012 r., na które powołuje się powódka, są dotknięte wadami prawnymi w postaci braku należytej reprezentacji po stronie pracodawcy, a zatem jako takie są bezskuteczne i nie wywołują jakichkolwiek skutków prawnych.

Wskazując na powyższe zarzuty strona pozwana wniosła o:

1.  Zmianę zaskarżonego wyroku w całości i oddalenie powództwa w całości, jak również zasądzenie od powódki na rzecz strony pozwanej zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych w obu instancjach, ewentualnie o:

2.  Uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji w całości, przy równoczesnym orzeczeniu o kosztach postępowania przed Sądem drugiej instancji.

Apelująca nie zgodziła się z ustaleniami faktycznymi oraz prawną oceną sprawy dokonaną przez Sąd I instancji, wskazując że zgodnie z art. 30 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 08.03.1990 r. o samorządzie gminnym do zadań burmistrza należy m.in. zatrudnianie i zwalnianie kierowników gminnych jednostek organizacyjnych (w tym także szkół). W związku z powyższym strona pozwana zarzuciła, że jedyną upoważnioną osobą do reprezentowania Szkoły Podstawowej nr (...) w K. jako pracodawcy wobec jej dyrektora jest organ prowadzący szkołę, czyli w okolicznościach niniejszej sprawy Burmistrz Miasta K.. Zarówno zatem wypowiedzenie zawarte w piśmie z dnia 28.05.2012 r., jak również oświadczenie woli dotyczące rozwiązania umowy o pracę z powódką na podstawie art. 88 ust. 1a ustawy — Karta Nauczyciela, zawarte w piśmie z dnia 03.07.2012 r., są bezskuteczne i nie wywołują żadnych skutków prawnych. W związku z bezskutecznością oświadczenia złożonego powódce o rozwiązaniu jej umowy o pracę z powodu zmniejszenia liczby oddziałów i w konsekwencji liczby godzin języka polskiego do 21, rozwiązanie z powódką stosunku pracy w rzeczywistości nastąpiło na jej wniosek w związku z przejściem powódki na emeryturę. Tym samym, zdaniem strony pozwanej, w danym stanie faktycznym nie doszło do powstania po stronie powódki prawa do żądania odprawy przewidzianej w art. 20 ust. 2 ustawy Karta Nauczyciela.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie. Sąd Rejonowy dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych oraz oceny prawnej rozpoznawanej sprawy.

W żadnym wypadku nie można podzielić zarzutu strony pozwanej o bezskuteczności złożonego powódce w dniu 31.05.2012 r. wypowiedzenia umowy o pracę z uwagi na brak należytej reprezentacji po stronie pracodawcy, ponieważ jedyną upoważnioną osobą do reprezentowania pozwanej Szkoły jako pracodawcy wobec jej dyrektora jest organ prowadzący szkołę, czyli w okolicznościach niniejszej sprawy Burmistrz Miasta K..

Sąd Okręgowy zważył, że okolicznością bezsporną w sprawie było, że w dniu 31.05.2012 r. wręczono powódce oświadczenie o rozwiązaniu stosunku pracy na podstawie art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26.01.1982 r. Karta Nauczyciela. Jako uzasadnienie wypowiedzenia wskazano zmniejszenie się liczby oddziałów i w konsekwencji liczby godzin języka polskiego. W roku szkolnym 2012/2013 zaplanowano bowiem 21 godzin języka polskiego, co wystarczy na zapewnienie pracy jednemu nauczycielowi spośród dwóch nauczycieli języka polskiego. W imieniu strony pozwanej oświadczenie zostało podpisane prze zastępcę dyrektora E. Z..

Wskazać należy, że zgodnie z art.36 ust.1 ustawy z dnia 07.09.1991 r. o systemie oświaty Szkołą lub placówką kieruje nauczyciel mianowany lub dyplomowany, któremu powierzono stanowisko dyrektora. Istotnie przy tym, zgodnie z art.36a ust.1 ww. ustawy stanowisko dyrektora szkoły lub placówki powierza organ prowadzący szkołę lub placówkę. Należy jednak podkreślić, że powierzenie stanowiska nie jest aktem nawiązania stosunku pracy na stanowisku dyrektora szkoły, niezależnie od tego, czy stanowisko to powierza się nauczycielowi zatrudnionemu w danej szkole, czy też nauczycielowi nie pozostającemu uprzednio w stosunku pracy z tą szkołą. Stanowisko dyrektora powierza się bowiem nauczycielowi, czyli osobie już zatrudnionej w takim charakterze na podstawie przepisów Karty Nauczyciela. Podstawą stosunku pracy z osobą posiadającą kwalifikacje nauczycielskie i stopień awansu zawodowego nauczyciela mianowanego lub dyplomowanego, której powierzono stanowisko dyrektora szkoły, jest w dalszym ciągu art.10 Karty Nauczyciela, z tym że powierzenie stanowiska dyrektora nauczycielowi zatrudnionemu dotychczas w szkole jest tylko okresową zmianą dotychczasowych warunków zatrudnienia, zaś w odniesieniu do osoby nie pozostającej w stosunku pracy z daną szkołą, powierzenie stanowiska dyrektora musi być poprzedzone nawiązaniem nauczycielskiego stosunku pracy, przy uwzględnieniu, że taka potrzeba wynika z powierzenia nauczycielowi stanowiska dyrektora na czas określony (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19.05.2011 r., I PK 267/10). Powierzenie nauczycielowi stanowiska dyrektora szkoły powoduje nałożenie na niego dodatkowych obowiązków i przyznanie mu dodatkowych uprawnień. Powierzenie stanowiska i odwołanie ze stanowiska dyrektora szkoły nie powoduje jednak, że dana osoba przestaje być nauczycielem, którego zatrudnienie reguluje ustawa z dnia 26.01.1982 r. Karta Nauczyciela.

Biorąc pod uwagę charakter stosunku prawnego dyrektora szkoły, nie można podzielić poglądu, że dyrektor jest pracownikiem samorządowym (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w B. z dnia 28.11.2007 r., (...) SA (...) Tym samym organy samorządowe prowadzące szkoły lub placówki nie podejmują w stosunku do dyrektorów szkół żadnych czynności z zakresu prawa pracy. Akty powierzenia nauczycielowi stanowiska dyrektora szkoły i odwołanie z tego stanowiska mają zaś charakter administracyjnoprawny. W związku z powyższym całkowicie chybiony jest zarzut strony pozwanej, jakoby osobą upoważnioną do reprezentowania Szkoły Podstawowej nr (...) w K. jako pracodawcy wobec jej dyrektora był organ prowadzący szkołę, czyli Burmistrz Miasta K..

Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie nie pozostawały przy tym kwestie związane z powierzeniem, czy też z odwołaniem powódki ze stanowiska dyrektora, a jedynie kwestie wynikające z faktu rozwiązania z nią nauczycielskiego stosunku pracy na podstawie art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26.01.1982 r. Karta Nauczyciela, w związku ze zmniejszeniem się liczby oddziałów i w konsekwencji liczby godzin języka polskiego do 21 godzin, co wystarczało na zapewnienie pracy jednemu nauczycielowi spośród dwóch nauczycieli języka polskiego. Strona pozwana nie kwestionowała przy tym okoliczności dotyczących zmian organizacyjnych, wskazywanych w wypowiedzeniu z dnia 28.05.2012 r. jako przyczyny rozwiązania stosunku pracy z powódką, a jedynie podnosiła, że wypowiedzenie to pozostawało bezskuteczne ze względów formalnych. Sąd Okręgowy zważył zatem, że w imieniu strony pozwanej przedmiotowe oświadczenie zostało podpisane przez zastępcę dyrektora E. Z.. Należy podzielić przy tym stanowisko Sądu I instancji, że była ona osobą upoważnioną do składania oświadczeń woli w imieniu pracodawcy w sferze stosunku pracy nauczyciela, co wynika chociażby ze Statutu strony pozwanej oraz Szczegółowego zakresu obowiązków wicedyrektora szkoły, w tym także w sytuacji, gdy ich adresatem była sama dyrektor Szkoły. Jak słusznie zauważył Sąd Rejonowy, wyłączenie takiej możliwości, przy jednoczesnym braku kompetencji w tym zakresie organów samorządowych, prowadziłoby do sytuacji, w której niemożliwym byłoby podejmowanie jakichkolwiek czynności prawnych z zakresu prawa pracy z dyrektorem szkoły.

Reasumując złożone powódce w dniu 31.05.2012 r. oświadczenie o rozwiązaniu z nią stosunku pracy za wypowiedzeniem z powodu zmian organizacyjnych złożone zostało w sposób prawidłowy i skutkowało rozwiązaniem stosunku pracy z dniem 31.08.2012 r. z przyczyn leżących po stronie pracodawcy. Tym samym, zgodnie z art. 20 ust. 2 Karty Nauczyciela powódka nabyła prawdo do odprawy w wysokości sześciomiesięcznego wynagrodzenia zasadniczego, o czym prawidłowo orzekł Sąd I instancji w zaskarżonym wyroku.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw do uwzględnienia apelacji, co skutkowało jej oddaleniem na podstawie art.385 k.p.c.