Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 września 2013 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Ewa Byik

Protokolant: Katarzyna Omiotek

po rozpoznaniu w dniu 12 września 2013 r. w Jeleniej Górze

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o z siedzibą w S.

przeciwko C. K. i G. K.

o zapłatę

I.  zasądza solidarnie od pozwanych C. K.i G. K.na rzecz powoda (...) Sp. z o.o z siedzibą w S.kwotę 72.602,39 zł ( siedemdziesiąt dwa tysiące sześćset dwa złote 39/100 ) wraz z odsetkami w stosunku rocznym, w wysokości czterokrotności wysokości stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego liczonymi od kwoty 69.664,84 zł od dnia 14.01.2013r do dnia zapłaty i od kwoty 2.815,28 zł od dnia 14.01.2013r do dnia zapłaty;

II.  dalej idące powództwo oddala;

III.  zasądza solidarnie od pozwanych na rzecz powoda kwotę 4.070 zł tytułem stosunkowego rozdzielnia kosztów postępowania.

Sygn. akt I C 692/13

UZASADNIENIE

Powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. w dniu 14 stycznia 2013 roku wniósł o zasądzenie od pozwanych C. K. i G. K. w elektronicznym postępowaniu upominawczym kwoty 80.572,25 złotych wraz z ustawowymi odsetkami oraz kosztami postępowania.

W dniu 21 stycznia 2013 roku Sąd Rejonowy w L. (...)wydał przeciwko pozwanym nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym uwzględniający roszczenie powoda.

Od nakazu tego pozwani w dniu 14 lutego 2013 roku wnieśli sprzeciw podnosząc, iż pomimo terminowych spłat rat kredytowych ich kredyt został sprzedany powodowi. Wskazali, iż potrafią udokumentować regularną spłatę zadłużenia do firmy (...), stąd też umowa kredytowa nie powinna zostać wypowiedziana.

Postanowieniem z dnia 06 marca 2013 roku Sąd Rejonowy w L.stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu przez pozwanych, utratę mocy nakazu zapłaty i przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Jeleniej Górze.

Zarządzeniem z dnia 10 maja 2013 roku powód wezwany został do uzupełnienia braków pozwu stosownie do treści art. 505 ( 27) k.p.c.

W odpowiedzi na wezwanie powód wskazał, iż domaga się zasądzenia od pozwanych solidarnie kwoty 80.572,25 złotych wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności wysokości stopy kredytu lombardowego NBP liczonymi:

-od kwoty 71.358,40 złotych od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty

-od kwoty 3.655,27 złotych od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty

-od kwoty 5.558,58 złotych od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania, w tym kosztami zastępstwa procesowego i opłatą skarbową od pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż w dniu 30 stycznia 2009 roku (...)z siedzibą we W.udzieliła pozwanemu C. K.pożyczki w kwocie 83.000 złotych z zastrzeżeniem odsetek za opóźnienie w przypadku nieterminowej spłaty pożyczki lub jej raty w wysokości czterokrotności wysokości stopy kredytu lombardowego NBP. Spłatę pożyczki poręczyła pozwana G. K.. Z uwagi na brak spłat rat pozwani otrzymali wezwanie do zapłaty a następnie wypowiedzenie umowy pożyczki, skutkiem czego niespłacona cześć zobowiązania wraz z odsetkami i kosztami została postawiona w stan natychmiastowej wymagalności z upływem terminu wypowiedzenia. Na podstawie umowy przelewu wierzytelności zawartej ze (...) z siedzibą we W.w dniu 25 czerwca 2012 roku, zobowiązania pozwanych zostały nabyte przez powoda. Na kwotę roszczenia objętego pozwem składa się kwota kapitału pożyczki ( 71.358,40 złotych ), odsetki naliczone do dnia wniesienia pozwu w wysokości 5.558,58 złotych stanowiące niezapłacone odsetki za opóźnienie w przypadku nieterminowej spłaty pożyczki lub jej rat, oraz kwota 3.655,27 złotych ( odsetki umowne)

Jednocześnie w piśmie procesowym z dnia 04 czerwca 2013 roku ( k: 27) powód wskazał, iż na skutek błędów systemu komputerowego pozew zawierał błędne kwoty zadłużenia pozwanych. Ostatecznie zatem powód sprecyzował swoje roszczenie ujęte w pozwie wskazując, iż domaga się zasądzenia solidarnie od pozwanych kwoty 80.202,39 złotych wraz z odsetkami w wysokości czterokrotności wysokości stopy kredytu lombardowego liczonymi od:

- kwoty 69.664,84 złotych od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty

-od kwoty 3.594,60 złotych od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty

-od kwoty 6.820,68 złotych od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty

-od kwoty 122,27 złotych od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Powód podał także, iż już po wytoczeniu powództwa pozwani dokonali kolejnych wpłat na poczet zadłużenia, stąd też aktualne żądanie powoda to kwota 86.053,64 złotych wraz z odsetkami liczonymi od dnia 29 maja 2013 roku. Suma wskazanych przez powoda kwot składających się na to roszczenie zamykała się jednak wartością 86.027,71 złotych.

Po wezwaniu powoda do wyjaśnienia zaistniałej rozbieżności i przedstawienia szczegółowego rozliczenia zawierającego sposób wyliczenia poszczególnych kwot składających się na to roszczenie, powód ponownie poinformował Sąd o zaistniałej omyłce i wskazał, iż jego roszczenie obejmuje:

-kwotę 69.664,84 złotych tytułem kapitału głównego

-kwotę 3.594,60 złotych tytułem odsetek umownych zwykłych

-kwotę 6.820,68 złotych tytułem odsetek karnych

-kwotę 122,27 złotych tytułem prowizji

Wszystkie te kwoty zostały wyliczone do dnia 14 stycznia 2013 roku ( dzień wytoczenia powództwa)

Dodatkowo powód wskazał, iż od każdej z wymienionych wyżej kwot wyliczył odsetki umowne za okres po wytoczeniu powództwa, które na dzień 28 maja 2013 roku stanowią kwotę 5.825,12 złotych. ( k: 73)

W kolejnym piśmie procesowym z dnia 27 sierpnia 2013 roku ( k:111) powód dokonał kolejnej zmiany kapitalizując odsetki do dnia 26 sierpnia 2013 roku i zaliczając na ich poczet wpłaty pozwanych dokonywane w toku procesu.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze uzyskał z Sądu Rejonowego w L.pomocniczy zbiór dokumentów wraz z oryginałem sprzeciwu pozwanych. Ponadto pozwani uzupełniając swój sprzeciw wskazali, iż przedstawiona przez powoda dokumentacja udzielonej im pożyczki przez (...)we W.jest zgodna ze stanem faktycznym. Pozwani przyznali, iż regularnie dokonywali spłaty rat w kwocie 1.278,37 złotych miesięcznie w okresie od lutego 2009 roku do października 2011 roku. Z uwagi na obniżenie zarobków pozwanego i utratę pracy przez pozwaną dwie raty nie zostały zapłacone w terminie i w pełnej wysokości, a to spowodowało wypowiedzenie umowy. Pozwani wnieśli o oddalenie powództwa i umożliwienie im dalszej ratalnej spłaty zadłużenia.

Sąd ustalił:

Powód jest spółką (...).

(okoliczność bezsporna)

W dniu 30 stycznia 2009 roku (...) z siedzibą we W.zawarła z pozwanym C. K.umowę pożyczki w wysokości 83.000 złotych. Pożyczka oprocentowana była według zmiennej stopy procentowej, przy czym maksymalna stopa procentowa nie mogła przekroczyć czterokrotności wysokości stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego. Pożyczkobiorca został zobowiązany do spłaty pożyczki do dnia 13 kwietnia 2014 roku. Zabezpieczeniem udzielonej pożyczki było między innymi poręczenie żony pozwanego G. K..

( umowa k:41-43)

W dniu zawarcia umowy pozwany otrzymał aktualny plan spłaty pożyczki.

( plan spłaty k: 48-49)

Umowa była przez strony trzykrotnie aneksowana. Ostateczny termin spłaty pożyczki ustalono do dnia 24 grudnia 2018 roku.

( aneksy do umowy k: 44-47)

Strony ustaliły, iż w przypadku nieterminowej spłaty pożyczki należność z tego tytułu staje się w dniu następnym należnością przeterminowaną. Od niespłaconego w całości lub w części kapitału, a od dnia wniesienia powództwa od całości zadłużenia pobierane są odsetki według stopy procentowej obowiązującej w danym okresie dla należności przeterminowanych, wynoszącej na dzień zawarcia umowy 22 % , przy czym w przypadku zmiany przez (...) wysokości odsetek stopa procentowa nie może w stosunku rocznym przekraczać czterokrotności wysokości stopy kredytu lombardowego NBP . W przypadku uchybienia postanowieniom dotyczącym zasad i terminu spłaty, pożyczkobiorca zobowiązał się do uiszczenia na rzecz (...) opłaty manipulacyjnej każdorazowo w wysokości 40,00 złotych z tytułu dokonywanych czynności w postaci wezwań do zapłaty, zawiadomień, wypowiedzenia umowy, przesądowego wezwania do zapłaty. (...) zastrzegł sobie prawo wypowiedzenia umowy z 30- dniowym terminem wypowiedzenia i postawienia pożyczki wraz z odsetkami w stan natychmiastowej wymagalności w przypadku nieterminowej spłaty pożyczki. Pożyczkobiorca wyraził zgodę na dokonanie przelewu wierzytelności w przypadku przeterminowania całości lub części należności z tytułu udzielonej pożyczki na rzecz powoda.

( punkty (...) umowy k: 42)

Pozwany C. K. terminowo spłacał swoje zobowiązania wynikające z umowy do października 2011 roku.

(okoliczność bezsporna)

W dniu 07 lutego 2012 roku umowa pożyczki została wypowiedziana wobec zaprzestania przez pozwanego terminowej spłaty zobowiązań.

( wypowiedzenie k: 50)

Pismem z tego samego dnia o wypowiedzeniu umowy powiadomiona została pozwana G. K. jako poręczyciel.

( zawiadomienie poręczyciela k: 51-53)

Nabywcą wierzytelności od firmy (...) stał się powód.

( okoliczność bezsporna)

Po wytoczeniu powództwa pozwani dokonali następujących wpłat na poczet zadłużenia:

-w dniu 21 stycznia 2013 roku kwoty 800,00 złotych

-w dniu 21 lutego 2013 roku kwoty 800,00 złotych

-w dniu 22 marca 2013 roku kwoty 1.000 złotych

-w dniu 24 kwietnia 2013 roku kwoty 1.000 złotych

-w dniu 22 maja 2013 roku kwoty 1.000 złotych

-w dniu 24 czerwca 2013 roku kwoty 1.000 złotych

-w dniu 23 lipca 2013 roku kwoty 1.000 złotych

-w dniu 21 sierpnia 2013 roku kwoty 1.000 złotych., czyli łącznie 7.600 złotych.

( okoliczność bezsporna)

Sąd zważył:

Bezsporny między stronami postępowania był fakt oraz treść zawartej umowy przez pozwanego C. K. z firmą (...). Niekwestionowany przez pozwanych był także fakt, iż poręczycielem była G. K.. Oboje pozwani zgodnie przyznali, iż spłata zobowiązań następowała regularnie do października 2011 roku. Pozwani składając uzupełnienie sprzeciwu wyjaśniali przyczyny zaprzestania terminowych i pełnych spłat swoją sytuacją zawodową, utratą pracy i zmniejszeniem wynagrodzenia. Okoliczności te pozostawały jednak obojętne zważywszy na jednoznaczne regulacje umowne. Bezsporny był także fakt wypowiedzenia umowy przez firmę (...), jak również to, iż pozostała do spłaty należność została przeniesiona w drodze umowy cesji na powoda. Pozwany C. K. jako dłużnik główny w umowie oraz pozwana G. K. jako poręczyciel wyrazili zgodę na przelew wierzytelności na rzecz powoda, pomimo iż taka zgoda nie była wymagana. ( art. 509 k.c.)

Roszczenie powoda co do zasady okazało się uzasadnione. Istotna była jednak dla Sądu wysokość tego roszczenia, które ulegało ciągłym modyfikacjom ze strony powoda z uwagi na dokonywane w toku procesu przez pozwanych comiesięczne wpłaty na poczet zadłużenia, kapitalizację odsetek przez powoda lub też z uwagi na stałe błędy systemu informatycznego powoda. Bezsporny dla Sądu był fakt, iż pozew został złożony w dniu 14 stycznia 2013 roku. Do tego dnia powód określił i wyliczył wysokość zadłużenia pozwanych z tytułu umowy pożyczki na kwotę 69.664,84 złotych ( kapitał główny), kwota 3.594,60 złotych jako suma odsetek umownych wynikających z zawarcia umowy pożyczki oraz kwota 6.820,68 złotych stanowiąca sumę odsetek karnych naliczonych po wypowiedzeniu umowy i kwota 122,27 złotych jako kwota prowizji. Łącznie stanowiło to kwotę 80.202,39 złotych. Powód domagał się ponadto dalszych odsetek liczonych od poszczególnych kwot od dnia wytoczenia powództwa, czyli 14 stycznia 2013 roku w wysokości czterokrotności wysokości stopy kredytu lombardowego. Bezsporne było także, iż po wytoczeniu powództwa pozwaniu uiścili na poczet zadłużenia kwotę 7.600,00 złotych. Powód dokonywał zaliczenia tych wpłat na poczet odsetek, których kapitalizacji dokonywał aż do dnia 26 sierpnia 2013 roku. Powód zarządzeniem z dnia 11 czerwca 2013 roku ( k: 62) wezwany został przez Sąd do przedstawienia sposobu wyliczenia poszczególnych kwot. Po przedstawieniu tego wyliczenia powód dokonywał dalszej kapitalizacji odsetek na dzień 29 maja 2013 roku a następnie na dzień 26 sierpnia 2013 roku, lecz po raz kolejny nie przedstawiając szczegółowego sposobu ich wyliczenia umożliwiającego dokonanie weryfikacji przez Sąd prawidłowości tych wyliczeń, zwłaszcza iż wysokość odsetek lombardowych ulegała zmianie a każde kolejne pismo procesowe powód rozpoczynał od prostowania omyłek zaistniałych w poprzednim piśmie obarczając za to winą system komputerowy, natomiast pozwani konsekwentnie wnosili o oddalenie powództwa. Powód nie stawił się na rozprawie pomimo prawidłowego wezwania, stąd też Sąd swoje rozstrzygnięcie oparł na dowodach z dokumentów i faktach bezspornych w sprawie . Zgodnie z treścią art. 451 k.c. to co przypada na poczet danego długu wierzyciel może przede wszystkim zaliczyć na związane z tym długiem zaległe należności uboczne ( odsetki) oraz na zalegające świadczenie główne. Powód kierował się dotychczas tą zasadą, zatem Sąd dokonał zaliczenia wpłat pozwanych w wysokości 7.600,00 złotych na poczet zaległych odsetek w kwotach 3.594,60 złotych i 6.820,68 złotych. Z tego tytułu pozostała pozwanym nadal do spłaty kwota 2.815,28 złotych oraz w całości kwota 122,27 złotych z tytułu prowizji a także kwota kapitału pożyczki w wysokości 69.664,84 złotych, czyli łącznie 72.602,39 złotych wraz z odsetkami umownymi w stosunku rocznym w wysokości czterokrotności wysokości stopy kredytu lombardowego NBP liczonymi od dnia wytoczenia powództwa ( 14 stycznia 2013 roku ) od kwoty 69.664,84 złotych i kwoty 2.815,28 złotych. ( punkt I wyroku). Dalej idące powództwo podlegało oddaleniu. Podstawę materialnoprawną tego rozstrzygnięcia stanowiła umowa pożyczki z dnia 30 stycznia 2009 roku.

Koszty postępowania sądowego zostały między stronami stosunkowo rozdzielone na podstawie art. 100 k.p.c. Powód wygrał sprawę w 88% ponosząc koszty w kwocie 4.625,00 złotych ( 1.008 złotych – opłata sądowa od pozwu, 3.600,00 – koszty zastępstwa procesowego, 17,00 złotych –opłata skarbowa od pełnomocnictwa), stąd pozwani zobowiązani są do zwrotu powodowi kwoty 4.070,00 złotych.